________________
એને રાગરહિત શુધ્ધોપયોગરૂપ ધ્યાન કયાંથી દેખાશે? અરેભાઈ ! અત્યારે તારો આત્મા છે કે નહિ? આત્મા છે તો તેનું ધ્યાન પણ થઈ શકે છે. (૪) અરે જીવ! આત્માનું ધ્યાન ન હોય તો તું સમ્યગ્દર્શન કઈ વિધીથી પ્રગટ કરશે? અને સમ્યગ્દર્શન વગર વ્રત, તપ, સાધુપણું તું કયાંથી લાવીશ? (૫). જો આ કાળમાં મુનીપણું તો હોય છે, અને આત્માનું ધ્યાન ન થઈ શકે આતે કેવી વાત છે. આત્માનું ધ્યાન ન હોય તો મુનીપણું કયાંથી આવ્યું ? એકલા શુભરાગથી સમ્યગ્દર્શન અથવા સાધુપણુંકયારે પણ નહોઈ શકે. (૬) આ કાળમાં ધ્યાન ન થઈ શકે એવું માનવાવાળાને સમ્યગ્દર્શન પણ ન થઈ શકે અર્થાત્ જે પ્રમાણે અભવ્યને કયારે પણ શુધ્ધતા પ્રગટ નથી થતી એ જ પ્રમાણે ધ્યાનના નિષેધ કરવાવાળાને પણ આત્માના ધ્યાન વિના કયારેય પણ શુધ્ધતા પ્રગટ થતી નથી. ત્રણે કાળમાં શુધ્ધાત્માના નિર્વિકલ્પ ધ્યાન દ્વારા જ મોક્ષમાર્ગની શરૂઆત થાય છે. એના વગર મોક્ષમાર્ગનો એક અંશ પણ હોતો નથી. (૭) પંચમકાળનું બહાનું બતાવીને મૂઢ જીવ આત્માની રુચી છોડી દે છે. અને પાંચ ઈન્દ્રિયોના વિષયોમાં કે શુભરાગની ક્રિયામાં જ પ્રવૃત્તિ કરતાં જોવામાં આવે છે આ બહુ મોટી ભૂલ છે. (૮) આચાર્ય કુંદકુંદ કહે છે કે અરે ભાઈ! આ ભરતક્ષેત્રમાં આ પંચમકાળમાં આત્માની રુચી -પ્રતીતિ-જિજ્ઞાસા-લક્ષ-એકાગ્રતા કરતાં આત્માનુભૂતિધર્મધ્યાન થઈ જાય છે અને તેને અતીન્દ્રિય સુખ પ્રગટ થાય છે. ઇન્દ્રિય સુખોની રુચી છોડીને-ઉપયોગ પલ્ટાવીને આત્માની રુચી કર અને શુધ્ધાત્માની સન્મુખ થઈ તેનું ધ્યાન-અનુભવ કર. (૯) જે શુભરાગની ક્રિયામાં ધર્મ માને છે અને આત્મધ્યાનનો નિષેધ કરે છે એ જીવ તો રાગમાં જ અટકી ગયો છે. એ જીવે તો રાગરહિત શુધ્ધાત્માની રુચી છોડી દીધી છે. આચાર્યદેવ કહે છે કે અરે ભાઈ ! રાગથી પાર એવા શુધ્ધાત્માનું નિર્વિકલ્પ ધ્યાન અને આનંદનો અનુભવ આજે પણ થઈ શકે છે. તેનો તું નિષેધ ન કર, પરંતુ તું એનો સહર્ષ સ્વીકાર કરીને અંતર્મુખ થવાનો પ્રયત્ન
કર.
