________________
भंसण. ]
{ भगवंत.
भंसेजा. इसा० ७, १२;
भक्खित. वि. ( भक्षित ) साधेसुं; लक्षण भसिजति. सु. च. ४, २८३;
२३. खायाहा; भक्षण कियाहुमा. Eaten. भंस. न. ( भ्रान ) ५.g, स२४. पड़ना; | ग्रोव० ३८
गिरना; सरकना. Falling; slipping. | भग. पुं० ( भग ) पूर्वानी नक्षत्रने। पगह. २, ४: सु. च. ४, १४२;
यता. पूर्वाफाल्गुनी नक्षत्रका देवता. Diety भंसि. त्रि. ( भ्रशिन् ) ५७ना२; नाश पामना२. of Pūrvāphālguns constella
पतित होनेवाले; नाश पानेवाला. (one tion. ज. प. ७. १७१, १५७; सू० who falls, degenerates or is प० १०; अणुजो० १३१; ठा० २, ३; destroyed. विशे० १४७१;
(२) योनि, प्रारीनु पनि स्थान. योनि; - भक्ख धा० I. ( भक्ष ) माथु; म; प्राणिका उत्पत्ति स्थान. The woinb;
लक्षण ४२. खाना; जीमना; भोजन करना; the pudendum. ज. प. ७, १५६; भक्षण करना. To eat; to devour. सू. प. १०,
भक्खे. वि० दस० ६, ७; उत० १, ३२; | | भगंदर. पु. ( भगंदर ) २ नामने। ग. भक्ख त्रि० ( भक्ष्य ) लक्षा ४२वा योग्य
भगंदर नामक व्याधि. Fistula of the वस्तु भत्य पदार्थ. Fatables: victuals.
auus or pudendum, नाया. १३; सु० च० ८, २२०; विरो० २३७१; उत्त०
जं० १० निती० ३, ३४; जीवा० ३, ३; २३, ४५; नाया. ५, भग० १८, १०;
भग० ३, ७, प्राया० २, १३, १७२ ; प्रव० ६०; १४२५; उवा ० १, ३४; १०, | भगंदरिय. वि. ( भादरिक ) २ गया.
भगदर रोगसे पीड़ित व्यक्ति. One sufferभक्खण. न० ( भक्षण ) पाएँ; लक्षाय ४२. ing from a fisi ula. fazio ;
खाना; भक्षण करना. Eating, devour | भगवई. स्त्री० ( भगवती ) या गुण ing. नाया० १५; भग० २, १; आया. सम्पन्न स्त्री विशेष. ऐश्वर्य मादि गुण सम्पन्न
२, १०, १६६: प्रव० १०३०; पंचा० १, २२; स्त्री विरोष. A fortunate lady. भग० भक्खणया. स्त्री. ( भदण ) मा ४२यु: २२,६; २६, १; नाया०८:(२) भगवती सूत्र;
मा. खाना; भक्षण करना. Eating; ५य, गस्त्र. भगवती सूत्र; पांचना अंगfeeding. उवा० १, ५१;
सूत्र. The Bhagawati Sutra: 5th भक्खर. पुं० ( भास्कर ) सूर्यः २वि. सूर्य.
religious scripture. कभ० ३, ३६; The sun. दस० ८, ५५; सु० च०७,१; भग० १५, १: ४२, १; सम० ८४; (3) भक्खराभ. पुं० ( भास्कराभ ) गौतम गोत्रनी। भगवाननी पाणी; विधा. भगवान्की वाणी;
शाणा अने तेन पुरु५. गाता गोत्रकी | विद्या. The speech of god; learnशाखा और इस शाखाका पुरुष. A branch | ing. भग० ४१, १; नाया० १६; and a man of Gautama family | भगवंत. पु. ( भगवा भगऐश्वर्य विद्यतेऽ.येति ) origin. ठा० ७, १;
अवांत गुणन गया. ऐश्वर्यादि गुणभक्खि . त्रि० ( भक्षिन् ) मा ५२ना२ः | युक्त भगवान्. Lord, god possessed
माना२. खानेवाला; भक्षक. One who of majesty etc. माया० १, १, १, eats, devours. मोव० ३८;
१-१०; १, १, २, १५; भग०१, १-४; २
२७७;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
