Atmanand Prakash Pustak 006 Ank 07

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 2

૧૪૬
આમાનન્દ પ્રકારા,
ક્ષમા અને ક્રોધનો સંવાદ.
એક મgીય ઉદ્યાનના મધ્ય ભાગે અશેક વૃક્ષ આવેલું હતું. તે નવપલથી સુશોભિત હતું. તેની આસપાસ મન્મત્ત મધુકરો ગુંજારવ કરી રહયા હતા, શીત, મદ અને સુગંધી પવનથી ચલાયમાન થયેલી તેની શાખાઓ નત્ય કરી રહી હતી. આ વખતે એક સુંદર રમણી તેની છાયા નીચે આવી ઊભી રહી. તેણીના ગાર શરીર ઉપર શાંત અને શીતલ તેજ ચલકતું હતું. મુખ કમળની આસપાસ શાંતિમય તેજનું ભામંડળ પ્રકાશનું હતું. તેણીનું સેંદર્ય મનહર હતું, તથાપિ તે સંદર્ય શૃંગારનું પિષક ન હતું, પણ શાંતિનું પોષક હતું, તેણીના દરશનથી પ્રેક્ષકને શાંત રસને પૂર્ણ અનુભવ થતે.
આ રમણી પિતાના શાંત ને ચારે તરફ પ્રસારતી હતી અને હદયમાં સર્વ વિધનું કલ્યાણ કરવાની ઇચ્છા રાખતી હતી. આ સમયે પ્રચંડ રૂપને ધારણ કરનારો એક વિકરાળ પુરૂષ ત્યાં આવી ચડયો. તેના શરીરની કૃષ્ણપ્રભા ચારે તરફ અંધકારને પ્રસારતી હતી. તેના લોચનમાંથી પ્રા નીકળતી હતી. તે વારંવાર પોતાના હાથ પગ પછાડ અને ભયંકર નાદ કરતે હતે. તે પરૂ આવી તે રમણના સામે જોયું, ત્યાં તેને આવેશ મંદ પડી ગયે. તે ક્ષણવારમાં શિથિલ થઈ ગયે. પિતાની આવી સ્થીતિ અકસ્માત થતી જોઈ તે નમ્રતાથી બેભે સુંદરી, તે કેશુ છે? તારી સમીપ આવતાં મારી આવી સ્થિતિ કેમ થઇ ગઈ ? મારો આવેશ તદન મંદ કેમ થઈ ગયે ?
તેના આવા વચને સાંભળી તે રમણી હાસ્ય કરીને બેલીઅરે અભિમાની પુરૂષ,હું ક્ષમાદેવી છું ભારત વર્ષની આહુત પ્રજા મને મોટું માન આપે છે. કૈલોક્યવંદનીય તીર્થ, સિદ્ધ પુરૂ, ઉપાધ્યાયે, આચાર્યો અને મુનિઓ સર્વથા મારી પ્રશંસા કરે છે.