________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
[ ૩૦૮ ]
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
પાપબંધનથી ય ખચકાવાનું એને લેશ માત્ર ધર્માદિ પછી ધમષ્ઠ દાનવીને હેલપાલવતું નથી. કેટલું ગબડ્યો ? છે વાનું બીજું પગલું પણ ભરે છે કાંઈ હિસાબ ! અરે એ પાપ-પ્રચાર માટે જ કેટની પણ દેવડીએ ચડીને છાશવારે
પાંચશેની આવકવાળો પણ મનુષ્ય ને છાશવારે ગુલબંગ પિોકારતા એવાઓ આજે
મહિને પ્રાયઃ સેને દેવાદાર કેમ દેખાય છે? પણ અનુભવાય છે ! એમાં પણ ભેળાંને સહે
એ પણ ઉપરની બીનાથી સ્પષ્ટ સમજાય છે. લાઈથી ભરમાવવાનું તે દેશકાળાદિનાં એઠાં
સુષુ કિં બહના અનુકમે એવાઓ પ્રાયઃ તળે જ શકય હોવાથી એને બહાને ધર્મ અને
પિસાને જ પરમેશ્વર ગણીને જાતિ, કુળ, શીલ ધર્માનુષ્ઠાનાદિના જ કર્તા અને ઉપદિને બજ
અને ગુણના સમૂહથી જ ઉભગી જઈ સામાન્ય રૂપ જ જાહેર કરીને, એમનાં અછતાં દૂષણો
ન્યાય-નીતિથી પરા મુખ બન્યા હોય છે તેમાં સમાજ સામે ધરીને એ ઉપકારીઓ સામે
આશ્ચર્ય કોને થાય ? એવાની મનભાવનાને કારમાં બંડ જગાવે છે. કેટલી અદશા! એમ
માટે સ્પષ્ટ કહ્યું છે કેકરવાનું ખાસ કારણ તો એ જ છે કે સમાજ
जातियतु रसातलं गुणगणस्तस्याप्य धो गच्छताम् હિતરક્ષણાર્થે એ ઉપકારીઓ જ એના મહા
ફક્ત શતતારાતમિત્તના સંવાતાં આંસા / અનર્થકારી સ્વચ્છેદાચારી વિચારોને નીડરતાથી રા
B शौर्ये वैरिणी वज्रमाशु निपतत्वर्थोऽस्तु नः केवलम् સ્પષ્ટતયા ઉઘાડાં પાડીને એના એ તોકાની ચમન વિતા ગુwતૃણાવરાયા: સમત' ને ર૪ ઘોડાઓને ડગલું ય દેડવા દેતા નથી અને અર્થ-“ જાતિ રસાતલમાં જાવ, ગુણતેથી તે એ પુણ્ય પુરુષો એને શલ્યરૂપ સાલે ન સમૂહ તેનાથી પણ નીચે જાવ, શીલ છે તે છે. આથી પ્રથમ પદે સમાજમાંથી આપ્તપુરુષે- પર્વતના શિખર પરથી નીચે પટકાવ, કુળ, નાં જ બહુમાન પૂજાદિ ઉખેડી નાંખવાનું અધમ કુટુંબ કે કીતિ અગ્નિવડે સળગી જાવ, વરી પગલું ભરવાની અને જરૂરીઆત રહે છે. એવા પરાક્રમને વિષે વા પડે, અમારે તે સુજ્ઞ મહાશય, આટલી અધમતાએ પહોંચવાનું કેવળ પિસે જ જોઈએ; કારણ કે એક ફક્ત મૂળ નિદાન બેટા આડંબરો જ છે એ ધ્યાન પિસા વિના જ ઉપર્યુક્ત સઘળા ય ગુણ પ્રાયઃ ઉપર લાવવા જ આ પ્રયાસ છે એ ભૂલવું જોઈઘાસના તણખલાં સમાન છે.” આવી જ એણે તું નથી. આડંબરોએ કેટલે અનર્થ કર્યો? માન્યતા ઘડી હોય છે. એથી જ એવા ધનાછે કાંઈ સીમા ? વિદેશ સેવવા છતાં ય કમનશીબે થીઓ અધર્મને આગાર બન્યા હોવાની વાત દીન રહેલા અજ્ઞને પૂર્વની કુલીનતાદિની દિલમાં જ શમાવીને, પોતાની કપરી બેકારીને છાપ બેસાડવા જતાં ઉપયુક્ત બદસ્થિતિમાં અન્ત આણ, ધનાઢ્ય બનવા જન યા સમાજ મૂકાવું પડે છે તે દેશ તજીને વિદેશ વસતાં સેવાને બહાને સફેદ લેબાશમાં દયાના પણ સ્થિતિસંપન્ન અજ્ઞોએ તો એ માટે કેટલી પહો- પબ્લીક પયગંબર બને છે. તે પ્રતિ દાનવીને ળા પહોળમાંથી પસાર થવું પડે? દીન અજ્ઞ હાથ લંબાવવા વાણીનું યથેચ્છ પણ તાંડવ કરીપણું સ્વપરને આટલે અનર્થદાયી બની આટલું ને ગરીબોને નામે જ ખીસા ભરવા તનતોડ અધઃપતન પામે, તો શ્રીમંત અજ્ઞ કયાં પ્રયાસ કરે છે. મેળવેલ નાણાંની વ્યવસ્થાને જઈ અટકે ?
ખુલાસો માગનાર પાસે એવાઓને લેચા
For Private And Personal Use Only
