Atmanand Prakash Pustak 098 Ank 03 04

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

[શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ: ૧ અંક-૩-૪, ૧૬ ફેબ્રુ. ૨૦૦૧ આપણા શ્રાવકો કરે, પણ દૃષ્ટિ તો આપણા તથા | લોકોને અશુચિ તરફ ખૂબ નફરત હોય છે. શ્રાવકોના જીવનમાં હોવી જ જોઈએ. એકની ભૂલને કારણે બધાને ભોગવવું પડે છે.
ભગવાન ઉમાસ્વાતિ વાચક પણ તત્ત્વાર્થ- ! માટે સાધુ--સાધ્વીઓએ જયાં ઊતર્યા હોય ત્યાં સૂત્રમાં પરસ્પરોપગ્રહો વીવાનામ્ આ વાત ખાસ
કંપાઉન્ડમાં ક્યાંયે અશુચિ કરવામાં ન આવે તેનો જણાવી છે.
ખાસ ખ્યાલ રાખવો જરૂરી છે. અમે ખૂબ ખૂબ
ખાતરી આપી પછી બજેલી ખાલની સ્કૂલના નીચે ગંગાજી પાસે ખીણમાં સકની ગામ |
પ્રીન્સિપાલે અમને ઉતરવાની મંજૂરી આપી. છે. આ સ્થાન ખીણથી અત્યંત ઊંચે ધાર ઉપર
વિશાળ પરસાળમાં રહ્યા. હોવાથી સકનીધાર નામથી ઓળખાય છે. દુકાનદારે જે સ્થાને અમને ઉતરવા માટે આપ્યું
પ્રિન્સિપાલે ઘણી વાતો કરી. સામે ગંગાજી હતું. રોડવેના ઓફિસરની જ જગ્યા હતી. રોડ
જે સ્થાનની પ્રદક્ષિણા કરીને વહે છે ત્યાં વેમાં (રસ્તાની સડકનો) કારભાર સંભાળતા |
મહાભારતકાર મહર્ષિ વ્યાસ રહેતા હતાં. ઓફિસર પાછળથી મળ્યા. ખૂબ ખૂબ સદ્ભાવથી
વ્યાસચટ્ટીના નામથી આ સ્થાન પ્રસિદ્ધ છે. પોતાની આખી ઓફિસ ખાલી કરીને અમને
હિમાલયના આ પ્રદેશમાં સિદ્ધ પુરુષોનો વાસ છે. અનુકૂળતા કરી આપવાની એમણે તૈયારી દર્શાવી.
સૂક્ષ્મ શરીરે રહે છે. યોગ્ય આત્માઓને એમના પરંતુ થોડો રસ્તો કપાઈ જાય તો સારું એટલે
દર્શન થાય છે. શ્રીનગર સુધી હિમાલયનો પહેલો
તબક્કો છે. તે પછી છેલ્લા તબક્કાના મધ્યભાગમાં સાંજે ત્યાંથી વિહાર કરી લછેલી ખાલ આવ્યા ત્યાં
બદ્રીનાથ છે. અમને કહેવામાં આવ્યું કે અહી વાઘ એક સ્કૂલ ચાલે છે. આજુ બાજુ ડુંગર ઉપર,
આવે છે, પણ તમારે સાધુ-સંતોએ ડરવાની જરૂર ડુંગરની મધ્યમાં, તથા ડુંગરની ખીણમાં નાનાં--
નથી તમે ભગવાનના માણસો છો. રાત્રે નાનાં ગામો છે. ત્યાંના દોઢસો જેટલા છોકરાઓ.
વીજળીના જોરદાર કડાકા સાથે વરસાદ પડ્યો. આ સ્કૂલમાં ભણવા આવે છે. સ્કૂલનાં પ્રીન્સિપાલ
પણ અમે પરસાળમાં સહીસલામત હતાં. પહેલાં તો ઊતરવા માટે જગ્યા આપવાની ના જ પાડી. સાધુ-સંતોને જગ્યા આપીએ છીએ, પછી
આજુબાજુ તદ્દન ઉભડક મોટા ઊંચા પહાડો એ લોકો અશશિ કરીને અમારા કંપાઉનને | ઉપર માણસ જઈ શકે એવો રસ્તો જ ન દેખાતો બગાડી નાખે છે.
હોય ત્યાં ટોચ ઉપર તથા મધ્યમાં રાત્રે દીવાઓના
પ્રકાશ જોઈને ઘણી નવાઈ થઈ. પછી જાણવા મળ્યું અમે ગુજરાતમાંથી જેસલમેર ગયા અને
કે ત્યાં ઘરો છે, માણસો છે, નાનાં નાનાં પાંચજેસલમેરથી પોકરણ-રામાપીર-ફલોદી-ઓસિયા
-દશ--પચીશ ઘરનાં ગામો પણ છે, ખેતી પણ ત્યાં નાગોર-બીકાનેર-દિલ્લી-હસ્તિનાપુર થઈ હરિદ્વાર |
થાય છે, ત્યાં દેવીનો મેળો ભરાય છે. આપણને આવ્યા ત્યાં રસ્તામાં મોટા ભાગે સ્કૂલમાં જ
આ બધી વાતો અસંભવ જેવી લાગે પણ ખરેખર ઊતરવાનું થાય. ત્યાં સ્કૂલવાળાઓની આ જ
હકીકત છે જીવનનિર્વાહ માટે માણસ શું શું કરે ફરિયાદ હોય છે, તેથી ઊતરવાની જગ્યા મેળવતાં
છે. ક્યાં-ક્યાં સુધી પહોંચે છે, એ આશ્ચર્યજનક છે. બહુ મુસીબત પડે છે. સાધુ-સાધ્વીઓએ આ
આ પહાડના વચમાં કોલેજ પણ છે. સ્કૂલ પણ છે. બાબતની ખૂબ જ ઉપયોગ રાખવાની જરૂર છે.
| સ્કૂલ ઉપર પહોંચવા માટે પાંચ-સાત છોકરીઓ