Atmanand Prakash Pustak 006 Ank 07

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 3

ક્ષમા અને કેધનો સંવાદ મારા યોગથી મનુષ્ય ઉત્તમ ગતિના અને છેવટે મેક્ષના અધિકારી બને છે. મારા (ક્ષમાના) સ્વરૂપને ઓળખનારા પુરૂ આ જગમાં વંદનીય અને પ્રશંસનીય થાય છે. ત્યાં મારો વાસ હોય છે, ત્યાં સર્વ પ્રકારના સુખને વાસ થાય છે. એવી હું ક્ષમા છું.
ક્ષમાના આ વચન સાંભળી તે વિકરા પુરૂષ બેયે, ભદ્ર, તારું સ્વરૂપ મારા જાણવામાં આવ્યું છે. પરંતુ તે કેટલી એક વિશેષ પડતી આમ પ્રશંસા કરે છે. જે તે સર્વ રીતે સુખદાયિની હોય તે તારૂં દર્શન થતાં મારી શક્તિને નાશ કેમ થાય ? મને તારા દર્શનથી શા માટે દુઃખ થવું જોઈએ ?
ક્ષમાએ ઇંતેજારીથી પુછયું. અરે ભયકંર પુરૂષ, તું કોણ છે? તને મારા દર્શનથી દુખ શામાટે થાય છે? તેમાં કાંઈ પણ કારણ હોવું જોઈએ. જે તું તારું સ્વરૂપ સારી રીતે ઓળખાવીશ તે તે કારણ જાણવામાં આવશે.
તે વિકરાળ પુરૂષ બે –“ભ, મારું નામ ક્રોધ છે. મેં મારી શક્તિથી આ સર્વ વિશ્વને વશ કરેલું છે. મારા ભયંકર રૂપથી સર્વને ત્રાસ છુટે છે. મારી અગાધ શક્તિની આગળ બીજી શક્તિ પરાસ થઈ જાય છે.
સમા–અરે ભયકંર પુરૂષ, હવે મારા સમજવામાં સારી રીતે આવી ગયું. મારી આગળ તારી શક્તિ શિથિલ થાય, એમાં કાંઈ પણ આશ્ચર્ય નથી. જ્યાં હું ક્ષમા છે, ત્યાં તું ક્રોધ ટકી શકે નહીં. તું અહિં શી રીતે આવે ? જ્યાં મારે વાસ હોય, ત્યાં તારું આગમન હેવું ન જોઈએ.
કેધ–સ, તું અભિમાનના વચન શા માટે બેલે છે ? મને પરાભવ કરવાને કઇપણ સમર્થ નથી. તું એમ જાણે છે કે, “ મારા દશનથી આની શક્તિ ક્ષીણ થઈ ગઈ છે ” પણ તે વિષેનું અભિમાન રાખીશ નહીં. જ્યારે હું મારું પૂર્ણ સ્વરૂપ