________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
આ પ્રમાણેનાં ચાર વિધાન પછી પહેલાં ત્રણ ચોથું વિધાન એ સમ્મઈપયરણના ત્રીજાઅંતિમ શ્રી સીમંધરસ્વામીની વિનતિરૂપ અને જ્યના રહસ્યથી કાંડની નિમ્નલિખિત ગાથાના અનુવાદરૂપ છેતે પછી ગર્ભિત એવું જે સવાસે ગથાન સ્તવન યશે- એ સંબંધમાં વાંધો ઉઠાવ એ વ્યાજબી ગણાય ખરો ? વિજયગણિએ રચ્યું છે તેની પહેલી ઢાલમાં સાતમી, પાંચમી અને છઠ્ઠી કડીરૂપે જોવાય છે, જ્યારે ચોથું “s a aggો સારો વિધાન આ ગણિએ જે શ્રીપાલરાજાને રાસ य सिस्ल गणसम्परिवुडो य ।। વિ. સં. ૧૭૩૮ પછી પૂર્ણ કર્યો તેના ચોથા
अविणिच्छिओ य समए ખંડની તેરમી ઢાલની નવમી કડી છે.
તદ્દ તણે સિત્તળિો | ૬ | ” પ્રથમનાં ત્રણ વિધાનમાં સન્માર્ગથી પતિત થયેલા શ્રાવકનું અને ખાસ કરી કુગુરુનું સ્વરૂપ જે રીતે
ઉએસમાલા અને પંચવત્યુ જેવા પ્રોઢ અને આલેખાયું છે તેમાં કશું ખોટું જણાતું નથી. શુદ્ધ
પ્રાચીન ગ્રંથોમાં પણ આવી હકીક્ત વાંચ્યાનું મને પ્રરૂપકને સાચી વસ્તુ કહેવાની હોય તે જ્યારે તેમ કરે
રે છે. આવી હકીકત યશોવિજયગણિએ શ્રી સીમં ત્યારે કોઈ પિતાને માથે નાહકને ટેપ એરી લે
ધરસ્વામીને અંગે જે સાડી ત્રણસો ગાથાનું સ્તવન તેમાં એ પ્રરૂપકનો શો વાંક ? હા, જો એ પ્રરૂપણા કે રેવું છે તેની પહેલી ટાલની નિમ્નલિખિત ચૌદમી
કડીમાં લેવાય છે :બદદાનતથી કેઈને ખુલ્લંખુલ્લા જ નહિ, પણ મેઘમપણે ચે ઉતારી પાડવા માટે હોય તે તે ઠીક ન ગણાય.
“જિમ જિમ બહુશ્રુત બહુજનસમત, એવી રીતિનીતિ સજ્જનને પુઅને શોભે નહિ.
બહુ શિષ્ય પરિવરિઓ, ચોથા વિધાન વિષે થોડુંક કહું તે પૂર્વે એ તિમ તિમ જિનશાસનને વચેરી, ઉમેરીશ કે ચાર અનુપમ ભાવના પેકી “ગુણિપુ જે નવિ નિશ્રય દરિયો રે.૧૪ ” p:” જેવી ભાવના ભાવવી મુશ્કેલ છે. ગુણીને ગુણની પ્રશંસા કરવાની વાત તે દૂર રહી, પણ એને આનું સંસ્કૃત સમીકરણ આ ગણની વિરાગ્યઉત્કર્ષ થતા જઈ બળવું–માત્સર્યભાવ સેવવો એમાં કલ્પલતા પૂરું પાડે છે. પ્રસ્તુત પર્વ નીચે મુજબ છે – માનવતા નથી-દાનવતા છે. પરંતુ તે કેપી અને ઢેગી જને પાસે બીજી શી શી રખાય. ?
“વથા વઘા ઘિ મેતો
बहुश्रुतः स्याद् बहुसम्मतश्च । ૧ આ ચાર વિધાનોને લગતી કડીઓ સ્વ. મે. દ. દેસાઈએ એમના ઉપયુકત લેખ(પૃ. ૨૧૧) માં समाधिमार्गप्रतिकूलवृत्तिઆ આપી છે, પરંતુ એમાં પાઠભેદ છે. જેમકે
તથા તથા રાણરાવ ” મારને બદલે “મદભરપૂર અને શવ' ને બદલે લ’ ૨ આ ઢાલ શુદ્ધ દેશનાનું સ્વરૂપ દર્શાવે છે.
આ પરિસ્થિતિમાં ઉપર્યુક્ત વિધાન કરવા બદલ સિદ્ધસેન દિવાકરે સચઇ-પયરના પ્રથમ કાંડની
યાવિણણિને માફી માંગવી પડી હોય એમ માનતાં છેલી બે ગાથા(કમાં ૫૩-૫૪)માં જૈન દષ્ટિએ દેશના કેવી હોય તે દર્શાવ્યું છે.
હું તે ખચાઉં છું. વિશેષમાં મને મારી પત્ર અંગે જે ૩ અકુશળ અને ધૃષ્ટ આચાર્યોથી શાસનની
નીચે મુજબના સ્કરે છે તેના પ્રમાણ અને સંતેવિડંબના થાય એમ સમઈ-પયર(કાંડ છે, પકારક ઉત્તરો સહુથ સાક્ષર પાસેથી મળે નહિ ત્યાં ગા, ૬૫)માં કહ્યું છે.
સુધી હું આ માફીપત્રને સાચું ન માનું તે કેમ?
For Private And Personal Use Only
