Acharanga Stram Part 04

Author(s): Shilankacharya
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 175

आचा० ॥७८०॥
स्थळ पत्तन ते मथुरा छे, द्रोण मुख ते जळ के स्थळ मार्गे नीकळवा तथा पेसवाना रस्ता होय जेमके भरुच खंभात [बंदर ] छे सोना चांदी विगेरेनी खाणने अकर छे, तापस त्रिगेरेनो मठ ते आश्रम [आश्रय] छे, यात्रा निमित्ते मळेलां माणसोनो ज्या जमाव थतो होय ते संनिवेश छे, घणा वाणीया [वेपारी] नुं रहेठाण ते " नैगम” छे, राजाने रहेवानुं नगर ते राज्यधानी छे. आमांथी कोइपण जग्याए जने घासनी याचना करे.
प्र०—शा माटे ? उ० – पोताने संथारो करवा माटे मुकुं निर्जीव घास दर्भ वीरण विगेरेने कोइ गाम विगेरेमां जड़ने तेना मालिकनी आज्ञा लइने पोलुं सडेलुं लीलुं छोडीने सुकुं घास ले, ते लइने घास एकांत स्थळ पहाडनी गुफा विगेरेमां जइ महा स्थंडिल शोधे ते कहे छे, जेमां कीडी विगेरेनां इन्डां न होय, जेमां वे इन्द्रिय जीवो न होय, तथा नीवार श्यामाक विगेरे बीजो न होय, तथा लीलुं घास दरो विगेरे न होय, तथा उपर के अंदर ठारनुं पाणी पडेलुं न होय [अर्थात् छांटा पडेला न होय,] तथा वरसादनु के नीचेनुं पाणी तेमां पडेल न होय, तेज प्रमाणे कीडीया, पांच वर्णनी सेवाळ, तुर्तनी पाणीथी पलाळेली माटी करोळीयानां जाळां रहित निर्दोष जग्या होय, तेवा महा स्थंडिलमां वासने पाथरे. प्र० केवी रीते ? ते कड़े छे. ते जग्याने आंखथी बरोबर जोड़नेपछी रजोहरणथी बरोबर पूंजीने [दरेकमां बबे वार लेवानुं कारण बरोबर जुए ] संथारो पाथरीने झाडा पेशाबनी जमिन बरोबर जोइने पूर्व दिशाना मोढे संथारा उपर बेसी इथेळी अने ललाटमां रजोहरण फसावीने सिद्ध भगवन्तने नमस्कार करीने पञ्चपरमेष्ठिने याद करी (अपि शब्दनो अन्यत्र अर्थ छे) समयमां मुकरर करेला स्थानना इङ्गित मरण करे, (इत्वर शब्दनो अर्थ पादपोपगमननी अपेक्षा माटे छे तेथी) पादपोपगमन अणसण अथवा करे, (पण इत्वरनो अर्थ साकार अमुक काळ
सूत्रम ॥७८०॥