Atmanand Prakash Pustak 051 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

શ્રી ધર્મેશ્વર જિન સ્તવન-સાથે
૧૭
અમિનું ઉપજવું થાય છે એ પણ બન્ને પ્રકારે દુઃખ જાણવું. વળી ભાવલબ્ધિ આત્મવીય ચલાયમાન કરે, કરણઈદ્રિોમાં વિર્ય બલ બાધકભાવે ફેરવી અને બીજા પાસે ફેરવાવવાથી ભાવલબ્ધિ નિશ્ચય સુખનો નાશ અને કરણવીયવડે બાધકતાએ પ્રવર્તા દુઃખનું ઉપજવું થાય છે એ પણ બન્ને પ્રકારે દુઃખ જાણવું એમ સ્વીપર દ્રવ્ય-ભાવ પ્રાણની હાનિ તે વપર છવને અનેક સુખ નાશનું અને અનેક દુઃખ ઉત્પત્તિનું કારણ છે. વળી સ્વ૫ર જીવને દુઃખ ઉપજાવવું તે જ્ઞાન નહીં અને સ્વપરસુખની હાનિ કરવી તે ન્યાય પણ નથી અને દવા પણ નથી, એમ જાણી અનંત જ્ઞાન, ન્યાય અને દયાવંત પ્રભુજી તમે માહણતાને ઉપદેશ કર્યો તેથી તમારા મુખકમળની બલિહારી છે. તમારા સિવાય બોદ્ધ-સખ્યિાદિ અન્ય અનેક અશુદ્ધ અભિપ્રાયવાળા તેના જ કહેલા શાસ્ત્રોથી તે પોતે જ્ઞાન-ન્યાય-દયા રહિત જણાય છે; માટે હે પ્રભુજી! તમારા વચનની શોભા આગળ, સકલ કુમતિઓનું બલ હારી થાકી જાય છે. આ ભાવ અત્ર સંક્ષેપમાં લખે છે ૫ણુ સિદ્ધાંતમાં એ વિષે ઘણે અધિકાર છે તે સુજ્ઞ પુ વિશેષથી વિચારી લેશે. તમારી વાણી સમતારૂપ અમૃતરસે ભરેલી છે. વળી ચિતને તથા આત્માને સુપ્રસન્ન કરવાવાળી અને અજ્ઞાન, મિથ્યાત્વ, કષાય અગ્નિને બુઝાવવાવાળી અને શાંતિ આપવાવાળી છે. વળી રાગાદિ વિભાવના પક્ષ રહિત છે અને વિભાવના પક્ષથી પાછી વાળવાવાળી છે પણ વિભાવ સન્મુખ જવાવાળી નથી..
ભ્રમર અધર સિસ ધનહર કમલદલ, કીર હીર પુન્યમ શશીની, શેભા તુછ પ્રભુ દેખત યાકી, કાયર હાથે છમ અસિની. હું ! ૨.
સ્પષ્ટાથ–પ્રભુના બમર આદિકની શોભા દેખતાં કમલદલ, કીર, હીર, પુનમ શશિ આદિકની સર્વે શોભા તે તછ દેખાય છે. ઉપમેય આગળ જે જે ઉપમા કહી, તે સ” કાયર હાથે તરવાર સરીખી જાણવી. એટલે પ્રભુના રૂપને અન્ય ઉપમા સંભવે જ નહી માટે અનુપમ રૂપ છે. ૨.
મનમોહન તુમ સનમુખ નિરખત, આંખ ન તુપ્તિ અમચી, એહ તિમિર રવિ હરખ ચંદ્ર છબી, સુરત એ ઉપસમચી. ! હું છે કે,
સ્પષ્ટાર્થ-હે મનને પ્રમેહ આપવાવાળા, તમારા સન્મુખ જોતાં અમારી આંખ તૃપ્તિ પામતી નથી એટલે વેગળી ખસવા ચાહતી નથી. વળી પ્રભુની છબી મેહ તિમિરને હરવા સૂર્ય સમાને અને હર્ષ ઉપજાવવાને પુનમના ચંદ્રમા સમાન ઉપશમ સે ભરી ઉપશમ રસ વરસાવતી આનંદ આપનારી છે. ૩,
મનની ચિંતા મહી પ્રભુ ધ્યાવત, મુખ દેખતાં તુમ જિન, ઈદ્રિ તુષા ગઈ જિનેશ્વર સેવતાં, ગુણ ગાતા વચનની. છે હું ૪.
સ્પષ્ટાથ–પ્રભુના નિમલ જ્ઞાનાદિક ગુણ ધ્યાતાં અને પ્રભુમુખથી શુદ્ધ નય સ્યાદ્વાદ અમૃતમય વચન સાંભળી પ્રભુરૂપ દેખતાં, અમારું રૂપ સિદ્ધ સમાન જાણી મનની ચિંતા મટી ગઈ જિનેશ્વર સેવતાં અને વચને કરી પ્રભુગુણ ગાતાં ઈદ્રિય વિષયની તૃષ્ણ શમી ગઈ. ૪.
મીન ચકર, મેર મતંગજ, જલ શશી-ધન નીચ નથી, તિમ મો પ્રતિ સાહિબ સુરતથી, એર ન ચાહું મનથી. છે હું ૫.
સ્પષ્ઠાથે-માછલું જેમ પાણીથી, ચોર પંખી ચંદ્રમા દેખીને, મોર મેઘ દેખીને અને હાથી તલાવ આદિ નીરવાલી ઊંડાણ જગ્યાથી જેમ મગ્ન રહે છે. તેમ મને સાહેબની સુરત દેખી પરમ આલાદ ઉપજે છે તેથી પ્રભુની પ્રભુતા સિવાય હું અન્ય પદાર્થો કુદેવ, કુવચનાદિ ચાહતે નથી. ૫.