Atmanand Prakash Pustak 051 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

શ્રી શીતલનાથ જિન સ્તવન-સાથે.
તુમે છો મુગુટ વિહું લોકના સાહેબજી, હુ તુમ પગની ખેહ હ સનેહી તમે છો સઘન તુ મેહલે સાહેબજી, હું પાશ્ચમ દિશી 2હ છે. સનેહી-
ભાવાર્થ – હે પ્રભુ! આપ ત્રણ જગતના મુકુટરૂ૫ છો. હે પ્રભુ! હું આપના પગની રજ સમાન છું. હે ધમરનેહી ! આપ તે પ્રબલ વર્ષાઋતુના મેઘ સમાન છો અને હું પશ્ચિમ દિશાના હિમ સમાન છું.
વિશેષાર્થ – હે પ્રભુ ! આપ સ્વર્ગ, મૃત્યુ અને પાતાલરૂપ જગતના મુકુટ સમાન છો-શિરોમણિ છે, ત્રણે જગતના નાથ છો. હું આપના પગની રજ સમાન છું. વળી તે સ્નેહી પ્રભુ ! આપ તે પ્રબલ નિરિદ્ર જલ પૂછું મેઘ સમાન છે અને હું પશ્ચિમ દિશાના હિમ સમાન છું. ઉપનય એવો છે કેપ્રભુને પ્રબલ મેધની ઉપમા છાજે છે. જેમ મેઘ વરસી આખા જગતને ધાન્ય પૂરું પાડે છે, સુકાળ કરે છે, જગતને સંતોષ આપે છે અને હું હિમ સમાન છું એટલે મેઘરાજથી જે ધાન્ય પાકીને તૈયાર થયું હોય પરંતુ પાક ઉતર્યો ન હોય એટલામાં હિમ પડે તે સારામાં સારા પાકને ઘણું નુકસાન કરે. પડતી-ઉતરતી ઉપમા મારા માટે છે અને સર્વોત્તમ ઉપમા પ્રભુ આપને છાજે છે. 8 નિરાગી પ્રભુ રીઝવું સાહેબજી, તે ગુણ નહિ મુજ માંહિ હે સનેહી ગુરુ ગુરુતા સાહમું જુએ સાહેબજી, ગુસ્તા તે મૂકે નાહી હો. સનેહી ૪
ભાવાર્થ-હવે નીરાગી પ્રભુને પ્રસન્ન કરું એવો ગુણ મારામાં નથી. હે સનેહી પ્રભુ! આપ ગુરુ છે. તેથી ગુરતા સામું જ દેખે, પરંતુ કદાપિ કાલે ગુતાને છેડે નહિ.
વિશેષાર્થ–પ્રભુ રાગ વિનાના છે-એવા નિરાગી પ્રભુને રીઝવવા હેય-પ્રસન્ન કરવા હોય–ત એમને પણ પ્રશસ્ત રાગવાળા બનાવવા જોઈએ. એટલે નિરાગીપણું અને પ્રસન્નપણે પરસ્પર વિરોધી છે-તેમાં પણ અપૂર્વકળા છે. આવડત હોય તે અશક્ય વસ્તુને શક્ય બનાવી શકાય છે, પરંતુ મારામાં એ ગુણ કે કળા (ચતુરાઈ) નથી. ભલે મારામાં ગુણ કે ચતુરાઈ ન હેય-તે પણ પ્રભુ મોટાઈને ધારણ કરનારા છે-તેથી મારા જેવા નિર્ગુણી ઉપર પણ કરણ કરી ગુરૂતા દર્શાવી પરોપકારરૂપ કાર્ય કરે જ છે. એટલે મેટાઈને છાજતી-ગુણની કળાને વિસરતા નથી. ૪
મહેટા સેતી બરોબરી સાહેબજી, સેવકને કિણ વિધિ થાય સનેહી?
આસંગે કેમ કીજીએ સાહેબજી, તિહાં રહ્યા આલુંભાય છે. સનેહી. ૫
ભાવાર્થ-મોટાની સાથે બરાબરી થઈ શકે જ નહિ, તે હવે એમને સંગ અથવા ને કેવી રીતે કરવો ? તે પણ પ્રભુ! સિદ્ધિસ્થાનમાં છે, તે છતાં તેમને સંગ કરવા મારું મનડું લેભાય છે.
વિશેષાર્થ –પ્રથમ તે મોટાની સાથે બરાબરી થઈ શકે નહિ. જ્યારે બબરી ન થાય ત્યારે સરખાની સાથે સરખાઈ કેવી રીતે મેળવવી? અને સરખાઈ ન મેળવાય તે કાર્ય પણ કરવું ઘણું મુશ્કેલ થઈ પડે. એવા વાતાવરણમાં હવે અમારે સરખાની સાથે સરખે મેળ કયા હિસાબે કરો? મતિ પણ મુંઝાય છે? ક્યાં પગલાં ભરી લાંબો માર્ગ કાપવો ? મૂંઝવણ ઘણું શિર ઉપર પડી. તે છતાં પણ સાહસિક એવું અમારું મનડું તમારી સાથે મેળ મેળવવાને માટે લેભાય છે–ખેંચાય છે–આકર્ષાય છે. ૫
જગગુરુ કરુણા કીજીએ સાહેબજી, ન લખે આભાર વિચાર, સનેહી મુજને રાજ નિવાજ સાહેબજી, તે કુણ વારણહાર છે. સનેહી. ૬