________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
દેવ, ગુરૂ અને ધર્મ પ્રત્યે કેવા પ્રેમ હાવા જોઇએ?
૧૯૩
રહેલા શેઠીઆએ સામાન્ય વર્ગને ગણતા નથી, અને કેટલીક વખત આપ ખુઃ સત્તા રાખીને તેઓ પ્રજાના કલ્યાણના માર્ગોમાં કટકરૂપ બને છે. સાંપ્રતકાળે કેટલાએક દીર્ઘ - દશી અને સમાજસેવામાં ઉપકારમય જીવન ગુજારનારા નિ:સ્વાથી પુરૂષા સમાજના અગ્રભાગે વિરાજવાને આગળ પડવા જાય છે પણ સ’કુચિત વિચારના અને સ્વાથી સ ંઘનાયકે તેમને વિન્નરૂપ બન્યા વગર રહેતા નથી, એ ઘણી ખેરકારક બીના છે.
છેવટે જૈન પ્રજાના મહાન વર્ગને વિનતિપૂર્વક કહેવાનું કે સાંપ્રતકાળે (પછી શ્રીમત હે! સાધારણ હે! કે ગરીબ હૈ ) પ્રત્યેક બાલ, યુવા કે વૃદ્ધ જૈને સમાજસેવાના સૂત્રાનુ શિક્ષણ લેવાનુ છે. આ સમયે પ્રત્યેકને એકત્ર થઇ આત્મભાગ આપવાને કિવા સ્વાર્થના ત્યાગ કરવા તૈયાર રહેવુ જોઇએ. સ્વાર્થની આહુતિ આપ્યા વિના સંપ કે એકતા થઇ શકતી નથી. જે જેનેા આવા યોગ્ય પ્રસંગે પોતપોતાની સત્તા વિસ્તારવાના તથા પોતાના કાઇ સ્વાર્થલાભ સાધી લેવાના અયેાગ્ય પ્રયત્ન કરવા આગળ પડશે તે તેનુ પરિણામ નઠારૂ આવશે. સાંપ્રતકાળે ગરીબ જૈન પ્રજા દુ:ખના મહાસાગરમાં પડતી જાય છે, આશ્રયના સાધના વિના તેએ રીમાતી જાય છે, ગરીબ વિદ્યાથીઓ તીવ્રબુદ્ધિનુ મહાબળ છતાં સાધનેને અભાવે ઉચ્ચ કેળવણીના ક્ષેત્રમાં વિચરી શકતા નથી. વ્યાપારકળામાં આગળ વધી શકે તેવા કુશાગ્રમતિ જૈન યુવકોને વેપારમાં આગળ વધવાના પ્રસગા મળી શકતા નથી. જેમ વૈષ્ટિક ખાન-પાન વિના હાડ માંસ પરિપુષ્ટ થતાં નથી, તેમ સંઘરૂપી શરીરના સામાન્ય જનસમાજ જ્ઞાનવ્યાપારકળા વિના પરિપુષ્ટ થતા નથી. તેથી સમાજસેવાની મહાવિદ્યાના રૈનામાં પ્રચાર થવા ોઇએ. સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અને શ્રાવિકા—એ ચતુર્વિધ જૈન સઘમાં સમાજસેવાના વ્યાખ્યાના વંચાવા જોઇએ અને તેવા બ્યાખ્યાનને અતે ઉત્સાહી શ્વેતાવની અંદર પ્રેમ ભરેલી અને એકતા સાધનારી પ્રભાવના કરવી જોઇએ. તેવા કામકલ્યાણના કાર્યાં. જૈન પ્રજાના દરેક મનુષ્ય કરતા શીખા એજ અંતિમ પ્રાર્થના છે.
દેવ ગુરૂ અને ધર્મ પ્રત્યે કેવો આવત પ્રેમ હોવો જોઇએ ?
( ગતાંક પૃષ્ટ ૧૯૫ થી શરૂ )
૧૦ દેવગુરૂને હારતાં દૃશત્રિક અને પાંચ અભિગમ સાચવવા ખાસ લક્ષ રાખવુ જોઇએ, દશત્રિકાદિકનું સક્ષેપથી સ્વરૂપ નીચે મુજમ છે.
For Private And Personal Use Only
