________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રમુખશ્રીનું ભાષણ.
૧૮૩
આપણી વ્યવહારકુશળતાની ખામી માટે અફસોસ થયા વગર રહેતો નથી. બધાને મંજુર એવું કામ પણ આપણે કરી ન બતાવીએ અને મહટા ભાગને નામંજુર એવા કામને આગ્રહ કરવામાં શકિત ખર્ચી નાખીએ તો તેથી સાર્થકતા શું છે?
હેલા, ન્હાના સર્વમાન્ય સુધારા પાછળ કેપ્ટન અને સીપાઇઓ યાહેમ કરી ઝંપલાવે અને એક કિલ્લે સર કર્યા પછી જ બીજી કિલ્લાને જીતવાની યોજના કરે ત્યારે જ એ સેવાકાર્ય ' કહેવાય, ત્યારે જ એ કોન્ફરન્સ અને ઠરાવની સફળતા કહેવાય, અને ત્યારે જ અંતિમ વિચારના સિપાઈઓ પુરાણપ્રેમી જનતાને ચાહ, વિશ્વાસ અને આભારની લાગણી ખેંચી શકે કે જે બળથી પછી તેઓ એક પછી એક કઠીન સુધારાને પણ સ્વીકાર કરાવી શકે. લગ્નને લગતા અંતિમ સુધારા કોન્ફરન્સ જેવી પ્રતિનિધિ સંસ્થામાં ઉપસ્થિત કરવા પહેલા વિદ્યમાન વિધવાઓની સ્થિતિ સુધારવાનાં તથા વિધવા થવાના માર્ગો બંધ કરવાનાં કામો વાર વિલંબે હાથ ધરવાં જોઈએ. નસીંગ અથવા બીમારની યથાયોગ્ય માવજત, શાસ્ત્રીય પદ્ધતિથી બાળ ઉછે, સ્ત્રી વર્ગને જરૂરી શિક્ષણ આપવાનું કામ, ગામોગામ ફરી સી વર્ગમાં સ્વમાન અને સંસ્કાર પ્રેરવાનું કામ. આ કામ કરતાં વધુ પવિત્ર અને વધુ ઉપયોગી કાર્ય હું શોધી શકતો નથી. વિદ્યમાન વિધવાઓને આ કામ માટે તૈયાર કરવાનું સુર વસ્થિત ખાતું ખેલવામાં શા માટે વિલંબ થવો જોઈએ ? જે અકુદરતી કારણોથી એટલે કે આપણી મૂર્ખાઇના કારણથી હજારે સ્ત્રીઓને વિધવાસ્થિતિ પ્રાપ્ત થાય છે તેવાં કારણેને -બાળલગ્ન, વૃદ્ધ લમ ઇત્યાદિને આપણા દરેકના ઘરમાંથી સર્વથા બહિષ્કાર કરીને અને આપણું લાગતા વળગતાઓ પર આપણું નૈતિક દબાણ ચલાવીને શા માટે આપણે આ પ્રાથમિક સુધારે એક જ વર્ષમાં ન કરી શકીએ ? અને જો આટલું કરવાનાની આપણી ઇચ્છાશકિત ન હોય તો નાના કે હેટા કઈ જાતના “ઠરા' બીજાઓ પાસે મંજુર કરાવવાનો આગ્રહ પણ શા માટે કરવો ?
લગ્નની જોખમદારીનું અને વીર્યની કિંમતનું ભાન આપણી પ્રજાને બહુ જ ઓછું છે.લગભગ નથી જ. વીર્યહીન અને પરતંત્ર બની જવા છતાં ય આપણી દરેક વ્યકિત માત્ર કામવાસના તૃપ્ત કરવા ખાતર પિતાના અશકત પંડપર કુટુંબોને ઉત્પન્ન કરે છે અને હેના પિષણ, રક્ષણ અને સંરકરણ માટે લાચાર બને છે. પછી આપણે નિરાધારની દયા ખાવાના ભાષણે ગજાવી ફંડ કરવા માંડીએ છીએ. આ બધું શું અકુદરતી થતું નથી ?. અકુદરતી રીતે શું બીમારીઓ મટાડી શકાશે ? આપણું વેપારની દશા જુઓ, આપણી હિમતની કિંમત કરો, અને પછી કહે કે બે વાર તે શું પણ એક વાર પણ લગ્ન કરવામાં ઘણીખરી વ્યકિતઓ “ ગુન્હો કરતી નથી ? યુવા કે કન્યાએાની, વિધુરે કે વિધવાઓની દયા જાણવી એક વાત છે અને એમને એકવાર કે ફરીફરીને પરણવાનું સહેલું કરી આપવું એ બીજી વાત છે. જીવનને લગતા બધા પ્રોને તોડ એકમાત્ર “ દયા ' ની દલીલથી કહાડવામાં આપણે થાપ જ ખાઈશું.
હું સુધારા” શબ્દથી કરવાની ના કહું છું. આજનું આવતીકાલમાં પરિવર્તન એજ સુધારો છે. આજના સુધારકે આવતી કાલે પુરાણપ્રેમી મનાશે. એમ ન બને તો દુનિયા ચાલે જ નહિ. પડતર જળ સડે છે, એ તો પુરાણપ્રેમીઓ પણ ક્યાં નથી જાણતા અને શું સુધારાને એ સ્મરણ કરાવવાની જરૂર છે કે એકલા દેડનારની ઝડપ કરતાં
For Private And Personal Use Only
