Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 05 06

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

માચ’-એપ્રીલ-૯૮]
અથ
ત્યારે ફેરવી તેાળાય છે અથવા તે એક યા ખીજી રીતે પાતાને અનુકૂળ આવે તે રીતે તેનુ ઘટન કરી શકાય છે. સમાજ અને સંસ્થાઓમાં હોય તેના કરતા સારું દેખાડવાના પ્રયાસ થતા હાય છે. ગમતી વસ્તુઓને આગળ ધરવામાં આવે છે અને અણગમતી વસ્તુએ પર ઢાંકપિછોડો કરવામાં આવે છે. સમાજ અને સાંસ્થાની ઇમેજ ટકાવી રાખવા આવું બધું થતુ. હાય છે, થાડા કાવાદાવા પણ ખેલવામાં આવે છે. સંસ્થાઓમાં પણ હવે રાજકારણુ ઘૂસી ગયું છે. સાચા, સારા, નિષ્ઠાવાન, કતવ્યનિષ્ઠ અને સૌજન્યશીલ માણુસે હવે સાંસ્થાએ.થી દૂર થતાં જાય છે. અત્યારે કાય કરતા દેખાવ વધી ગયેા છે. સ્પષ્ટ, નિખાલસ, ભેાળા ભડ્રિંક માણસે સંસ્થાઓ ચલાવા માટે લાયક ગણાતા નથી. સસ્થાએ ચલાવવા માટે દરેક બાબતમાં સિદ્ધાંતની વાત સગવડિયા ધમ જેવી બની ગઇ છે પાકા, વહેવારુ, ગણતરીબાજ માણસા જેમને આડુ અવળુ` સમજાવીને માર્ગ કાઢતા આવડે છે તેમને સફળ ગણવામાં આવે છે.
કુટુંબ અને સમાજમાં સારા થવાનુ` કાને ન ગમે ? માણુસ સ્વભાવગત રીતે જેવા છે તેવા
[3.
રહેવાના છે, તેમાં કોઇ ફરક પડવાને નથી, પરંતુ ખીજા સાથેના સંબધ અને વહેવારમાં માણસ વે છે તેવે રહેતા નથી. ક્રાંઈક વિશિષ્ટ દેખાવાને તેના પ્રયાસ હોય છે. આ ખહારના દેખાવ આકર્ષીક àાય છે અને મેટા ભાગના લાકે આ ખહારી દેખાથી અંજાઈ જતા હોય છે. માણસે એકબીજાને સાચી અને સારી રીતે ઓળખતા હોય છે. આમ છતાં દંભને ખુરખેા ચડાવીને એકબીજાને મનાવતા હાય છે.
જીવન અને વહેવારમાં માણસ જેવા ડાય તેવા પ્રગટ થાય તે તે વધુ સારે લાગે છે. કૃત્રિમ કવચથી માણસનુ` મૂળભૂત વ્યક્તિત્વ હશુાય જાય છે અને તેના આંતરિક ગુણ્ણાના વિકાસ થતા નથી.
માટે સાચુ` સ્પષ્ટ કહેનારા લેાકેા શલે કડવા લાગે પણ દપ ણુની ગરજ સારે છે
ફિલ્મક્ષેત્રની જેમ સમાજ અને રાજકારણમાં પણ માણસને પાતાની ઇમેજ ટકાવી રાખવા માટે તનતાડ પ્રયાસે કરવા પડે છે. સમાજમાં સ્ટેટ્સ જાળવી રાખવા સ્પર્ધાઓ થતી હાય છે. અત્યારને
આપણે આપણા જીવનમાં જે કાંઇ જોઇએ છીએ, માનીએ છીએ અને સમજીએ છીએ એ જ સાચુ છે અને બાકીનું બધુ ખાટ્ટુ છે. એવે આગ્રહ સેવવા અને ખીજાએ પણ તેનું અનુક્રાણુ કરે તેવા દુરાગ્રહ રાખવા એ ખેલુ છે. આપણા જેવા ખ્યાલે, વિચારે અને પૂર્વગ્રહેા હોય છે એવું આપણને જોવા મળે છે. જેવી ષ્ટિ એવી
છે, એક વખત મસ મેાટો થઈ જાય છે પછી નાનું થવું ગમતું નથી. સારા, ખરામ-સ ંજોગામાં પશુ આ સ્થાન ટકાવી રાખવુ પડે છે, માણુસને પોતાની આખરુ, પ્રતિષ્ઠા, માન અને માલાને નિર'તર ખ્યાલ રાખવા પડે છે. દેવટે આ દંભ અને દેખાવ બંધનરૂપ બની જાય છે.
દંભ, દેખાવ અને ખેાટા ખર્ચાઓ આની ફળશ્રુતિસૃષ્ટિ. દરેક બાબતને જોવાની સૌની દૃષ્ટિ જુદી જુદી હાય છે. જેથી હું કહુ. એ જ સાચુ છે. એમ માનવું ભુલભરેલું છે. જ્યાં સુધી સમગ્ર માબતને તેના મૂળભૂત અર્થમાં ન સમજીએ અને તેની બધી બાજુઓને ન જોઇએ ત્યાં સુધી તેમાંથી સત્યને તારવી શકાય નહી.
કોઇપણ કાય' આપણે કરીએ ત્યારે એ કાય શા માટે કરીએ છીએ ? તેના મૂળભૂત ઉદ્દેશ શું છે ? તેને ખ્યાલ કરવા જોઈએ. તેમાં સ્વાય વૃત્તિ