________________
નવી દૃષ્ટાંતથા
ખાટલીના ધણી
એકવાર ઇન્દ્રદેવ ઘુવડની ઉપર પ્રસન્ન થઈ ગયા.
તેમણે તેને પેાતાના ખાસ ભંડારમાંથી કાઢીને પીણાની એક ખાટલી આપી. ઘુવડે પૂછ્યું': ‘આ શું છે ?' ઈન્દ્રે કહ્યું : ‘શરામ' ‘શરામ શુ... કામને ?’
ઇન્દ્રે કહ્યું : જે એપીશે તે મનમસ્ત મની જશે—દેશ, કાળ અને પરિસ્થિતિ મધુ એ ભૂલી જશે.”
ઘુવડ ખાટથી લઈને ગયા.
કહે ‘ઊંહું ! આ પીણું મારા કામનું નહીં! હું. ઉલ્લુ છું, ઉલ્લુની રીતે રહું છું; ઉલ્લુ સિવાય બીજું ક’ઈ થવુ' મને પાલવે નહિ. દેશ, કાળ અને પરિસ્થિતિ ભૂલી હું શું કરું? ચાલ, આ પીણુ' કાકને આપી દઉ ? ’
ઘુવડ ખાટલી લઈને ગરુડની પાસે ગયા. કહે ગરુડજી, । આ શરાખ પી જાએ ?’ ગરુડ કહે : એથી શું થશે ?”
તમે મન–મસ્ત ખની જશેા—દેશ, કાળ અને પરિસ્થિતિ મધુ` ભૂલી જશેા !' ગરુડે વિચાર કરી કહ્યું : મારા ભૂલી જાઉ... !”
દેશને ચે
‘હા, ધરતીનેયે ભૂલી જાઓ ને આકાશને ચે ભૂલી જા. એવું પીણુ છે આ.' · મારાં બૈરી-છેાકરાંનેયે ભૂલી જાઉ’ હાસ્તા !’
‘મારાં માવતરને ’
‘હાસ્તા !’
ગરુડે કહ્યું: બધાંને ભૂલી જાઉ તે પછી મને જીવવાની કઈ મજા ન આવે! મૈરીકેાકરાંની ને માવતરની માથે ચિંતા છે, તે। જીવવાની
શ્રી રમણલાલ સાની
મજા આવે છે, જીસ્સા આવે છે. ઊંહું, મારે નહિ જોઈએ. એ પીણું!”
પછી ઘુવડ ગયા કાગડાની પાસે. કહે: ‘કાગારાણા, ભાઈ કાગારાણા, હું તમારા માટે એક સરસ પથ્રુ લાગ્યે છું. તમે ચતુર છે,
તમે એના ઉપયોગ કરી શકશે। ? -
‘કેવું છે. એ પીણું? કાગડાએ પૂછ્યું, એ પીશે। તા તમે દેશ, કાળ અને પરિસ્થિતિનું તમામ દુઃખ ભૂલી જશેા—તમે મન–મસ્ત બની જશેા.’
કાગડાએ થેાડી વાર વિચાર કરી કહ્યું : ‘ઊંહું, મારે નહિ જોઈ એ એ પીણુ !’
નવાઇ પામી વડે કહ્યું: કેમ નહિ જોઈએ ? તમે જ્યારે ને ત્યારે દુ:ખની ફરિયાદ કરતા હૈ। છે. આ પીણું પીશે તે તમે તમારું બધુ દુઃખ ભૂલી જા ! તમે સુખી સુખી થઈ જશે!’
કાગડાએ કહ્યુ : ‘દુઃખ ભૂલીને મારે સુખી નથી થવું—દુઃખની સામે લડી એને હરાવીને સુખી થવુ' છે. એટલે દુઃખ ભૂલવાનુ' તમારું' પીણું મારા કામનુ' નથી ! ’
ઘુવડે કહ્યું : ‘ ભલા આદમી, પી લેને! જેટલી ઘડી દુઃખ ભુલાયું એટલું ખરું !'
કાગડાએ કહ્યું: ‘હું દુઃખથી એવા હાર્યાં નથી કે થાકયો નથી; અને કઢી હારવાના નથી કે થાકવાને ચે નથી ! દુઃખ છે તા સુખની મજા છે, સુખનાં સ્વપ્નાં છે. એટલે દુઃખ ભૂલવાનું તારું પીણું મારે પીવુ' નથી, ભાઈ !' ઘુવડ પછી ગયે મેારની પાસે.
માર કળા કરી કરીને નાચતા હતા.
ઘુવડે તેને કહ્યુ : ‘ભાઈ મારલા, તારા માટે
આ પીણુ' લાગ્યે છું. તું એ પી લેને પછી મનમસ્ત ખનીને નાચ.’
હું
