________________
કહેવામાં આવે છે. હવે આવી સ્થિતિ અનાદિ કાળથી ચાલુ છે તેને અનંતાનુબંધી કહેવામાં આવે છે. હવે જો એ જ સમયે જીવ (વર્તમાન જ્ઞાનની પર્યાય) ભેદજ્ઞાનની કળાના બળ વડે પરદ્રવ્યો સાથે જાડોણન કરતાં ભેદજ્ઞાનની વિધિ વડે તેનાથી છૂટી પડે છે અને પોતાના શુદ્ધ સ્વરૂપનો સ્વતંત્ર યથાર્થ નિર્ણય લે તો એની પર્યાયમાં વિકારી ભાવો ઉત્પન્ન થતાં નથી તેને પ. ભાવસંવર કહેવામાં આવે છે અને ત્યારે દ્વવ્યકર્મના પુદ્ગલ પરમાણુ પણ ત્યાં ખેંચાઈને આવતા નથી તેને દ્રવ્યસંવર કહેવામાં આવે છે. હવે જો આ પ્રક્રિયામાં શુદ્ધોપયોગ વડે એકાગ્રતા કરતાં-ત્યાં શુદ્ધિની વૃદ્ધિ થાય છે તેને ૬. ભાવ નિર્જરા કહેવામાં આવે છે. અને ત્યારે દ્વવ્યકર્મો ત્યાંથી સ્વતંત્ર ખરી જાય છે તેને દ્વવ્યનિર્જરા કહે છે. આવી પ્રક્રિયા જો બે ઘડી ચાલુરહે, પૂર્ણ શુદ્ધ સ્વભાવ પર્યાયમાં પ્રગટ થતાં તેને ૭. ભાવમોક્ષ કહે છે અને ત્યારે બધા જ કર્મના પુદ્ગલો ખરી જાય તેને દ્રવ્યમોક્ષકહે છે. (૪) વર્તમાન શકિત અને યોગ્યતા : હે જીવ ! આવી સરળ, સહજ સુલભ વ્યવસ્થાની તને જાણ થઈ છે તો તારી સહજ ઉપાદાનની યોગ્યતાથી તેનો તું વિચાર કર. તને વર્તમાન પર્યાયમાં શું પ્રાપ્ત થયું છે તેને જો! તને આવો મનુષ્ય ભવ, આર્ય ક્ષેત્ર, જૈનકુળ, પૂર્ણતંદુરસ્ત આયુષ્ય, અને તું સાંભળવા આવ્યો છે, તને આવી રુચી થઈ છે તો પછી આ વાતનો સહજ સ્વીકાર કરી તું આત્માનુભૂતિનો પુરુષાર્થ કેમ નથી કરતો?આ ભવમાં જે કાંઈ કરવા જેવું હોય તો એક જ કાર્ય કરવા જેવું છે એમ કેમ નિર્ણય નથી કરતો? આવો અવસર ફરીથી કયારે મળશે? બધી રીતે તારા માટે આત્માનું હિત કરવાનો અવસર આવી ગયો છે તો તું કેમ પ્રમાદી થાય છે? ચેતન જાગ...જાગ..... (૫)હવે વાસ્તવિકતાનો વિચાર કરીએ તો પ્રત્યેક સંસારી જીવમાં પ્રત્યેક સમયે મન-વચન-કાયાની પ્રવૃત્તી સ્વતંત્ર ક્રમબદ્ધ, ઉપાદાનની યોગ્યતાથી થઈ રહી છે અને તે સમયે અંદર ચારિત્રગુણની પર્યાયમાં શુભાશુભ ભાવ પણ થઈ રહ્યા છે અને તે જ સમયે વર્તમાન જ્ઞાનની પર્યાય પોતાની જાણવાની સ્વતંત્ર યોગ્યતા પ્રમાણે પ્રગટ છે કે નહિ? તો પછી તું કેમ પર દ્રવ્યોથી અને પરભવોથી ભેદજ્ઞાન
- -
- -
- -
- -
-
