Atmanand Prakash Pustak 097 Ank 01 02

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 11

[ શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
જાગીરદારની દરખાસ્તના બેલ સાંભળતા જ ઘુટણ, ગડગડાટ કરતી મેઘ સવારી ચઢી. ગણેશચંદ્રનું સિપાઈ શેણીત ઊકળી ઉઠયું. વીજળીએ વળાંકા લીધા. વરસાદની ધારાઓ એની આંખના ખૂણા રાતા થયા. તેણે તરત જ છૂટી ગઈ. જોતજોતામાં નદી નાળાં ઉભરાણાં. વળતે ઉત્તર આપે.
સરોવર છલકાણાં. કાજળ કોટડીના પહેરેગિર હું મારા એકના એક પુત્રને સાધુ બનાવવા કે ચઢયા, કારાવાસના કેદી ગણેશચંદ્રની માગતો નથી. હવે પછી મારી પાસે આવી જેરાવર ભૂજાના પંજા કોટડીનાં બારણાં માથે માંગણી તમારે કરવી નહીં ?
ભસાણ. મી જાગરા મરડાયા. બારણા બાસાખગણેશચંદ્રને જાગીરદારે રોકડે જવાબ
માંથી નોખા થયા. ગણેશચંદ્રને પોતાની મુક્તિને સાંભળી ત્રાડ નાખી. હું એક જાગીરદાર છું,
મારગ હાથવેંતમાં લાગ્યા. મોં માથે મલકાટ તું એક સિપાઈ. મારી માંગણીની વિરૂદ્ધ વર્તન
પથરાણે. એ મલકાટે મૂછના કાતરા ફરૂક્યા. કરનાર માટે કાજળ કેટડીના કમાડ ઉઘાડા રહે.
હવે પળનુંય મોડું કયું પાલવે એમ નહોતું. છે. વાત વધીને વળ લેવા માંડી. દિત્તારામ
અઘોર અંધકારને ઓઢીને ગણેશચંદ્ર નીકળી
ગયે. સવાર પડતા જાગીરદારને ગણેશચંદ્ર જેલ જેવા દૂધમલીયા દીકરાને બાવાના વેશમાં જોવા બાપની તૈયારી નહોતી. ખામોશ રહેલા ગણેશ
તેડીને નીકળી ગયાની જાણ થઈ. અત્તરસિંહની ચંદ્ર ઉપર તાતી તલવાર જેવી નજર ધાબીને
આંખમાં અંગારા દક્યા. ફરમાન ઉપર ફરમાન જાગીરદારે જવાબ માંગ્યો.
છૂટ્યા. ગણેશચંદ્રને પકડી જાગીરદારની ફોજના
ઘોડા મડયા ફરવા. જેની રગેરગમાં સિપાઈગિરીનું બેલ તારે શું કરવું છે ?. ”
શૌર્યભર્યું શોણિત રમતું હતું એવા ગણેશચંદ્ર “દીકરો તે મારાથી તમને નહીં દેવાય.” તે જાગીરદાર અત્તરસિંહની સામે બહારવટું
જાગીદારે જાણ્યું કે મનાવ્ય, માનશે આદયું, એકલવીર થઈને મંડળે ગામડા ઘમ નહીં. કોટડીમાં પુર્યા વગર કૂણો પડશે નહીં.
રોળવા. અત્તરસિંહની નિરાંતની નિંદરૂ ઉડી
ગઈ એને બેઠ-ઉઠયે સુખ રહ્યું નહીં. હકમ થયે “કેદ કરો”. અત્તરસિંહના હુકમનું એ જ પળે પાલન .
ગણેશચંદ્ર અને જાગીરદારની ફોજ વચ્ચે થયું. આંખના પલકારામાં સિંહ પાંજરે પુરાઈ
જાણ્યે સંતાકુકડી રમાવા માંડી ગણેશચંદ્રની ગયે, દીકરાના કારણે પતિ કેદમાં પુરાયાની
કાળજાળ ઝંઝન્ય જાગરદારની ફોજમે ડારાતી જાણ થતાં મા-દીકરાએ ગણેશચંદ્રના મિત્ર
ધણણી રહી છે. એક દિવસ ગણેશચંદ્રને
જાગીરદારની ફોજે ઘેરો ઘાલ્યો. સાણસા વચ્ચે જેધમલ ઓસવાળને ત્યાં આશરો લીધે.
સપડાયેલા સિંહે જાણ્યું કે હવે છટકવાનું અત્તરસિંહના અંતરના ઓરતા અધૂરા રહ્યાં. છીંડ રહ્યું નથી. અત્તરસિંહના કટક સામે મેર
લહેરા ગામ ઉપરથી વસંતનો વૈભવ વિખરાઈ માંડે. સામસામી બંદૂકની ગોળીઓની બેટાગયો ગ્રીકમ ત્રતુ પણ આવીને ગાયબ થઈ ગઈ. તેરી બાલવા માંડી, મતનો મુકાબલે માંડીને આભમાં મેઘાડમ્બરના મંડાણ મંડાઈ ગયા. બેઠેલા ગણેશચંદ્રની કંન્યમાંથી ઝમઝમ વાદળાના ચાર ચાર થર બંધાઈ ગયા. ઘેઘૂર કરતી છૂટતી ગેળીઓ ફેજમાં ફફડાટી બોલાવા વનરાજીમાંથી મોરલાએ ટહુકા કરતા ચાતકની માંડી. આખરે ગણેશચંદ્ર ગેળાએ વિંધાયા. તૃપા તડપી. આથમણા આભમાં ધૂ ધળો સૂરજ શૂરવીર શહીદી વેરી. તિરી ગયે ને નભમાં કાળા ડીબાંગ અંધારા