Atmanand Prakash Pustak 021 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 14

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
(પાંચે રૂપ આગળ ચાલે છે. )
ખાય જનેતા ને પોષાય બાલક. पाछलो छत्रधारी इन्द्र
( ઇંદ્ર મનમાં શકે છે. ) અહો વધારી, ગણું ભાગ્યધણું,
ફુન્દ્ર-(સ્વગત) મધ્ય દેહ ભેદી, ચાહું આંખ જીણી
અરે આ બાલક, एक चामरधारक -
પાણીથી અપરિચિત
ધાવણ પણ નહીં ધાવે, ચહું આંખની ઝાંખ, હું કરું ભણી,
ઉછરતો કુમલે સ્તનધય. લઘુ ત્રાંસ ગ્રહી, જગત નમું
ભૃણ જે, आगलो वज्रधारि इन्द्र
માત્ર દેહધારી મનુષ્ય; નહીં નેન ત્રીજું, કેમ હું નીરખું; શું સહી શકશે ? તે, પરને મહા ભાગ્યશાલી પરખું છે
છલાછલ ભરેલા, बीजो चामरधारक
ભાદરવાના મેઘ પટલ જેવા,
ઉંચા તે ઉંચા, હું તે દર્શન પામી અતિ હરખું,
પર્વત શા દી પતા, જગત નમું, વરત નમું છે
વિધવિધ રંગી, ચમકતા સુરકરમાં. ( આ પ્રમાણે વિનોદ કરતાં ઇંદ્રના
સંખ્યામાં કરોડ, પાંચે રૂપ મેરૂ ઉપર આવે છે.)
અભિષેકના દિવ્ય કલશાના પ્રવેશ .
પ્રચંડ જલ પ્રવાહને, સ્થલ–મેરૂ પર્વતની શિલા (અતિ સમુદ્રના વેગને. પાંડુકંબલાસન).
વજી જેવા ધોધને કાલ–રાત્રીને ત્રીજે પહોર..
આ બાલક તે માત્ર માનવી. ( પ્રભુને સિંહાસન પર સ્થાપી ઇંદ્ર |
(ઈંદ્ર આ પ્રમાણે વિચારે છે, એટવિગેરે દરેક દેવતાઓ વિવિધ રૂપે કમ. | લામાં મેરૂપર્વત કંપે છે દેવગણમાં ક્રોધ સર જલથી ભરેલા વિશાલ અભિષેક કલવડે કરીને બાલપ્રભુને સ્નાન કરાવે ન્દ્રછે.)
આ શું સમૃદ્ધ સુરે,
શાશ્વત મેરૂ અચલ છે; ધુ મેલ.
વર્ણવ્યું છે શુદ્ધ દે,
ક્ષુદ્ર વેદ પુરાણમાં. પ્રભુને કે આપણે?
ન ચલે કદાપિ કેપથીયે ઈન્દ્રના, તે તે નિર્મલ છે.
છે વિતરંગીઓ જલધીએ; ત્રી
શું ભૂકંપ ? ધો એને ને જાય આપણે | કે પાપીની પાપ પ્રવૃત્તિ.
ય વ્યાપે છે.
बीजो