Atmanand Prakash Pustak 021 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 19

દુનીયાને તારણહાર.
૨૧૩ અને હિંસા રૂપી ઉંદરે તે ખેતરમાં ઉભરાઈ જતા હતા તથા આપ ખુદ સત્તા રૂપી કાંટાથી-કાંટાની વાડાથી તે ખેતરે મજબુત બંધાઈ ગયાં હતાં અને મિથ્યાત્વરૂપી ખર–ગધેડાં તે વાડ તેડીને અંદર જઈ બાકી રહેલ લીલા અહિંસાના કયારાને ચરી જતા તે સમયે એક કુશળ ખેડુત આર્યાવર્તના ખેતરને લીલું છમ કરવા જો .
એ કુશળ ખેડુત તીવ્ર તપસ્યારૂપી હળથી ખેડી ખેતરને સાફ કરવા; શાંતી રૂપી જળ રેડી તેને ભીંજાવવા–રેલ છેલ કરવા; અહિંસાના નીશાનથી ખેતરને ઉંદર વગરનું કરવા સ્વતંત્રતાના અભેદ્ય કિલ્લાથી તે ખેતરને રક્ષવા અને સમ્યકત્વરૂપી ટેળાથી તે મિથ્યાત્વ રૂપી ગધેડાંને નસાડી વાડામાં પુરાવનાર એ કુશળ ખેડુત આર્યાવર્તના ખેતરે પાયે હતે.
એ કેણ હતું ? અહિંસાને બ્રહ્મા-વિધાતા મહાવીર દેવ.
જે વખતે આર્યાવર્તમાં ભયંકર વિષધર–કધ, માન, માયા, અને ભરૂપી વિષધર પિતાનું સામ્રાજ્ય વિસ્તારી પિતાના ભયંકર વિષ નીચે જગને ચગદી રહ્યા હતા, એક તીક્ષણ ઝેરી દ્રષ્ટિપાતથી જગને ઘેર નિદ્રામાં ઘેરાવી ર ા હતા અને આર્યાવર્ત પણ એ વિષધરોના દંશ-ઝેરી દંશથી વિષયવિષના પાસલામાં જકડાઈ ભાન ભૂલી બેભાન બન્યું હતું, એ વખતે એક નવો મંત્રવાદી મદારી-જાદુગર આર્યાવતને એ વિષધરેથી ઉદ્ધારવા પાક–જન્મે. એ જાદુગર દયા લાવી ક્રોધ, માન, માયા અને લોભ રૂપી વિષધરેથી ડસાચલા જગતને અક્રોધ-શાંતિ ( ક્ષમા ) અમાન-નમ્રતા અમાયા–સરલતા અને અલભ-સંતોષના પવિત્ર મંત્રેલાં વાગબાણે ( વચનામૃત–પ્રભુની વાણી માં નર્યું અમૃત જ વરસતું હોય છે. ”) છોડાવવા અને એ રીતે તે જગને નિર્વિષ બનાવવા તથા જગને સનાતન ધર્મને માગ–સાચી શાંતિ બક્ષી જગતને નિવિષ બનાવવા એ જાદુગર અર્થાવત–વીર ભારત માતાની કુખે પાયે હતે-જ હતે.
એ કોણ હતું ? “એક એક શબ્દથી ત્રણ લોકને પિતાની વચનામૃત રૂપી મોરલીમાં મુગ્ધ કરી સાચે પન્થ વાળનાર પ્રભુ મહાવીર દેવ ” - આ શું છે-હતું. આર્યાવર્તને સિતારેન માળી; કુશળ નાડી પરીક્ષક વૈવ કુશળ મહેનતુ ખેડુત અને ચાલાક મંત્રવાદી જાદુગર. જગદુદ્ધારક પ્રભુ મહાવીર દેવ. આજે (ચત્ર સુદી ૧૩) તે જગતમાતા ત્રિશલાજીને પનોતા પુત્ર જન્મ્યા હતા–હતા. આર્યાવર્તને અંધારામાંથી પ્રકાશમાં લાવવા કેઈ અનેરા સૂર્ય સમો સુકાઈ જતા નંદનવનને બહેકાવવા ન દેવતાઈ માળી સમે, આર્યાવર્તના અહિંસાના ભાંગી જતા વહાણને બચાવવા કુશળ નાવીક સરખ, રોગી