Book Title: Atmanand Prakash Pustak 015 Ank 01
Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

View full book text
Previous | Next

Page 19
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir આસતિરહિત કર્મ. હારૂ અને સ્વપ્નાના ખ્યાલ જેવા જણાતા હશે, અને તેઓ એમ માનતા હશે કે સંસારમાં રહેલું અને આવી ભાવનાઓથી નિયમાળ એ કોઈ રીતે બનવું અસંભવિત છે. હમે કહીએ છીએ કે ઉપર કહી તેજ ભાવના મનુષ્યના વાસ્તવ જીવનની ચાવી છે, તેના મનુષ્યત્વની સત્ય ઘટના છે. ઉપરટીઆ રીતે અવકનારને આ યોજના વર્તમાન પ્રવૃતિના હિલેલની વિરોધી ભાસે તેમાં નવાઈ નથી, પરંતુ અમારૂં એમ માનવું છે કે આ યોજના વર્તમાન યુગને ખાસ પ્રકારે બંધબેસતી થાય તેમ છે. આ સ્થળે હમારે વાચકોને સ્મૃતિ આપવી જોઈએ છે કે ઉપરનું શિક્ષણ આ યુગના ઘણાજ અ૬૫ મનુષ્ય સ્વીકારી શકે તેમ છે, અને તેને પોતાના જીવનમાં કાર્યરૂપે પરિણામવવાનું તો તેથી પણ અલ્પ સંખ્યાવાળા મનુષ્યથી બની શકે તેમ છે. જનસમાજનો મોટે ભાગે પિતાની વર્તમાન પરિસ્થિતિમાં એટલે બધો તલ્લીન અને આસક્ત બનેલે જોવામાં આવે છે કે જેમને આ શિક્ષણ ઉપર આસક્તિ રહિતપણે કર્મની ભાવના.ઉપર નજર પણ કરવાની ફુરસદ નથી. તેઓ પોતાના - કાર્યના ફળમાં એટલા બધા લટું બનેલા છે કે આવી ભાવનાઓને તેઓ છોકરવાદી અને બાળક બુદ્ધિને ખેલ માને છે. તેઓ કહેતા હોય છે કે “ભાઈ, હજી તમે સંસારમાં પડ્યા નથી, તેની આંટીઘુટી અને વાંકૉકના અનુભવથી હજી તમે રીઢા બન્યા નથી, જ્યારે તેમ થશે ત્યારે તમે પણ તમારી આ ફિલસુફીને અભરાઈ ઉપર ચઢાવી દેશો. અમે પણ એક વખત આવી ભાવનાઓ વાંચતા વીચારતા હતા, પણ આ દુનીઆની ધમાલમાં એ કશુંએ સચવાતું નથી.” મનુષ્યોમાં લગભગ એ સે ટકા આવા અર્ધદગ્ધ હોય છે. તેઓ આ કર્મચગની ભાવનાને પિતાના સબંધે અમલમાં લાવવી છેકજ અશકય માને છે. જનસમાજનો મોટો ભાગ પોતાના કાર્યના ફળ ભેગવવાની લાલસામાં ઘેલા બનેલો જોવામાં આવે છે. તેઓ કર્તવ્યને ખાતર કર્તવ્ય નહી પણ ફળને ખાતર કર્તવ્ય કરે છે, અને તેમ કરવામાં તેઓ પોતાના બંધુઓના મૃત શરીર કરતા ચાલતા હોય છે તેનું પણ તેમને ભાન હોતું નથી. પિતાના ફળની લાલસાની તૃપ્તિમાં આડે આવનારને તેઓ પોતાના રસ્તામાંથી ફેંકી દે છે, પોતાના સામર્થ્યનો ઉપગ તેઓ બીજાની સેવા અર્થે નહી પણ સંહાર અર્થે કરે છે, કેમકે તેમની દષ્ટિ કર્તવ્ય ઉપર નહી પણ ફળ ઉપર હોય છે. વર્તમાન ઓધોગી અને વ્યાપાર જીવનની ભયાનક ભિષણતા એ પૂર્વકાળના મનુષ્કાહારી જંગલી જીવનની ભિષણ તાથી કઇરિત ઉતરે તેમ નથી. ઉભયમાં એકસરખી રિતે મનુષ્યોના મર્મ છેદનને ત્રાસ રહેલો છે. કાર્યના પરિણામની હાય વરાળમાં તેઓ બીજાને ખાઈ જાય છે અને વખતે તેઓ પોતે પણ બીજા અધિક બળવાન વડે ખવાઈ જવાય છે. તેઓ બીજાને કચરી નાંખે છે, અને પ્રસંગે તેઓ પોતે બીજા વડે કચરાઈ જાય છે. તેઓ અન્યને તિરસ્કાર કરે છે અને તેઓ પોતે બીજાના તિરસ્કારનો વિષય બને છે. For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30