Agam Sutra Satik 38 Jitkalpa ChhedSutra 5

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 35

१२०
जीतकल्प-छेदसूत्रम् - (८५)
तवा जस्स सो विहियतवो । छेयमूले वि अइक्कमिउं । अनवद्वतवं वा पारश्चियतवं वा । अइयारसेवणाए पत्ते एएसिं जहुद्द्द्दिट्ठाणं मूलं सव्वेसिं पि ।
यू. (८६)
छेएण उ परियाए ऽनवट्ठ- पारश्चियावसाणे य । मूलं मूलावत्तिसु बहुसो य पसजओ भणियं ॥
चू. छिज्रमाणे छिनमाणे जया परियाओ निरवसेसो छिन्नो, तदा से मूलं । अनवट्टप्पतवावसाने पारश्चियतवावसाने य मूलं दिजइ । मूलावत्तीओ वा पुनो पुनो आवजमाणस्स मूलं । एवं जहुद्दिट्ठकारणेसु सव्वत्थमूलं । मूलारिहं भणियं अहुणा अनवट्टप्पारिहं भन्नइ
भू. (८७)
उक्कोसं बहुसो वा पउट्ठ-चित्तो वि तेनियं कुणइ । पहरइ जो य स पक्खे निरवेक्खो घोर परिणामो ॥
चू. तदो (ओ) अनवट्ठप्पा पन्नत्ता; तं जहा- साहिम्मयाणं तेणं करेमाणो १ । अन्नधम्मियाणं तेणं करेमाणो २ । हत्थादानं दलयमाणो ३ । उक्कोसं सचित्ताइयं । तेनेइ पुनो पुनो तेनेइ । अईव पउट्ठचित्तो संकिलिट्ठचित्तोति कोहलो होइ। पउट्ठचित्तोतेनेइ । साय तेनिया दुविहा- साहम्मियतेनिया, परधम्मियतेनिया य । दव्वओ खेत्तओ कालओ भावओ य । सचित्त - अचित्त-मीसया दव्वे | अन्नसंजओग्गहियखेत्ते, अणणुन्नविए अवत्थाण खेत्ते । काले जहिं करेइ । भावओ रत्तदुट्ठो । अनधम्मिया दुविहा- लिंगपविट्ठा, गिहत्था य। तिविहं तेनमेतेसिं आहारो उवही सचित्तं वाऽवहरइ त्ति । हत्थादालो गहिओ, सो य ति विहो- अत्यादानो, हत्थालम्बो, हत्थातालो । तत्थ अत्थादानो नेमित्ति ओसन्नागारिया भव्वगपडिभग्गवणियपेसख्यगसउणी । बीइओ उवणओ नउलगमेगो घयगुलमंतो वसतणकट्ठावाहिं अन्नो य अउनिगनिमित्तं । हत्थालम्बो असिवपुररो हवसमणत्थमभिचारगाइ करेइ । हत्थातालो जट्टिमुट्ठिलउडोपलपहाराईहिं मरणभयनिरवेक्खो अप्पणो परस्स य पहरइ | सपक्ने च सद्देण परपक्खे य । धोरपरिणामो निरनुकोसो त्ति । अहिसेओ सव्वेसु वि बहुसो पारंचियावराहेसु अनवट्टप्पावत्तिसु पसज्रमाणो अनेगासु ॥
पू. (८८)
चू. अभिसेओ उवज्झाओ । जेसु जेसु अवराहेसु पारञ्चियमावज्जइ । बहुसो अणेगसो । आवन्नो वि अनवटुप्पो कीरइ । किं कारणं । जेन अणवट्ठप्पपारञ्चियमावन्नस्सावि मूलमेव दिजइ भिक्खुणो । जेन तस्स परं मूलट्ठाणं भवति । तहा उवज्झायस्सावि परं अनवट्टप्पपयं, अनवट्ठप्पावत्तीओ य । जया बहुसो आवज तया य अनवट्टष्पं दिज्जइ ।
मू. (८९) कीरइ अनवटुप्पो, सो लिंग १-क्खेत २-कालओ ३-तवओ ४। लिंगेन दव्व-भावे भणिओ पव्वावणाऽनरिहो ||
चू. वसु लिंगेसु वा जम्हा न ठाविज्जइ तम्हा अणवट्ठष्पो । सो य अणवट्टप्पो चउव्विहोलिंगओ, खेत्तओ, कालओ, तवओ। लिंगं दुविहं-दव्ये भावे य । दव्वलिंगं रओहरणाइ । भावलिंगं महव्वयाइ । एत्थ चउभंगो । अनंतरगाहासम्बद्धा इमा गाहा
पू. (९०)
अप्पडिविरओ-सन्नो न भाव-लिगारिहोऽनवट्टप्पो । जो जत्थ जेन दूसइ पडिसिद्धो तत्थ सो खेत्ते ॥
चू. सपक्खपरपक्खपदुट्ठो तेनगाइदोसेहिं । अप्पडिविरओ सपक्ख-परपक्ख पहरणुज्जुओ ।