________________
प्रियदर्शिनी टीका अ० ३ गा० १४-१५ पुण्यकर्माधशेषे देवत्वप्राप्तिः ७९३
एवं तद्भवे मोक्षप्राप्तिरूपं फलमुक्त्वा कर्मावशेषे सति परभवे तत्फलमाहमूलम्-विसालिसेहिं सीलेहिं, जक्खा उत्तर-उत्तरा ।
महासुका व दिपंता, मन्नता अपुणञ्चवं ॥१४॥ छाया-विसदृशैः शीलैः, यक्षाः उत्तरोत्तराः।
___ महाशुक्ला इव दीप्यमानाः मन्यमाना अपुनश्च्यवम् ॥१४॥ टीका-विसालिसे हिं' इत्यादि।
मुनयः विसदृशैः अनुपमैः, अत्युत्कृष्टैरित्यर्थः, शीलैः-चारित्रविनयरूपैः, यक्षाः-देवाः भूत्वा उत्तरोत्तराः यथोत्तरप्रधानाः, महाशुक्लाः अत्युज्ज्वलतयाऽति शुक्लवर्णाश्चन्द्रसूर्यादयः इव दिप्यमानाः प्रकाशमानाः, अपुनश्च्यवं स्वात्मनस्तदन्यभवे पुनरच्युतिं मन्यमानाः, 'उड्दं कप्पे चिटंति ' ऊर्ध्व कल्पेषु तिष्ठन्ति, इत्यग्रिमगाथया सम्बन्धः ॥ १४ ॥ आत्मा मिथ्यात्व आदि को अपनी आत्मा से पृथक् कर संयम आदि का संरक्षण करता रहता है वह आत्मा धर्म के द्वारा ही इस पौद्गलिक शरीर का परिहार कर के मोक्षसुख को पा लेता है ॥१३॥
इस प्रकार उसी भव में मोक्षप्राप्तिरूप फल कह कर अब सूत्रकार "यदि उस आत्माका कर्म अवशिष्ट हो तो परभव में उसको किस फल की प्राप्ति होती है ?” यह बतलाते हैं-'विसालिसेहि' इत्यादि ।
अन्वयार्थ-मुनिजन (विसालिसेहि-विसदृशैः) अनुपम (सीलेहि-शीलैः) चारित्रविनयरूप शीलों द्वारा (जक्खा-यक्षाः) देव होकर (उत्तरा उत्तराउत्तरोत्तराः) आगे २ के भवों में (महासुक्का व दिप्पंता-महासुक्ला इव આત્મા મિથ્યાત્વ વિગેરેને પિતાના આત્માથી દૂર કરી સંયમ વિગેરેનું જતન કરતે રહે છે તે આત્મા ધર્મ દ્વારા જ આ પૌગલિક શરીરને ત્યાગ કરી મિક્ષ સુખ પ્રાપ્ત કરવા ભાગ્યશાળી બને છે. ૧૩ છે
આ પ્રકારે એજ ભવમાં મોક્ષ પ્રાપ્તિરૂપ ફળ કહીને હવે સૂત્રકાર “જે તે આત્માનું કર્મ બાકી હોય તે પરભવમાં તેને કેવાં ફળની પ્રાપ્તિ થાય छ." से सतावे छ. विसालिसेहि-त्याह.
मक्याथ-मुनिशन विसालिसेहि-विसदृशैः मनु५म सीलेहि-शीलैः यात्रि. विनय. ३५ शी १२ जक्खा-यक्षाः ३१ ५७ उत्तरा उत्तरा-उत्तरोत्तराः मा ५२ थना सवमा महासुक्का व दिप्पंता-महासुक्ला इव दीप्यमानाः मति Gre ejalore
१० १००
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૧
