Agam Sutra Satik 38 Jitkalpa ChhedSutra 5

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 18

मूलं-२३
१०३
काउस्सग्गारिहं भणियं। मू. (२३) उद्देसऽज्झयण-सुयक्खंधंगेसु कमसो पमाइस्स ।
कालाइक्कमणाइसु नाणायाराइयारेसु॥ चू. उस्सग्गाभिहाणानंतरंतवारिहंभण्णइ।तत्य नाणायाराइयारोदुविहो-ओहओ, विभागओ य।तत्थ विभागेणउद्देसग-अज्झयण-सुयक्खन्ध-अङ्गाणंकमसोय परिवाडीए कमेण, पमाइस्स कालाइक्कमणाइसुत्तिसंबज्झइ।पमाइगहणं, कालविनय-बहुमान-उवहान-अनिण्हवण-विवजया अइयारो होइ । वाणमेय-अत्थमेय-नदुभयमेया वा कया अइयारो होइ नाणस्स । एएसिं अट्ठण्हपयाणमन्नयरट्ठाणट्टिओ नाणाइयारे वट्टइ । अकाले सज्झायकरणंअसज्झाइए वा करणं; हीलइ वा; एवमाइ कालाइयारो । विनयं न पउआइ, जनाइएहिं वा मयावलेवलित्तो विनयभंग करेइ, हीलइवा; एवमाइविनयाइआरो।सुए गुरुम्मिय बहुमानभत्तीओन करेइ । भत्ती उवयारमेत्त। बहुमानोओरसोसिणेहसंबंधोआयरियाणंउवरि सो वा नकओ।उवधानं तवचरणं आयंबिलाइयं न करेइ ।निण्हवणंअवलवणं जस्स सगासे अहीयंतदुद्देसेणभणइ 'नाहंतस्स सगासेअहिजिओ'। जुगप्पहाणं वा सूरिं समुद्दिसइ; सयमेव वाहिञ्जियं भणइ । एसा निण्हवणा। वञ्जयइजेन अत्थोतं वञ्जणं । सुत्तस्स सन्ना । तं च सुत्तं मत्तऽक्खरबिंदूहि ऊनइरित्तं वा करेइ, सक्कयं वा करेइ, अन्नाभिहाणेण वा भणइ । एस वञ्जणभेओ । एवमत्थमेय-तदुभयभेया वि नेया । मू. (२४) निविगइय-पुरिमडेग भत्त-आयंबिलं चनागाढे ।
पुरिमाई खमणंतं आगाढे, एवमत्थे वि।। चू. उद्देसगाइयारे निविगइयं । अज्झायणाइयारे पुरिमझु । सुयखंधाइयारे एगासनयं । अंगाइयारेआयंबिलं ।अनागाढे एयं।आगाढेपुनएएसुचेव ठाणेसुपुरिमवाइ-अब्मत्तट्ट-पज्जवसाणं। अत्यसुणणे विपुरिमड्ढाइ-खमण-पजंत मेएसुचेव ठाणेसु । एवं विभागपच्छित्तं भणियं । इदानि ओहेण भत्रइमू. (२५) सामन्नं पुन सुत्ते मयमायामं चउत्थमत्थम्मि।
अपत्ताऽपत्ताऽवत्त-वायणुद्देसणाइसु य॥ धू. सव्वम्मि चेव सुत्ते ओहेन अविसेसिए आयामं । अत्थे य अविसैसिए अब्भत्तट्ठो । कमेण अहिजंतो न ताव पावइ तंसुत्तं अत्थं वा परियाओ वान पूरइ सोअपत्तो अवरोअपत्तो अजोगो। तितिणिचवलचित्तगाणंगणियाइ-नेगदोस-संजुत्तोअन्नोवि अपत्तो वयसासुएण वा एएसिं सबेसि चेव जो वायणं देइ उद्देस-समुद्देसणुन्ना वा करेइ तस्स विखमणं । 'च' सद्देण जइ पत्तं न वाएइ सुएण, पत्तं वा जोगं न वाएइ, वत्तं वा वयसुएहिं । एएसिं च उद्देसणादि जो न करेइ वा तस्स अब्मत्तट्ठो। मू. (२६) कालाविसञ्जणाइसु मंडलि-वसुहाऽपमञ्जणाइसु य ।
निव्वीइयमकरणे अक्ख-निसेचा अभत्तहो। चू.कालाविसजणं कालस्स अपडिक्कमणं । 'आई' सद्देण अनुओगस्स अविसजणं । 'मंडलिवसुहा' मंडलि-भूमी सा तिविहा सुत्ते अत्थे भोयणे । एएसिं तिण्हवि अप्पमज्जणे निव्वीयं । सुत्ते अत्थे वा निसेनं न करेइ । अखे वा न रएति तो खमणं, 'च' सद्दा वंदन-काउसग्गे न करेति