________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી માત્માન પ્રકાશ. - દીક્ષાને પ્રશ્ન શું ખરેખર મહાન વિષ્ટ છે કે જેથી એને માટે આટઆટલી લાંબી દલીલોની બંને પક્ષને જરૂર પડે ? અજ્ઞાન જનતાની અક્કલને ચક્કરમાં નાખવાની દાનત ન હોય તે, આ પ્રશ્નને અંગે ઝધડો જાગવા જેવું કાંઈ છે જ નહિ. સમાજે ધ્યાનમાં રાખવું જોઈએ કે કોઈ ઝઘડા જ થવા ન પામે અને સાધુ કે શ્રાવક કોઈ આપખુદ થવા જ ન પામે એવી કાળજી શાકારોમાં અવશ્ય હતી, કારણ કે તેઓ મનુષ્ય પ્રકૃતિ બરાબર જાણતા હતા. એમણે જ ફરમાવ્યું હતું કે સાધુ માત્ર નિરંતર ભ્રમણ કરવું અને કોઈ સ્થળ કે વ્યકિત સાથે “સંબંધ” જોડવો નહિ. એમણે જ ફરમાવ્યું હતું કે, સાધુ-સાધ્વી શ્રાવક-શ્રાવિકા ચારે શ્રી “સંધ’ નાં અંગ માત્ર ગણાશે અને ચારેને “સંધ” ની આજ્ઞા માં રહેવું જોઈશે. એમણે જ વળી ફરમાવ્યું હતું કે, પૈસે, પાંડિત્ય અને પદ્ધિ કરતાં પવિત્રતાનું સ્થાન ઉંચું ગણાશે. જોકે આટલું જ બરાબર શિખે અને એ શાસ્ત્રારમાને નો અમલ કરવા-કરાવવા કટિબદ્ધ થાય તો દીક્ષા પ્રશ્ન અને બીજા બારસે પ્રશ્ન આપોઆપ શાન્ત થઈ જાય અને કોન્ફરન્સને પોતાની શકિતઓનો ઉપયોગ સર્જનાત્મક કાર્યમાં જ કરવાની સરળતા થાય.
- એક વાત સઘળાએ યાદ રાખવાની જરૂર છે. રાજકાજ અને વ્યાપાર પ્રવૃત્તિથી ધર્મવૃત્તિ જુદી ચીજ છે. ધર્મપ્રવૃત્તિમાં છુપા આશયો, પેચ, કાનુની જાળ, શરમાશરમી મુદ્દલ ન જોઈએ. જીવનનાં અન્ય ક્ષેત્રમાં ધર્મપ્રવાહ વહેવડાવીને ત્યાંની અપવિત્રતા જોઈ નાખવાની અને ક્ષેત્રોને ઉન્નત બનાવવાની ફરજ જે ધર્મને માથે છે તે ધર્મને નામે તે જ ધર્મના ક્ષેત્રમાં વક્રતાની બરદાસ ન જ થઈ શકે, જેને અને અન્ય ધર્મીએ જયારે આ વાતની કાળજી કરતાં થશે ત્યારે ધર્મનો વિજયવજ સઘળાં ક્ષેત્રે ફરકશે અને માનવજતિનું જીવન દૈવી બનવા લાગશે. ધર્મ સાહિત્ય—
ધર્મ એ મનુષ્યજીવનને ઉન્નત બનાવનાર કલા છે અને તેથી ધર્મના સિદ્ધાન્તોને જીવન સાથે લાગુ પાડીને નવું સાહિત્ય રચવાની અને તેને બહેળે પ્રચાર થવાની જરૂર પર જેટલો ભાર મૂકાય તેટલા ઓછા છે. આ કામ માથે લેનાર વિદ્વાનોમાં તત્વજ્ઞાન, સાયન્સ, સમાજશાસ્ત્ર, માનસશાસ્ત્ર એ સર્વનું જ્ઞાન હોવું જરૂરી છે. બાળકો, યુવાનો અને વૃદ્ધો માટે હડતા ઉતરતા ક્રમનાં પુસ્તકો રચાવાં જોઈએ. આવું કાંઇ થવા પામે તો સમાજમાં છે અનન’ તે રથાને “પ્રેમ” અને અંધશ્રદ્ધાને સ્થાને દેખતી “ શ્રદ્ધા –જીવતી શ્રદ્ધા ઉત્પન્ન થાય અને પ્રગતિનું કાર્ય સરળ બને. જેને પત્રકારિત્વને અંગે તે ઘણું કહેવા જેવું છે, પણ ટૂંકમાં એટલું જ કહીશ કે સમર્થ વિચારક અને મહાન શ્રીમંતના જોડાણ સિવાય એવા એવા જૈન પત્રને સંભવ જ નથી કે જે પત્ર સમાજનું માનસ પીછાનીને અને પ્રગતિના પંથના સ્ટેશનો વિચારીને ખરા બેય પર સમાજને પહોંચાડવાનું કામ બજાવી શકે. સમાજે ગંદા, સંકુચિત દષ્ટિવાળાં, ઉશ્કેરણીભર્યા પુસ્તકો અને લેખનો અનાદર કરતાં શિખવું જોઈએ છે. કાનુની પ્ર –
મહાશયો ? દરેક સમાજ અને સરકાર પોતાની રક્ષા અને વિકાસ માટે કાનુનો રચે
For Private And Personal Use Only
