Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 222

શબ્દાર્થ –“રાજપરિબ્રિજે-તોરાતનુpદશા જે સાધુ શિંદકથી ધૃણું કરે છે. “અહિoreણ-અતિશે તથા કેઈપણ પ્રકારની પ્રતિજ્ઞા અર્થાત્ કામના કસ્તાં નથી. વાવવિશે વાવળિ” એવમ જે કર્મબંધને ઉત્પન્ન કરવાવાળા કર્મોના અનુષ્ઠાનથી દૂર રહે છે. “તલ્સ-રહ્ય' એવા સાધુને સર્વાએ ‘નં-વત’ જે લામાયં-સામાયિક’ સમભાવ “ગાડુ-g” કહેલ છે તથા “- જે મુનિ જિનહિ
- સૂaખરે ગૃહસ્થના પાત્રમાં “પાપ-કરાર આહાર “ મું - મુંજ' ખાતે નથી તેને સમભાવ છે. ૨૦ છે
સૂત્રાથ...
સચિત્ત જળના ત્યાગી, નિદાન રૂપ પ્રતિજ્ઞાના ત્યાગી, લવને (કમને) ત્યાગ કર્નારા એવા એ સાધુને જ સામાયિક ચારિત્રવાળે કહ્યો છે કે જે ગૃહસ્થના પાત્રમાં ભેજન કરતે નથી. રમા
-ટીકાથં– સચિત્ત શીત જળને એટલે કે અપ્રાસુક જળને ત્યાગ કરનારા, નિદાન (નિયાણું) રૂપ પ્રતિજ્ઞાને ત્યાગ કરનારા, તથા કર્મ જનક કેઈ પણ સાવદ્ય ક્રિયા નહીં કરનારા, એવા એ સાધુને જ સર્વજ્ઞ ભગવાને સામાયિક ચારિત્ર સંપન્ન કહ્યો છે, કે જે સાધુ ગૃહસ્થના પાત્રમાં અશન આદિ આહાર કરતા નથી અહીં “અશન” તે ઉપલક્ષણ માત્ર છે, તેના દ્વારા એ પણ સૂચિત થાય છે કે સાધુએ વસ્ત્રાદિનું પ્રક્ષાલન કરવા માટે અથવા ઔષધ આદિનું પાન કરવા માટે પણ ગૃહસ્થના પાત્રને ઉપયોગ કરે જોઈએ નહીં.
આ કથનને ભાવાર્થ એ છે કે ધર્માચરણ શીલ સાધુ કે જે સચિત્ત જળનું સેવન કરતું નથી, કર્મબન્ધનકારી કઈ પણ અનુષ્ઠાન કરતું નથી, અને ગૃહસ્થને પાત્રમાં અશનાદિ કરતું નથી, તેને જ સમભાવની પ્રાપ્તિ થાય છે, એવું સર્વજ્ઞ તીર્થકર ભગવાને કહ્યું છે તેથી મેક્ષાભિલાષી સાધુએ સચિત્ત જળ અને સાવદ્ય કૃત્યને ત્યાગ કરવો જોઈએ અને ગૃહસ્થના પાત્રને ઉપયોગ કરે જોઈએ નહીં. એ ગાથા ૨૦
શબ્દાર્થ–“નીવજં-શીવિત’ પ્રાણિયાનું જીવન “જ સંહાર મg-= = સાર્થ = g” સંસ્કાર કરવા યોગ્ય કહેલ નથી, “તવિ તથા તે પણ ધારા-ધાગાર અજ્ઞાની પુરૂષ ‘ઘામ-કામરે’ પાપ કરવામાં ધૃષ્ટતા કરે છે “શા-રાત્રી અરૂછવા “ દં- પાપકર્મથી નિકા-મીર જણાઈ આવે છે. “ત–ત્તિ' આ પ્રકારે સંવાદ ---જ્ઞાતા’ જાણીને “મુળ----મુનિ મુનિ “ મન્નર- ન માત’ મદ કરતા નથી. / ૨૧ /
શ્રી સૂત્રકૃતાંગ સૂત્રઃ ૦૧
૨૧૫