________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આદશા–જીવન.
રીતે રંભાને લજવનારી પરમ સુંદરી રમણ પણ પોતાના કર્કશ સ્વભાવને લઈને પિતાનું સમસ્ત સૌદર્ય ગુમાવી બેસે છે તેવી જ રીતે એક પણ દુર્ગુણથી નિકૃષ્ટ બનેલે મહાપુરૂષ પિતાની સઘળી મહાનતાને કલંકિત કરી બેસે છે.
ઈશ્વરાવતારી મહાપુરૂષોની લાકે અત્યંત પ્રેમ પૂર્વક ભક્તિ કરે છે તેનું કારણ એ છે કે તેમાં એક પણ દોષ હોતો નથી. સોના મહોરની થેલીમાં હાથ નાંખવાથી સેના મહારજ હાથમાં આવે છે તેમ મહા પુરૂષના જીવનની કઈ વાત ઉપર વિચાર કરવામાં આવે છે તે આપણને કેવળ સદ્ગણોની જ પ્રતીતિ થાય છે.
લીકનનું જીવન-ચરિત્ર જોવામાં આવશે તો તેમાં જયાં જોઈએ ત્યાં સદગુ જ દષ્ટિગોચર થશે. કોઈ પણ સ્થળે નીચતા જોવામાં જ આવશે નહિ. અસ્તુ! હવે સંસારમાં કયી રીતે જીવનનિર્વાહ કરવા જોઈએ ? એ કઠિન પ્રનો નિર્ણય કરનાર મનુષ્યએ એક વાત પુરેપુરી ધ્યાનમાં રાખવી પડશે કે પિતાનું પ્રત્યેક કાર્ય શુભ ઉદ્દેશથી પ્રેરિત થયેલું હોવું જોઈએ.
ખુની, લુંટારા, ચેર, બદમાશ અને અપરાધીઓને જે જે કઠિન સંકટ અને દુઃખ સહન કરવા પડે છે એવાજ અથવા એ કરતાં પણ વિશેષ કઠિન સંકટ અને દુ:ખે ભલા તેમજ પ્રમાણીક મનુષ્યોને પણ સહન કરવા પડે છે. પરંતુ દુર્ગણી અને સગુણ મનુષ્યનાં દુઃખમાં એટલે ભેદ છે કે સંકટ સમયે દુર્ગણીઓને અંતરાત્મા તેને એકલે તજી દઈને ચાલ્યા જાય છે અને સદગુણ લોકોને તેઓને મનો દેવતા સંકટ સમયે આશ્વાસન દે છે, જેને લઈને તેઓને દુ:ખમાં પણ સુખ પ્રાપ્તિ થાય છે. બહુધા આપણું જોવામાં આવે છે કે સગુણી મનુષ્ય જ્યારે કોઈ વિપત્તિમાં પડવાથી રંક બની જાય છે ત્યારે તેને આશ્વાસન આપવા માટે જેટલા લેકો આવે છે તેટલા અન્યાયથી દ્રવ્ય સંપાદન કરનાર દુર્ગણી મનુષ્યને અભિનજન આપવા આવતા નથી.
એટલા માટે પ્રત્યેક યુગમાં મનુષ્યને જે કોઈ વસ્તુની વિશેષ આવશ્યકતા હોય તો તે કેવલ પ્રમાણીકતાની જ છે. જે મનુષ્ય પ્રમાણીક હોય છે તો સંકટમય અવસ્થામાં તેને અંતરાત્મા એક સાચા મિત્રની સમાન તેની પાસે ખડે રહીને તેને આશ્વાસન આપે છે; અને જે મનુષ્ય અપ્રમાણિક હોય તે તેને અંતરાત્મા તેની ઉન્નતિના સમયમાં પણ નિરંતર તેને સતાવતો રહે છે અને અવનતિના સમયમાં તે તે મુઠી બાંધીને પલાયન કરી જાય છે. સાચી વાત તો એ છે કે સદગુણ મનુષ્યો ઉપર જે સંકટ પડે છે તે બીજાની દષ્ટિમાં તો સંકટ છે, પરંતુ તેને માટે તે કસોટી અથવા વ્યાયામ માત્ર છે.
For Private And Personal Use Only
