Book Title: Aagam Manjusha 02 Angsuttam Mool 02 Suyagado
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 9
________________ संथवं संवासं च वज्जेज्जा । तज्जानिआ इमे कामा, वज्जकरा य एवमक्खाए ॥ ६ ॥ एवं भयं ण सेयाय, इइ से अपगं निरंभित्ता । णो इत्थि णो पसुं भिक्खु, णो सयं पाणिणा णिलिज्जेज्जा ॥ ७॥ सुविसुद्धलेसे मेहावी, परकिरिअं च बल्लए नाणी। मणसा वयसा कायेणं, सङ्घफाससह अणगारे ॥ ८॥ इच्चैवमाह से वीरे. धुअरए धुअमोहे (धुअए जमग्गे पा० ) से • भिक्खू । तम्हा अज्झत्थविसुद्धे. सुविमुके ( विहरे पा० ) आमोक्खाए परिवएज्जाऽसि ॥ ९ ॥ त्तित्रेमि ॥ उ० २ स्त्रीपरिज्ञाध्ययनं ४ ॥ पुच्छिस्सऽहं केवलियं महेसि ! कहं भितावा णरंगा पुरत्या ? । अजाणओ मे मुणि ! ब्रूहि जाणं, कहिं नु वाला नरयं उविंति ? ॥ ३०० ॥ एवं मए पुट्टे महाणुभावे, इणमोऽञ्ववी कासवे आपन्ने। पवेदइस्सं दुहमट्टदुग्गं. आदीणियं दुकडियं (दुकडिणं पा० ) पुरस्था ॥ १ ॥ जे केइ बाला इह जीवियट्ठी, पावाई कम्माई करंति रुदा । ते घोररूवे तमिसंघयारे तिवाभितावे नरए पडंति ॥ २ ॥ तिनं तसे पाणिणो थावरे य. जे हिंसति आयसु पहुंचा जे लसए होइ अदत्तहारी, ण सिक्खती सेयवियस्स किंचि ॥ ३ ॥ पागच्भि पाणे बहुणं तिवाति, अनिवते घातमुवेति वाले णिहो णिसं गच्छति अंतकाले, अहोसिरं कट्टु उवेइ दुग्गं ॥ ४ ॥ हण छिंदह भिंदह णं दहेति, सद्दे सुणिता परहम्मियाणं ते नारगाओ भयभिन्नसन्ना, कंखति कन्नाम दिसं वयामो ? ॥ ५ ॥ इंगालरासिं जलियं सजोति, तत्तोमं भूमिमणुकमंता । ते इज्झमाणा करुणं धणंति, अरहस्सरा तत्थ चिरद्वितीया ॥ ६ ॥ जइ ते सुया वेयरणी भिदुग्गा, णिसिओ जहा खुर इव तिक्वसोया । तरंति ते वेयरणीं भिदुग्गा, उसुचोइया सत्तिसु हम्ममाणा ॥ ७ ॥ कीलेहिं विज्झति असाहुकम्मा, नावं उर्विते सविप्पहूणा । अन्ने तु सलाहिं तिमलियाहि, दीहाहिं विद्रूण अकरंति ॥ ८ ॥ केसिं च बंधित्तु गले सिलाओ, उदगंसि बोलंति महालयंसि । कलंबुयावालय मुम्मुरे य, लोलंति पञ्चति अ तत्थ अन्ने ॥ ९ ॥ आमरियं (प्र० असूरियं) नाम महाभितावं, अंधतमं दुष्पतरं महंतं। उट्टं अहेअं तिरियं दिसासु, समाहिओ (समुसिओ प्रा० ) जत्थऽगणी झियाई ॥ ३१० ॥ जंसी गुहाए जलणेऽतिउट्टे, अविजाणओ डेज्झइ लुत्तपण्णो । सया य करुणं पुण घम्गठाणं, गाढोवणीयं अतिदुक्खधम्मं ॥ १ ॥ चत्तारि अगणीओ समारभित्ता, जहिं कूरकम्माऽभितविंति बालं ते तत्थ चिड़ंतऽभितप्पमाणा, मच्छा व जीवंतुवजोतिपत्ता ॥ २ ॥ संतच्छणं नाम महाहितावं, ते नारया जत्थ असाहुकम्मा। हत्थेहिं पाएहि य बंधिऊणं, फलगं व तच्छंति कुहाडहत्था ॥ ३ ॥ रुहिरे पुणो वचसमुस्सिअंगे, भिन्नुत्तमंगे वरिवत्तयंता । पयंति णं णेरइए फुरंते, सजीवमच्छे व अयोकवाडे ॥ ४ ॥ नो चेव ते तत्थ मसीभवंति ण निज्जती तियभिवेयणाए तमाणुभागं अणुवेदयंता, दुक्खति दुक्खी इह दुकडेणं ॥ ५ ॥ तहिं च ते लोलणसंपगाढे, गाढं सुतत्तं अगणि वयंति । न तत्थ सायं लहती भिदुग्गे, अरहिया (प्र० अरभिया ) भितावा तहवी तविति ॥ ६ ॥ से सुचई नगरवहे व सद्दे दृहोवणीयाणि पयाणि तत्थ । उदिष्णकम्माण उदिष्णकम्मा, पुणो पुणो ते सरहं दुर्हेति ॥ ७ ॥ पाणेहिं णं पात्र विओजयंति तं मे पत्रक्खामि जहातहेणं । दंडेहिं तत्था सरयंति बाला, सवेहिं दंडेहि पुराकएहिं ॥ ८ ॥ ते हम्ममाणा णरगे पडंति, पुन्ने दुरुवस्स महाभितावे । ते तत्थ चिति दुरूभक्खी, तुति कम्मोवगया किमीहिं ॥ ९ ॥ सया कसिणं पुण घम्मठाणं, गाढोवणीयं अतिदुक्खधम्मं । अंदूसु पक्खिष्प विहत्तु देहं वेद्देण सीसं सेऽभितावयंति ॥ ३२० ॥ छिंदंति बालस्स खुरेण नकं, उद्वेवि छिंदंति दुवैवि कृष्णे । जिन्भं विणिकस्स विहत्थिमित्तं. तिस्वाहि सृत्याहिऽभितावयंति ॥ १ ॥ ते तिप्पमाणा तलसंपुटुंब, राईदियं तत्थ थणंति वाला। ग ंति ते सोणिअपूयमंसं, पज्जोइया खारपइद्धियंगा ॥ २ ॥ जइ ते सुता लोहितपूअपाई. बालागणी अगुणा पणं । कुंभी महंताहियपोरसीया, समूसिता लोहियपूयपुण्णा ॥ ३ ॥ पक्खिप्प तासुं पययंति वाले, अट्टस्सरे ते करणं रसंते। तन्हाइया ते तउतंचतत्तं पज्जिज्जमाणाऽट्टतरं रसंति ॥ ४ ॥ अपेण अप्पं इह वंचइत्ता, भवाहमे पुष्वसते सहस्से। चिति तत्था बहुकूरकम्मा, जहा कडं कम्म तद्दासि भारे ॥ ५ ॥ समज्जिणित्ता कसं अणज्जा, इडेहिं कंतेहि य विप्पहृणा । ते दुभिगंधे कसिणे व फासे, कम्मोवगा कुणिमे आवसंति ॥ ६ ॥ त्तिषेमि ॥ अ० ५० १ ॥ अहावरं सासयदुक्खधम्मं तं मे पवक्खामि जहातहेणं बाला जहा दुकटकम्मकारी, वेदंति कम्माई पुरेकडाई ॥ ७॥ इत्येहिं पाएहि य बंधिऊर्ण, उदरं विकत्तंति खुरासिएहिं गिहित्तु बालस्स वित्तु देहं बद्धं थिरं पिट्टतो उदरंति ॥ ८॥ बाहु पकतंति य मूलतो से, थूलं वियासं मुहे आडहंति । रहंसि जुत्तं सरयंति बालं, आरुस्स विज्झति तुदेण पिट्टे ॥ ९ ॥ अयंत्र तत्तं जलियं सजोइ, तऊवमं भूमिमणुकर्मता । ते उज्झमाणा करुणं धणंति, उमुचोइया ततजुगे जुत्ता ॥ ३३० ॥ वाला बला भूमिमणुकमंता, पविज्जलं लोहपहं च तत्तं । जंसीऽभिदुग्गंसि पवजमाणा, पेसेव दंडेहिं पूराकरंति ॥ १ ॥ ते संपगादंसि पवज्रमाणा, सिलाहिं हम्मति निपातिणीहिं । संतावणी नाम चिरद्वितीया, संतप्पती जत्थ असाहुकम्मा ॥ २ ॥ कंसु पक्खिप्प पर्यति बालं, ततोवि दड्ढा पुण उप्पयंति। ते उड्ढकाएहिं पखजमाणा, अवरेहिं खज्जति सणष्फहिं ॥ ३ ॥ समूसियं नाम विधूमठाणं, जं सोयतत्ता करुणं धणंति । अहोसिरं कट्टु विगत्तिऊणं, अयंव सत्येहिं समोसवंति ॥ ४ ॥ समूसिया तत्थ विसृणियंगा, पक्खीहिं खज्जति अओमुहेहिं। संजीवणी नाम चिरद्वितीया, जंसी पया हम्मद पावचेया ॥ ५॥ तिक्खाहिं सूलाहिं निवाययंति (प्र० भितावयंति), वसागयं सावययं व लद्धं ते सूलविदा कटुणं ४३ सूत्रांग असयणे-५. मुनि दीपरत्नसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39