________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૮૮
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
વિવિધ મંદિર પાસે ફાજલ રહેતી મોટી રકમો અને ઘી નિમિત્તે થતી ચાલુ આવકના ઉપયોગ સંબંધમાં કેટલાક વિવેકને સ્થાન છે. એક મંદિરની ફાજલ રકમ બીજા મંદિરની મરામતમાં ખર્ચવાની આ
મરામતમાં ખર્ચવાની આનાકાની કરવામાં પાણે મૂળની તિનો ભંગ કરી બેસીએ. વળી પ્રત્યેક ગામના સંધે, જે દેવદ્રવ્ય જરૂર પુરતું હોય તો, હવે પછીથી થતી ઘીની બો. લીમાં સાધારણનો ભાગ રાખવાનો ઠરાવ કરવો વાજબી જ ગણાશે. એથી એ ભાગનાં નાણાંમાંથી સંધની ઉન્નતિનું ઘણું કામ બની શકશે.
આપણું સુપ્રસિદ્ધ આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢીના સંબંધમાં પણ વિચાર કરવો અને સ્થાને નહિં ગણાય. આ પેઢી હસ્તક કેટલાંક તીર્થો અને બીજાં ખાતાંઓ છે. સઘળાં જેન તીર્થો આ એકજ સંસ્થાની દેખરેખ તળે મૂકાય અને બાકી સઘળાં ખાતાં કોન્ફરન્સની દેખરેખ તળે મુકાય એ વ્યવહારૂ થઈ પડશે. આ સંસ્થાઓને મરતબો વધે અને કોનો સંપૂર્ણ વિશ્વાસ તે તરફ ખેંચાય એટલા માટે એ જરૂરનું છે કે તેમણે હિમાબ અને કામકાજને રિપોર્ટ હરસાલ જાહેરમાં મૂકવો. વહીવટદાર પ્રતિનિધિઓમાં વિવિધ પ્રાન્તના સુપ્રતિષ્ઠિત નેતાઓને ભેળવવા અને બંધારણ તથા વ્યવસ્થાપદ્ધતિનું અવારનવાર સંશોધન કરતા રહેવું. તીર્થોને લગતા અન્ય સંપ્રદાયો સાથે થતા મતભેદને સુલેહભરી રીતે ઘરમેળે અંત લાવવાને ઉસુક રહેવું. પગારદાર કારભારીઓ, બની શકે ત્યાંસુધી. સ્વધર્મીઓમાંથી જ મેળવવા પ્રયત્ન કરવો.
અને એવી જ રીતે પ્રત્યેક ગામનાં મંદિર અને સંસ્થાઓને સુવ્યવસ્થિત ધોરણુપર મુકવાની જરૂર છે. આપણે જે આપણું જ ખાતાંઓ અને પૈસાનો સારામાં સારી રીતે વહીવટ ન કરી શકીએ તો સ્વરાજ્યની આપણું યોગ્યતાની કિમત કરાવી બેસી એ.
સઘળાં મહેણાં ખાતાંઓમાં કામની વહેંચણી હોવી જોઈએ. કેટલાક પિતાની પ્રતિષ્ઠા અને લાગવગથી નાણાં મેળવી આપવાનું કામ બજાવે. નાણાં જાળવવાનું અને હિસાબ રાખવાનું કેટલાકને સોંપાય, કેટલાકોને શિર સંસ્થાના ઉદેશ મુજબનાં કામ કરવાનું મુકવામાં આવે, કેટલાક તપાસ અને સલાહ માટે નીમવામાં આવે. આમ લાગવગ, ધન, બુદ્ધિ, અનુભવ, અંગત સેવા ઇત્યાદિ તત્વોનો સંયોગ થવાથી ઘણું કામ અને સુવ્યવસ્થિત કામ નીપજાવી શકાય, એટલું નહિ પણ ખરી ખોટી શંકા લઈ જવાનું કોઈને માટે શક્ય ન રહે. આર્થિક બિમારી –
એક વખત હિંદ સમૃદ્ધ દેશ હતો. એને વ્યાપાર જગવિખ્યાત હતો. એ વખતે લગભગ તમામ ચીજે આ દેશમાં જ બનતી અને નિર્વાહ ખચ માજથી ધશે જ એ છે હતો. આપણે જેનો વ્યાપાર ના રાજા હતા. આ સવ પરિસ્થિતિમાં આપણા દીલ સ્વાભાવિક રીતે જ ભરપૂર અને ઉદાર હતાં. આજે એ બધા સંયોગે પલટાઈ ગયા છે. વ્યાપાર આપણા હાથમાંથી હોટે ભાગે મરી ગયો છે. સમસ્ત દેશના વ્યાપારીએ ચિંતાતુર દિવસો પસાર કરે છે. સરકારે એક રૂપિઆના એક શલિંગ છ પેન્સનો હુંડીઓમણને ભાવ રાખ્યો તેથી વ્યાપારી માત્ર ખળભળી ઉઠયો છે. આપણા સરાફી ધંધાને પણ આજની સરકારી નીતિ ભયંકર થઈ પડી છે. આ બંને બાબતમાં સમસ્ત વ્યાપારી વર્ગ સાથે આપણે પણ અવાજ સામેલ છે. સરકારે જાહેર પ્રજાના અવાજને માન આપી રાહત
For Private And Personal Use Only
