________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
મિથિલાપતિ નસીરાજ
મિથિલાપતિ અને અવન્તિપતિ વચ્ચે પેઢી દર પેઢી વેર ઉતરતા. ધુંધવાઇ રહેલી આગમાં ઘીના છાંટા પડતાં ભડકે થાય તેમ એ બન્ને રાજ્યા વચ્ચે છેક નજીવા કારણે યુદ્ધને જ્વાલામુખી સળગી ઉઠતા. ઉપદેશકો અને રાજદ્વારી પુરૂષોએ એ દાહને ઠારવા ઘણા ઘણા પ્રયત્ન કર્યાં, પણ આખર સુધી એ પ્રયત્ન જ રા-કાઈને સિદ્ધિના યશ ન મળ્યું.
બન્યુ' એવુ કે એક દિવસે મિથિલાપતિને માનીતા પટ્ટદ્ધસ્તિ ઉન્મત્ત બની નાસતા નાસતા અવન્તિની હદમાં ભરાયા. અવન્તિરાજે તેને યુક્તિથી પકડી પાતાની પાસે રાખી લીધા. મિથિલાપતિએ હાથી પાછે સોંપી દેવાનુ કૂત મારફતે કહેશ મકલાવ્યુ. પણ વિના યુધ્ધે હાથી સાંપી દેવે એમાં અવન્તિરાજને પાતાનુ માનભ'ગ લાગ્યું. તાજા યુદ્ધને માટે આટલુજ નિમિત્ત ખસ થયું.
પરંતુ સંસારની વિચિત્ર ઘટમાળ કોઈ ઢાઈવાર એવા ઘાટ ઘડી નાખે છે કે ભલભલા પડિતાનાં અભિમાન પણ આપે।આપ એસરી
બન્નેએ અખાડીમાં બેસી રહીને આ અજાણી સ્ત્રી તરફ જોયું. તેમના અંતરાત્મામાંથી જ અવાજ ઉઠ્યો કે આ કેઇ સામાન્ય સ્ત્રી નથી, અને કેઈ અસામાન્ય કારણ વિના સે'કડા
જાય. મિથિલાપતિ અને અવન્તિપતિ વચ્ચે પુરૂષ-સૈનિકાની સામે યુદ્ધની ભૂમિમાં યુદ્ધના
જ પ્રસગે આમ નિભયપણે આવીને ઉભી ન રહે.
પણ એવી જ એક કલ્પનાતીત ઘટના બની ગઈ અને બન્ને રાજ્યા, જ્યેત્રમાં જ્યાત મળી જાય તેમ પરસ્પરમાં સમાઈ ગયાં.
વન્તિ અને મિથિલાના વ્યૂહ સામસામા ગેાઠવાઈ ગયા. ભેરી અને શંખના નાદથી રણભૂમિ ગજી' ઉડી. અવન્તિરાજ ચંદ્રેયશ અને મિથિલાપતિ નસીરાજ પશુ સૈન્યના માખરે આવી ઊભા, યુદ્ધના આર્ભની હવે માત્ર ઘડીએ જ ગણાતી હતી.
૧૧૬
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુશીલ
તેમ, એક તપસ્વિની જેવી દેખાતી અજાણી નારી એ બન્ને સૈન્યાની વચ્ચે દૂરથી ક્રેડતી આવી ઉભી રહી. યુદ્ધના ચડતા આવેશમાં સૈનિકાને આ વિન્ન અસહ્ય લાગ્યું. પરંતુ અવન્તિપતિ કે મિથિલાપતિ એ એમાંથી કાઇ તેને વચમાંથી આઘે ખસી જવાનું કહી ન શકયા.
તપસ્વિનીએ એકવાર અવન્તિરાજ સામે
અને એકવાર મિથિલાપતિ સામે ઉંચે જોયુ ઉપદેશની શુષ્કતા કે ઉપાલંભની કઠોરતાને બદલે કેવળ મમતા અને વાત્સલ્ય જ એ નયનેામાંથી નીતરતું હતુ. શીલની સૈાંદમૂર્તિ જાણે તપના તેજમાં સ્નાન કરીને સીધી અહીં આવી હાય એમ એ ઉભય રાજવીને થયું.
કોઈ કાળે નહીં અનુભવેલા પૂજ્યભાવે તેમને મન્નેને ક્ષણવાર પરતંત્ર જેવા બનાવ્યા.
માતાના મે
“ એહુ ભગવન્ ! એક જ પુત્ર, પહેલી જ વાર યુદ્ધના મેદાનમાં શત્રુરૂપે મળે એ કેટલે કરૂણ પ્રસંગ છે ? ” તપસ્વિનીએ દર્દભરી આંખે આકાશ સામે જોઈ એક સંતપ્ત નિ:શ્વાસ મૂકયા.
અવન્તિપતિ અને મિથિલાપતિ થેાડીવાર તા મુગ્ધભાવે આ દૃશ્ય નીહાળી રહ્યા. શું કરવું એટલામાં વાદળમાં અચાનક વિજળી ઝબકે એ તમને ન સૂઝયું. રખેને આમાં પ્રપંચ હાય
આત્માના પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
