________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ : ૧ અંક ૧૧-૧૨, ૧૬ સપ્ટેમ્બર-ઓકટોબર ૨૦૦૧ ]
[૧૩
સિદ્ધગિરિ પ્રત્યેની શ્રદ્ધા જેમને મંઝિલ સુધી લઈ ગઈ
—પૂ. આચાર્યદેવશ્રી પ્રદ્યુમ્નસૂરિશ્વરજી મહારાજ
વિ. સં. ૧૯૯૪માં પાલિતાણા ખુશાલ ભવનમાં વાગડાવાળા દીપવિજયજી મહારાજ આદિ ઠાણા વિરાજમાન હતા. કચ્છ અધોઈના એક શ્રાવક--ગુણશીભાઈ ત્યાં આવ્યા. સત્તર વર્ષની યુવાન વય, પરંતુ શરીર રોગથી ભરેલું અને જર્જરિત થઈ ગયેલું. વૈદ્ય--ડોક્ટરોએ તો હાથ ઊંચા કરી, ઘડી-બે ઘડીના મહેમાન છે, તેમ કહી દીધેલું. હાડકાંનો માળો દેખાય, પાંસળી પણ ગણી શકાય તેવું ગુણશીભાઈનું શરીર. કહોને કે લોહી-માંસ વિનાના ચામડીથી મઢેલાં હાડકાં !
આ હાલતમાં ગુણશીભાઈને મનમાં ઊગી/ આવ્યું કે, જો હવે જવાનું નક્કી છે તો વિરતિમાં જવું. ‘સિદ્ધગિરીમાં વાસ હજો' એમ માગણી કરવામાં આવે છે તો પાલિતાણા જવું અને ત્યાં જઈને પૌષધ વ્રત લઈને પચ્ચક્ખાણમાં રહીને આયુષ્ય પૂરું કરવું, જેથી સદ્ગતિ તો મળે!
ડગમગ ચાલે માંડ-માંડ ચલાયું. પડતાં આખડતાં તળેટી પહોંચ્યા. હાંફ ચડી હતી. પોરો
ખાધો, ચૈત્યવંદન કર્યું. આ પછી શરીરને અને મનને પણ કળ વળી. યાત્રિકોને ગિરિરાજ ઉપ૨ ચડતાં-ઊતરતાં જોયા. મનમાં થયું કે, ‘દશ બાર પગથિયાં ચડાય પછી દેહ ત્યાં પડે તો ભલે પડે!' મન કઠણ કર્યું. એક એક પગથિયું ચડવા હિમંત કરી. શી ખબર શો જાદુ થયો ! પવિત્ર પરમાણુઓથી પોતાની અંદર શક્તિનો એવો સંચાર થયો કે ધીરે ધીરે ઉપર ને ઉપર ચડાવા લાગ્યું. હિંગળાજના હડા સુધી પહોંચતા તો એ માળખામાં નવું જોમ, નવી સ્ફૂર્તિ, નવો ઉત્સાહ ઉભરાવા લાગ્યો. ઉપવાસ તો કર્યો હતો જ. એક જાત્રા પછી બીજી જાત્રા પણ થઈ. સાંજ સુધીમાં તો જાત્રા થઈ! નીચે આવીને પરિતૃપ્ત હૃદયે પારાવાર શાતા અનુભવી. પડિલેહણ-પ્રતિક્રમણ કરી, સંથારો કર્યો. સવારે જાગીને ફરીથી જાત્રા કરવાના ભાવ થયા! પુલકિત હ્રદયે ચાર જાત્રા કરી! છઠ્ઠ થયો. કુલ સાત જાત્રા થઇ. દુર્બળ દેહે જાણે નવો અવતાર ધારણ કર્યો. શ્રી ભક્તામર સ્તોત્રમાં ગવાતા શબ્દો જીવંત થયા!
સાધુ મહારાજ પાસે જઈ, વંદન કરી એમણે કહ્યું કે પૌષધ લેવો છે. એમની પગ લથડતી સ્થિતિ અને પ્રેત જેવું શરીર બધા જોઈ રહ્યા! એમના મોંમાથી શબ્દો પણ માંડ-માંડ બહાર આવતા. આ જોઈ મહારાજે ના પાડી. ભાઈ, એ સાહસ હું ના કરું. ઘડી--બે ઘડીમાં કંઈ બને તો?’
|
કોણ છો? ક્યાંથી આવો છો? સાથે કોણ છે? આવા પ્રશ્નોની ઝડી વરસી. આ ભાઈને તો ઉત્તર દેવાના હોશ ક્યાં હતા? વળી બીજા સાધુ પાસે ગયા અને વિનંતી કરી, તેમણે પણ ના પાડી : ‘આવા શરીરે પોષો ન ઉચ્ચરાવીએ.'
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સમય પારખી ગયેલા ગુણશીભાઈ પાસે કોઈ રસ્તો ન હતો. જાતે પોષો લેવા વિચાર્યું અને લીધો. સાથે ઉપવાસનું પચ્ચખાણ કર્યું. હિંમત
|
કરી કે ધીમે ધીમે તળેટી સુધી પહોંચવું. ત્યાં પ્રાણ જાય તો સદ્ગતિ મળે.
શોચ્યાં દશામુપગતા મ્રુતજીવિતાશા । મર્યા ભવન્તિ મકરધ્વજ--તુલ્ય--રૂપાઃ ।।
પ્રભુ પ્રત્યેની શ્રદ્ધાનો વિજય થયો. મનને હવે પાંખો આવી. સંસારની માયાજાળમાંથી
છૂટકારો મેળવવા દીક્ષા લેવાનું નક્કી કર્યુ. દીક્ષા લેવાની પાત્રતા પામવા ભણતર જોઈએ. એ માટે મહેસાણા પાઠશાળામાં ભણ્યા. વિ.સં. ૧૯૯૮માં
For Private And Personal Use Only
