________________
મારાધના પંચક (૫).
' ૮૩ પર્વતના શિખર ઉપરથી જેમ જળસમુહ ઝરે છે. તેમ તેમના મુખથી શ્રતઝરણું નિરંતર વહ્યા કરે છે. તેવા ઉપાધ્યાયજીને ભકિતથી હું વંદુ છું. ૨૮૭
તેઓ કર્મક્ષય માટે શુદ્ધ વેશ્યાવાળું શ્રુતજ્ઞાન ભણાવે છે, તેમ ભણાવવામાં પોતાના દુઃખની જરાપણ દરકાર ન કરનાર ઉપાધ્યાયજીને હું પ્રણામ કરું છું. ૨૮૮
ઘણા ભવ્યોને બોધ ઉત્પન્ન કરનાર, સદાકાળ શ્રુતનો સ્વાધ્યાય કરનાર, જ્ઞાનદર્શનની સમૃદ્ધિવાળા તે ઉપાધ્યાયજીનું કલ્યાણ હો. ૨૮૯
જેમના પ્રસાદથી સર્વ સૂત્રો જાણી શકાય છે, સર્વ સાધુઓ જેમની પાસે પ્રથમ અભ્યાસ કરે છે તેવા ઉપાધ્યાયજીને પ્રણામ કરો. ૨૯૦
મરણના નજીકના સમયે ઉપાધ્યાયજીને કરેલો નમસ્કાર સહસા દુર્ગતિને રોકી સદ્ગતિ તરફ ખેંચી જાય છે. ૨૯૧
ઉપાધ્યાયજીને કરેલો નમસ્કાર બોધિલાભ કરે છે. માટે હે મુનિઓ ! ઉપાધ્યાયજીને સર્વાદરથી નમસ્કાર કરો. ઉપાધ્યાયજીને કરેલ નમસ્કાર સર્વ સુખનું મૂળ છે. સર્વ દુઃખનો ક્ષય કરી તે જીવને મોક્ષમાં સ્થાપન કરે છે. ૨૯૨, ૨૯૩.
