Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 04

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 10

܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀ ܀܀܀܀܀܀܀܀
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
રોહિણીની કથા
જે કાંઇ મનમાં ઇચ્છા થાય તે સતપના પ્રભાવે મળી જાય. ઇષ્ટ વસ્તુના સંયોગ થાય અને અનિષ્ટ વસ્તુના વિયાગ થાય, ખરા. અને અયાગ્ય આહાર તથા પાણી જાણીને જે જીવ સધુને વહે રાવે તે આહાર પચે હિં, આવા અનિષ્ટ ખારાક આપનાર પ્રાણાને અનિષ્ટ જ થાય છે. તે માટે રાહિણીની કથા પ્રસિદ્ધ છે,
*
ચપા નગરી નામના ઞટા શહેરમાં ખારમાં તીર્થંકર ભગવંત શ્રી વાસુપુજ્યસ્વામીના પુત્ર મધવા નામના રાજા રાજ કરતા હતા. તેને લક્ષ્મણા નામની રાણીથી આઠ પુત્રા થયા. બાદ આઠ પુત્રે ઉપર એક પુત્રી થઇ. તે પુત્રી ખૂબ જ વહાલી હાવાથી તેનું નામ રોહિણી પાયું. પાંચ ધાવમાતા વડે લાલન-પાલન કરાતી તે ધીમે-ધીમ શિારા વસ્થા પામી ભણી-ગણી સ્ત્રીઓની સર્વકળાએ શીખીને રોહિણી મહાચતુર થઇ. તે યોવન અવરથા પમી ત્યારે તેનું સ્વરૂપ ઝળકી નીકળ્યુ એટલે રાજા-રાણીએ તેને માટે સુયેાગ્ય વરની તપાસ કરવા માંડી છેવટે સ્વયંવર રચ્યા. તેમાં દેશ દેશાવરના વિદ્યાધર રાતને અને કુમારોને નિમંત્ર્યા, રાજા પણ ગ્રુપા નગરીમાં ત‰ નાંખીને રહ્યા.
મધવા રાન્તએ પણ પેાતાની કુંવરોને સળે શણગાર સજાવ્યા અને હાથમાં વરમાળા આપીને સ્વયંવર મંડપમાં માછલી ...રેહિણીની આગળ તેની દાસી અ!સા લઈને ચાલતી હતી અને રાજકુમારેને બતાવવી તેના ગુણુગાન ગાતી નાગ પુરના વિસ્તાક રાજાના પુત્ર અશોકકુમારને હિં. ણાએ પાતાની વરમાળા પહેરાવી. રોહિણીને સુયેાગ્ય વર મળવાથી સૌ અતિ હ પામ્યા. મધવા
લેખક : કુમારી જાગૃતિબેન રજનીકાંત રા –ભાવનગર
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀ ܀܀܀܀܀܀܀܀
܀܀܀܀܀܀܀܀
રાન્તએ પહેાત્સવપૂર્ણાંક રાહિણીના લગ્ન કર્યાં. સર્વે રાજાને તેને યાગ્ય હાથી, ધેડા, વગેરેના ભેટાં આપીને માનભરી વિદ્યાય આપી અને અશેાકકુમારને પણ ઘણાં હાથી, ઘેાડા, દાસ, દાસી, સેાના-રૂપાના ઘરેણાં વગેરે દાયજો આપીને નાગપુર તરફ વિદ્યાય કર્યો. અશે!કકુમાર રોહિણી સાથે નાગપુર પહોંચ્યાં એટલે વિતાક રાજાએ મહાત્સવ પૂર્ણાંક પેાતાના કુંવરના નગર પ્રવેશ
કરાવ્યો, ઘેાડા સમય બાદ વિદ્યાક રાજાએ પેાતાના પુત્રને રાજ્યગાદી સોંપી અને વૈરાગ્યવાન થઈ ઢીક્ષા
અંગીકાર કરી.
********
દોષકરાજા રાજ્યવૈભવ ભગવત્તા, રાહિણીરાણી સાથે સ'સાર સુખ ભાગવત, નાગપુરમાં રાજ્ય કરવા લાગ્યા. તેને આ પુત્ર અને ચાર પુત્રી થઇ, તેના રાજ્યમાં પ્રજા સુખી હતી અને રામરાજ્ય પ્રવતું હતું. તે રીતે રાજારાણી સુખ ભોગવતા રહેતા હતા. એક દિવસ અકરાળ અને રાહિણીરાણી પાતાના મહેલના ઝરૂખામાં બેસીને નગરચર્યાં જોતા હતાં. મહેલની પાછળ એક વણિકનું ઘર હતું. તેના પુત્ર મરી ગયા હતા એટલે તેના મા- પત્તા અને અન્ય સગાસંબધીઞા મોટાસાદે રડતા હતા. તે સાંભળીને રહેણીએ પાડાના પતિને પૂછ્યું કે હૈ, સ્વામિન! આ તે કેવા પ્રકારનું નાટક કહેવાય ? નાના શેક રાજાએ કશુ કે, હે રાણી ! તું અભિમાન ન્હ કર અત્યારે તું ધન અને યૌવના મદથી ચકચૂર પણ મદ કરવા એ સમજુ મનુખ્યાને વાગ્યું નથી, કહ્યુ છે કે,
હા.
''