Atmanand Prakash Pustak 054 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

૧૭૪
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
છીએ. એ તે ધર્મની સેવા જ કરેલી ગણાય ગાજા કરવામાં આવે છે. જ્ઞાન અને જ્ઞાનીઓનું અને સરસ્વતી માતાને તેના સાચા રૂપમાં આપણે મોઢેથી વર્ણન કરાય છે. અને આપણે જાણે જ્ઞાનાઓળખી જ શક્યા નથી એ સુસ્પષ્ટ થાય છે. વરણીય કર્મો ખૂબે તેડી નાખ્યા એ આત્મસતેવ
માની લેવામાં આવે છે. આમ કરવામાં અને એ - ધર્મસાધના અને આત્માની ઓળખાણ કરવી પવન યથાવિધિ પાલન કરવામાં કોઈ દોષ છે, એમ એ કાંઈ અમુક વર્ગોને વારસો કે હક નથી. ગમે
અમારો કહેવાનો જરાએ હેતુ નથી, પણ જ્ઞાનાવરતેવા પતિતને પણ એની ઉપર હક છે. ગમે તેવા ગીય કર્મોને એવી રીતે નાશ શી રીતે થતો હશે ? પાપી અને હીન વૃત્તિના માનવે પણ સાચે માર્ગે એનો જરા શાંતચિત્તે વિચાર કરવાની જરૂર નથી આવી શકે છે. એને જવલંત પુરાવાઓ શાસ્ત્રકારોએ
જણાતી શું ? ઠેરઠેર આપેલા છે. છતાં આપણા શાસ્ત્રવચનોને ફેલાવો આધુનિક પદ્ધતિથી આવિષ્કૃત કરી શક્તા આમ એકલી ફલ, ફૂલ અને નૈવેધપૂજાથી જ્ઞાના નથી એ ઉપરથી સ્પષ્ટ સિદ્ધ થાય છે કે આપણે વરણીય કર્મો તૂટી જતા હશે શું ? આખરે જ્ઞાન તે તે લક્ષ્મીની જ સેવા-ભક્તિ અને ઉપાસના, રાત ભણ્યા પછી જ આવવાનો સંભવ છે, રાત દિવસ દિવસ કરવામાં મસ્ત બની ગયા છીએ. અને તેની ગુરુસેવા, ગ્રંથવાચન અને પઠન પાઠન, વારંવાર પાછળ પાપ પુણ્ય પણ આપણે ઓળખી શક્તા નથી. અધ્યયન કરવાથી જ સાચી જ્ઞાનની ઉપાસના થઈ એ શું બતાવે છે? દેશદ્રોહ કે કાળાબજારનો મેહ શકશે. ફકત દ્રવ્યથી પૂજન કરવાથી નહી જ, એ આપણે છોડી શકતા નથી, લડાઈ જાગે તો મજા પડે માટે પ્રત્યક્ષ પ્રયત્ન કરવાની કોઈ જ શરૂઆત ન એમ રાતદિવસ ઝંખના કરનારાઓ શું ધર્મને કરે ત્યાં સુધી જ્ઞાનાવરણીય કર્મોની પકડ આપણું દ્રોહ નથી કરી રહ્યા? તેમના ટીલાં-ટપકાં કે વ્રત- ઉપર ચાલુ જ રહેવાની છે. પ્રભુની પૂજા દ્રવ્ય ઉધાપનો શું ધર્મનું પિપણ કરનારા હોય છે ? એમાં આગળ ધરી સ્તુતિ-સ્તવન કરી શકાય પણ સાધુની સરસ્વતીની ઉપાસને છે કે અધર્મ અને લક્ષ્મીને પૂજા પણ એ જ રીતે કરો તે શી રીતે યોગ્ય ગણાય ? મેહ છે ?
સાધુની પૂજા, સેવા, ભકિત કરવી હોય તે તેમને
ઉચિત એવો આહાર, પાણું, વસ્ત્ર આદિ આપીને જ્ઞાનપંચમીનું પર્વ શાસ્ત્રકારોએ ખાસ ઉપદેશેલું જ કરી શકાય. લક્ષ્મીની પૂજા પણ આપણે ફક્ત ફળ, છે. એ નિમિત્તે ગ્રંથ અને પુસ્તકોનું પ્રદર્શન ભર - ફૂલ, નૈવેદ્ય અર્પણ કરી પૂરી થઈ એમ માનતો નથી. વામાં આવે છે. પણ એ પુસ્તકો વાંચવાના કે જોવાના તેને માટે કોઈ ગ્ય વ્યવસાય, વ્યાપાર કે નોકરી પણ હેતા નથી. એ પુસ્તકે તો જાણે મૂર્તિઓ પસંદ કરીએ છીએ. અગર કોઈ હુન્નર-કળા કે હેય એમ લાબેથી દર્શન કરવા પૂરતા જ હોય છે. કારખાનું ખોલી લક્ષ્મીની સાચા માર્ગ ઉપાસના તેની આગળ ધૂપ, દીપ, ફ, ફળ અને નેવેધ ધરાય કરવા પ્રેરાઈએ છીએ. તેમજ સરસ્વતીની સેવા-ભક્તિ છે અને પૂજન સ્તવન કરાય છે. ઉપવાસ અને જાપ કરવી હોય તે તે અધ્યયન અધ્યાપન ગુરુદ્વારા કરાય છે અને આવી રીતે જ્ઞાનને આવરી રાખનારા પઠન પાઠન કરવાથી જ થઈ શકે અને જ્ઞાનાવરણીય કર્મોને તોડવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવે છે. અને તે કર્મો ત્યારે જ કાંઈક શિથિલ થઈ શકે. આપણને સરપ્રસંગે વરદત્ત અને ગુણમંજરીની રસાળ કથા સાંભ- સ્વતીપૂજનને સાચો માર્ગ સાંપડે અને આપણે સૌ ળવામાં આવે છે. આમ જ્ઞાનના ગુણના ખૂબ વાજા સરસ્વતીની સાચી પૂજા કરતા થઈએ એ જ અભ્યર્થના!