________________
જેના મન મંદિરની અંદર પરમપવિત્ર આત્મસંગની દુર્ગધને દુર કરે છે. અજ્ઞાનતાએ વિવેક દીપક પ્રગટ થાય તે કદી પણ રૂપી પતંગિયું તે દીપકની જતિની અંદર દુર્ગતિનું આયુષ્ય બાબત નથી. નીચવ બળીને ભસ્મ થવા જાય છે. મનમંદિની પણ બાબત નથી. તે દીપક આપણને એમ અંદર પડેલા સંસ્કારરૂપી રત્નના ઢગલાને બધ આપે છે કે માનવે પશુ જેવું જીવન ન દીપકની જતિ સ્પષ્ટ રીતે બતાવે છે. તેની જીવતાં સદાચાર અને સંયમી જીવન જીવવું બુદ્ધિ સદા ખીલેલાં કમળ જેવી હોય છે. જોઈએ, પારકાને ઠગવું ન જોઈએ. મિયા- તેનું શદીર તથા શ્વાસ સુગધી રહે છે. તત્વનું પોષણ ન કરવું જોઈએ. કુકર્મની વાત અત્તરની શીશીની માફક તે ભાગ્યશાળી જ્યાં મેથી ન કરવી જોઈએ. ખોટા આહારવિહાર ત્યાં જીવનની સુવાસ ચેમેર ફેલાવે છે. બીજાના ન કરવા જોઈએ, જે ઉપરોકત અસત્ કર્મ જીવનમાં પણ પિતાના પ્રકાશથી પ્રકાશ ફેલાવી કરે તે દેડકાના, પાડાના, બિલાડીના, કાગ- શકે છે, માટે કહેવાય છે કે દીવાથી દીવો ડાના વગેરે ખરાબ ભ પ્રાપ્ત થાય છે. પિટાવાય, અને તેને સંસાર ઘણે દુષ્કર થાય છે. માનવ મન એ કેડિયું છે, જ્ઞાન એ ઘી,
દીપક પૂજા કરવાથી માણસના જ્ઞાનનેત્ર છે. ભકિત એ દીવેટ છે. સેવા એ દિવાસળી ખુલે છે. સદબુદ્ધિ ઉજાસ પામે છે. સૂર્ય જે છે અને શરીર કાચને મેળે છે. તેનાથી આ તેજસ્વી અને ચન્દ્ર જે શીતળ બને છે. સંસાર દીપક પ્રગટે છે અને આનદ નદીના સાગર જેવા ગંભીર બને છે. જેણે પરમ- પૂર વહેવડાવે છે. અંતરના કચરાને સાફ કરે માની સામે દીપક ધ નથી તેનો નીચ છે, તેવો પુણ્યાત્મા શાશ્વત ધામમાં બિરાજકુળમાં જન્મ થાય છે. તેને હાથમાં મશાલ માન થાય છે. પકડવી પડે છે, જેને એ દીપક પુજા ગમતી દીપકની સ્થિર જેત આપણા મનને નથી તે અપવિત્ર બનીને ચંડાળ અને ભગીની તથા ચિત્તને પ્રભુમાં એકાગ્ર કરવાને ઉપદેશ માફક મળને કચરે અને ગટર સાફ કરી આપે છે. જેમ દીપકની જત પવનના નાર અછૂત બને છે. મજરીયાની માફક સપાટામાં ચંચળતા અનુભવે છે તેવી જ રીતે વેઠ ઉચકવી પડે છે અને ગધેડા અને શિયા- આ સંસારના મોહમાયારૂપી પવન આપણાં ળની માફક તેની અધોગતિ થાય છે, ચિત્તને અસ્થિર બનાવી મૂકે છે. આપણું મન
વ્રત દીપકના દર્શન કરતાં દીવસ આખે મોહમાયામાં ફસાય છે. તેથી ચિત્તની ચંચમંગલમય રીતે અને આનંદથી પસાર થાય ળતાનું નિવારણ ગ છે. વેગ સાધવામાં છે. અને ભાભવ મગલમાળાની પ્રાપ્તિ ચિત્તની સ્થિરતા જરૂરી છે. સ્થિર દીપક થાય છે. કુશળ લક્ષ્મી તેને કેડે છેડતી આપણને જીવનમાં રોગ સાધી આપણા નથી. મંગળલકમ તેને સ્વયંવ થાય છે. જીવનને પ્રભુમય બનાવવાને મૂક ઉપદેશ આપે તે દીપકની પવિત્ર જેત અતરના કુકર્મને છે. આમ જયારે માનવજીવનમાં દીપકની તિ કાણની માફક બાળીને ભસ્મીભૂત કરે છે. સ્થિર બની પ્રકાશમય બનશે ત્યારે મનુષ્ય
