Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 04

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

-
--
તીર્થંકરોના જન્મ સમયે
(ભાગ-૨)
લેખક: રતિલાલ માણેકચંદ શા-નડીયાદ
[ગતાંક પાના ૪૯ થી ચાલી.
આવા સુંદર અને સુશોભિત પૃથ્વી તલ પર દીક્ષા લઈને તેઓ ઈન્દ્રિ અને મનને સંપૂર્ણ વૈમાનિક દેવ ૨નને અંદરને સુંદર ગઢ બનાવે વશ કરે છે. સંયમ, સમતા, સમાધિની અપૂર્વ છે અને જ્યોતિષી દે સુવર્ણનો બીજો ગઢ સાધના કરે છે. તપ. તિતિક્ષાની તીક્ષણ તલવાર બનાવે છે અને ભવનપ્રતિ દે ચાંદીનો ચમક્ત વડે કરીને કર્મશત્રુઓને સંહાર કરે છે. જ્યાં ત્રીજે ગઢ બનાવે છે. આ ત્રણ ગઢની રચનાને સુધી કેવળજ્ઞાન (પૂર્ણ જ્ઞાન) પ્રગટ ન થાય ત્યાં શાસ્ત્રીય ભાષામાં સમવસરણ કહેવાય છેભગવાન સુધી જમીન પર નિરાંતે પગ વાળીને બેસતા નથી. તીર્થકરોને ઉપદેશ આપવા બેસવા માટે રે મોટા ભાગે કાર્યોત્સર્ગ ધ્યાનમાં રહે છે. મન- ભક્તિથી આવી ભવ્યાતિભવ અજોડ વ્યાખ્યાન પીઠ વચન-કાયાને સ્થિર કરે છે. પછી ઉગ્ર અને એકાગ્ર બનાવે છે. પછી તેના પર ભગવાનને બેસવા માટે ધ્યાનના પ્રભાવે ક્ષેપક શ્રેણિ ઉપર આરૂઢ થઈને રત્નમય સિંહાસન સ્થાપે છે, પછી તેના પર ત્રણ ચાર ઘાતી કર્મોની આમૂલ ક્ષય કરીને વીતરાગ- દિવ્ય ની સહામણી રચના કરે છે અને સર્વજ્ઞ બને છે. આ તારક તીર્થકરને કેવળજ્ઞાન સમવસરણને ચાર દિશામાં ચાર દરવાજા હોય છે. પ્રગટ થતાં જ સ્વર્ગમાં ઇદ્રો અને દેવે કેવળજ્ઞાનને આ સર્વજ્ઞાનવાળા ત્રિકાળજ્ઞાની તારક તીર્થકરો મહિમા કરવા ભક્તિભર્યા હૃદયે ઉતરી આવે છે. આ દિવ્ય સમવસરણમાં પૂર્વાભિમુખ રનમય ઈન્દ્રો અને દેવે ત્યાં તારકે પાસે આવીને તીર્થકર સિંહાસન પર બેસીને બાર પર્વદા સમક્ષ પાંત્રીસ દેવેની સ્તુતિ કરે છે અને ભગવાનને બે હાથ જોડી ગુણયુક્ત વાણી વડે દેશના આપે છે. તીર્થકરોના વિનંતી કરે છે કે... હે, નિષ્કારણ બંધુ! હે કરુણ ઉપદેશ કે પ્રવચનને દેશના કહેવામાં આવે છે. સાગર! આપ હવે અમારા જેવા સાંસારિક જવાને કારણ કે તે તારની વાણી નાસ્તિકની નાસ્તિકતાને તારવા ધર્મ તીર્થની સ્થાપના કરવા કૃપા કરે, પછી દેશવટો આપનારી છે, મહારાગીઓના રાગને દેશ ત્યાં ચારે નિકાયના દેવ ભેગા મળીને ત્યાં દિવ્ય સમે. નિકાલની સજા ફટકાવનારી છે, કામાંધેની કામ વસરણની તત્કાળ સેહામ રચના કરે છે. વાયુ- વાસનાને નિર્વાસીત બનાવનારી છે, મહાપાપીઓના કુમાર દે ચિતરફથી એક યોજન (૪ ગાઉ) સુધીની પાપને પાતાલમાં પહોંચાડી દેનારી છે, મહામિથ્યાજમીનને વાયુ વિકુવીને શુદ્ધ કરે છે, તેના પર મેઘ- Gીઓના મિથ્યાત્વનું મોત લાવી દેનારી છે, કુમાર દે સુગંધી જળની વર્ષો વર્ષોવીને ઉડતી મહાક્રાધીઓના ક્રોધનું કાસળ કાઢનારી છે, મહા ધૂળ-રજને શાંત કરે છે. છએ તુના દેવે પંચઃ ઘમંડીઓના ઘમંડને મૃત્યુઘંટ વગાડનારી છે, વણ સુગંધી પુપિની તે જમીન પર વર્ષા કરે મહાભીયાના લેભને લાત મારીને લાચાર બનાવી છે. પછી વાણ્યવંતર દેવે તે સ્વચ્છ અને સુંદર દેનારી છે, મહા ખાઉધરાઓના ખાઉધરાપણુને સુગંધીત બનેલા પૃથ્વી તલને મણીઓ, સુવર્ણ ખાઈમાં બેદીને ખોસી દેનારી છે, મહાક્રર એવા અને રત્ન વડે શણગારે છે.
મા અને જંગલી હિંસક પશુઆના કરતાને
આત્માનંદ પ્રકાશ