Agam Suttani Satikam Part 21 Vyavahara

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 462

४६१
उद्देशकः३, मूलं : ९४, [भा. १७०१] [भा.१७०१) तेन न बहुस्सुतोवी होइपमाणअनायकारिओ।
नाएणववहरतो, होईपमाणं जहाउइमे ।। वृ-यतएवंदुर्व्यवहारिणइहलोकेऽपकीर्तिः परलोकेदुर्गतिस्तेन कारणेनबहश्रुतोऽप्यन्यायकारीन भवति प्रमाणं, न्यायेन पुनर्व्यवहरन् भवति प्रमाणं यथा इमे वक्ष्यमाणाः तगरायां तस्यैवाचार्यस्याष्टौ शिष्यास्तानेवाह. [भा.१७०२] कित्तेहि पूसमित्तं वीरं सिवकोट्ठगस्स अज्जासं ।
अरहन्नगधम्मणगरवंदिल गोविन्ददत्तंय ।। वृ-कीर्त्तय प्रशंसय, सुव्यवहारकारितया पुष्पमित्रं १ वीरं 2 शिवकोष्टकं ३ आर्यासं ४ अर्हतकं ५ धर्मान्वगं६ स्कन्दिलंगोपेन्ददत्तंच ८ ।। [भा.१७०३] एतेउकज्जकारी तगराए आसितंमिजुगम्मि ।
जेहिंकया ववहारा अक्लोमा अगरञ्जेसु ।।। वृ- एते अनन्तरोदितास्तस्मिन् युगे तस्मिन् काले कार्यकारिणः सुव्यवहारिणः तगरायामासीरन् । यैः कृताव्यवहारा अक्षोभ्याऽचाल्यान्यराज्येषु सुव्यवहारिणानिह परलोकेच फलमाह[भा.१७०४] इह लोगंमिय कित्ती परलोगेसोगतीं धुवातेसिं ।
आणाएजिणिंदाणंजेववहारंववहरंति ।। वृ-येजिनेन्द्राणामाज्ञयाव्यवहारंव्यवहरन्तिंतेषामिहलोकेकीर्तिः परलोके सुगतिः ध्रुवा । [भा.१७०५] केरिसतो ववहारी आयरियस्स जुगप्पहाणस्स ।
जेणेसकासेग्गहियं, परिवाडीहि तिहिं असेसं ।। वृ-कीशोननुव्यवहारीभवति, एवं शिष्येण प्रश्नेकृते सूरिराह-येन युगप्रधानस्याचार्यस्य सकाशे समीपेतिसृभिः परिपाटीभिरशेषं श्रुतंव्यवहारादिकमवगृहीतं । ता एव परिपाटीराह. [भा.१७०६] सूयपारायणं पढम, बिइए पदुब्भेदितं ।
तइयंच निरवसेसं-जति सुज्झातिगाहगे ।। वृ- प्रथमं सूचकपारायणं अर्थपरिसमाप्त्या पदच्छेदेन सूत्रोच्चारणं, संहितेति भावार्थः । द्वितीयं पदोभेदकं पारायणं पदविभागः पदार्थमात्रकथनपदं विग्रहफला द्वितीया परिपाटीति भावः । तृतीयं पारायणं निरवशेषं चालना प्रत्यवस्थानात्मिका तृतीया परिपाटीत्यर्थः, । एवं श्रुते यदि शङ्का भवति तर्हि ग्राहक आचार्यः शोधयति परीक्षते इत्यर्थः । कथमिति चेदुच्यते-तिसृभिः परिपाटीभिः श्रुतेऽपि व्यवहारादिकेग्रन्थेसूरिणास विचारणीयः किंसम्यक्गृहीतंनवा, गृहीतेऽपिपुनः परीक्षणीयः किंव्यवहारी अव्यवहारीवा, तत्रयदिव्यवहारी तर्हि योग्यः ।अथाव्यवहारीअयोग्यः, अथवाग्राहकोनामशिष्यः, सयदितिसृभिः परिपाटीभिःशुद्ध्यतिभावतोनिःशेषसूत्रार्थपारगोभवति, ततःसव्यवहारो क्रियते,। एतदेवव्याख्यानद्वयं विवदिषुराह- .. [भा.१७०७] गाहगो आयरिओऊ, पुच्छइसो जाणि विसमठाणाणि ।
जइनिव्वहतीतहियं, तस्सहिययं तुतोसुज्झे ।। वृ-ग्राहक आचार्यः ग्राहयतीति ग्राहक इतिव्युत्पत्तेः, सयानि विषमाणिस्थानानि पृच्छति । तत्र यदि निर्वहति । किमुक्तं भवति ? तस्य हृदयं सम्यगभिप्रायं जानाति ततः शुध्यति व्यवहर्तुं व्यवहारकरणयोग्यः । द्वितीयंव्याख्यानमाह[भा.१७०८] . अहवा गाहगोसीसो, तिर्हि परिवाडीहिंजेन निस्सेसं ।
गहियं गुणियं अवधारियंचसोहोइववहारी ।।