Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 04

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

મે ખાદ્ધ ટાળો
પૂ. પં. શ્રી ભદ્રકવિજયજી
મનુષ્ય પોતાની જાત પ્રત્યે ક્ષમાશીલ. ઉદાર અને સહિષ્ણુ હોય છે. તેથી પિતાના ષને ભૂલી શકે છે. અને ગુણને યાદ રાખે છે. બીજાના ગુણને અને પિતાના દોષને ઝટ ભૂલી જાય છે. બીજાના દેષને અને પિતાના ગુણને સારી રીતે યાદ રાખે છે. તેની પાછળ પિતાના પાયામાં ભેદબુદ્ધિ મુખ્ય કારણ છે.
ભેદબુદ્ધિનું કારણ આત્મજ્ઞાનનો અભાવ છે. આત્મજ્ઞાન વધવાથી સ્વ–પર ભેદબુદ્ધિ ટળી જાય છે.
જેને હું પિતાને સમજુ છું, તે માત્ર મારા દેહમાં જ નથી; પણ સર્વ દેહમાં રહેલો છે. એક જ આત્મા સર્વ દેહમાં પ્રસરે છે, વસે છે. અર્થાત્ આત્મન આત્મા સર્વ સમાન છે એમ માનવાથી સર્વ પ્રત્યે સ્વતુલ્ય સહિષ્ણુતા ઉદારતા અને ક્ષમાશીલતા પ્રગટે છે. ચિત્તશુદ્ધિ થવાથી આત્મજ્ઞાન વધે છે. વ્યાપક આત્મજ્ઞાન સમગ્ર સૃષ્ટિ સાથે એકત્વ બુદ્ધિ પેદા કરે છે. સ્વ-પર ભેદ બુદ્ધિ ટળે છે.
આત્મા–આત્મા વચ્ચે ભેદ રહે છે, ત્યાં સુધી અભય-અદ્વેષ આદિ ઉત્તમ ગુણો દબાયેલા
“વણુક કુટુ-જ'ની ભાવનાને એક શીખવાડનાર મંત્રાધિરાજ શ્રી નવકારના આરાધકને પણ દબુદ્ધિ અટકવી જોઈએ.
આ ભેદબુદ્ધિ જ આત્માને અરિ છે. તેનો નાશ “નમો અરિહંતાણું' કરે છે.
નમસ્કારની પરિણતિ એટલે અભેદ બુદ્ધિને સચોટ અનુભવ સર્વ જીવેને ચાહવાની શ્રેષ્ઠ કળામાં નિપુણ સાધીને જ જીવ, શિવપદને અધિકારી બને છે. આ ચાહના તે સ્નેહ પરિણામ છે. જે અભેદ બુદ્ધિને પરિપાક છે.
(અનુસંધાન પાના નંબર પ૪ નું ચાલું) ભરતક્ષેત્રમાં ભવિ જન સુણે,
વિક્રમ વિશ પિસ્તાલીશ સાલે, યાત્રા કરતાં લાભ અનંત ગુણે;
આશ્વિન શુકલ પ્રતિપદાકાલે; મનહર આદિ જિનનું સ્મરણ કરતાં,
ભાદ્રપદ અમાવસ્યાએ સ્તવના કરીને, મનમેહન વિજ્ય કલ્યાણને વરતા ૧૪ સિદ્ધગીરી વંદુ ભાવ ધરીને.
૧૫
ફેબ્રુઆરી-૯૦]
[૫૫