Book Title: Aagam Manjusha 02 Angsuttam Mool 02 Suyagado
Author(s): Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 23
________________ मजाहिं वा पुत्तेहिं वा घृताहि वा सुहाहि वा सदि संक्समाणे मित्तं अमित्तमेव मनमाणे मित्ते हयपुरे भवइ दिद्विविपरियासियादंडे, से जहाणामए के पुरिसे गामघायंसि वा पगरघायंसि वा खेडकबह मचायंसिवा दोणमुहघायंसि वा पट्टणघायंसि वा आसमघायंसि वा सन्निवेसपायंसि वा निगमघायंसि वा रायहाणिघायंसि वा अतेणं तेणमिति मत्रमाणे अतेणे हयपो भवा दिदिठविपरिवासियादंडे, एवं खलु तस्स तप्पत्तिय सावर्जति आहिजड़, पंचमे दंडसमादाणे दिदिठविपरियासियाडवत्तिएत्ति आहिए॥२२॥ अहावरे छठे किरियट्ठाणे मोसावत्तिएसि आहिजड़ से जहाणामए केह पुरिसे आयहेउं वा गाइहेउं वा अगारहेउं वा परिवारहेउं वा सयमेव मुसं वयति अण्णवि मुसं वाएइ मुसं वयंतंपि अणं समणुजाणइ, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावजंति आहिजइ, छठे किरियट्ठाणे मोसावत्तिएत्ति आहिए ॥२३॥ अहावरे सत्तमे किरियट्ठाणे अदिन्नादाणवत्तिएत्ति आहि. जह से जहाणामए के पुरिसे आयहेउं वा जाव परिवारहेउं वा सयमेव अदिन्नं आदियह अण्णेणवि अविणं आदियावेद अदिलं आदियंत अन्नं समणुजाणइ, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावर्जति आदिजइ, सत्तमे किरियट्ठाणे अदिन्नादाणवत्तिएत्ति आहिए ॥२४॥ अहावरे अट्ठमे किरियट्ठाणे अझत्यवत्तिएत्ति आहिजइसे जहाणामए के परिसेणत्यि गं केइ किंचि विसंवादेति सयमेव हीणे दीणे दुठे दुम्मणे ओहयमणसंकप्पे चिंतासोगसागरसंपविढे करतलपल्हत्यमुझे अहसाणोवगए भूमिगयदिदठिए लियाइ, तस्स णं अज्झत्यया आसंसइया (प्र० असंसइया) चत्तारि ठाणा एवमाहिजा (अंति), तं०-कोहे माणे माया लोहे, अज्झत्थमेव कोहमाणमायालोहे, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावर्जति आहिजइ, अट्टमे किरियट्ठाणे अज्झत्यवत्तिएत्ति आहिए ॥२५॥ अहावरे णवमे किरियहाणे माणवत्तिएत्ति आहिजइ, से जहाणामए केइ पुरिसे जातिमएण वा कुलमएण वा बलमएन वा रूप. मएण वा तवमएण वा सुयमएण वा लाभमएण वा इस्सरियमएण वा पन्नामएण वा अन्नतरेण वा मयट्ठाणेणं मत्ते समाणे परं हीलेति निदति सिंसति गरहति परिमवह अवमति , इत्तरिए अयं, अहमंसि पुण विसिट्ठजाइकुलबलाइगृणोववेए, एवं अप्पाणं समुकस्से, देहबुए कम्मबितिए अवसे पयाइ, तंजहा-गम्भाओ गम्मं ४ जम्माओ जम्मं माराजो मारं गरगानो भरगं चंडे यदे चवले माणी यावि भवइ, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावजति आहिजइ, णवमे किरियाठाणे माणवत्तिएत्ति आहिए॥२६॥ अहावरे दसमे किरियट्ठाणे मित्तदोसवत्तिएत्ति आहिज्जइ, से जहाणामए केड़ पुरिसे माईहिं वा पितीहिं वाभाईहिं वा भइणीहिं वा मज्जाहिं वा धूयाहिं वा पुत्तेहिं वा सुण्हाहि वा सद्धिं संवसमाणे तेसि अन्नयरंसि अहालहुगंसि अवराहसि सयमेव गल्यं दंडं निवत्तेति, तंजहा-सीओदगवियर्डसि वा कार्य उच्छोलित्ता भवति, उसिणोदगवियडेण वा कार्य ओसिंचित्ता भवति, अगणिकाएक कार्य उवडहित्ता भवति, जोत्तेण वा वेत्तेण वा णेत्तेण वा तयाइ वा लयाए वा (अन्नयरेण वा दवरएण) पासाई उद्दालित्ता भवति, दंडेण वा अट्ठीण वा मुट्ठीण वा लेलूण वा कवालेण वा कार्य आउट्टित्ता भवति, तहप्पगारे पुरिसजाए संवसमाणे दुम्मणा भवति, पवसमाणे सुमणा भवति, तहप्पगारे पुरिसजाए दंडपासी दंडगुरुए दंडपुरकडे अहिए इमंसि लोगसि सं मंसि यावि भवति, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावर्जति आहिज्जति, दसमे किरियट्ठाणे मित्तदोसवत्तिएति आहिए ॥२७॥ अहावरे एकारसमे किरियट्ठाणे मायावत्तिएत्ति आहिजइ, जे इमे भवंति-गृढायारा तमोकसिया उलुगपत्तहुया पञ्जयगुरुया ते आयरियावि संता अणारियाओ भासाओ विपउज्जति, अन्नहासंतं अप्पाणं अनहा मन्नंति, अन्नं पुट्ठा अन्नं वागरंति, अनं आइक्खियां अन्नं आइक्खंति, से जहाणामए के पुरिसे अंतोसाडे तं सई णो सयं णिहरति णो अन्नेण णिहराति णो पडिविद्धसेइ, एवमेष निष्हवेह. अविउमाणे अंतोअंतो रियइ, एवमेव माई मार्य कटु णो आलोएड णो पडिकमेइ णो जिंदह णो गरहइ णो विउहाणो विसोहेइणो अकरणाए अब्भुढेइ गो अहारिहं तवोकम्मं पायच्छितं पहिबजइ, माई अस्सि लोए पचायाइमाइ परंसि लोए (पुणो पुणो) पञ्चायाइ निंदइ गरहइ (प्र० गहाय) पसंसह णिचरइ ण नियइ णिसिरियं दंडं छाएति, माई असमाहडसुहलेस्से यावि भवइ, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावजंति आहिजइ. एकारसमे किरियवाणे मायावत्तिएत्ति आहिए ॥२८॥ अहावरे वारसमे किरियहाणे लोभवत्तिएत्ति आहिजइ, जे इमे भवंति, तंजहा-आरनिया आवसहिया गामंतिया कण्हुईरहस्सिया णो बहुसंजया णो बहुपडिविरया सापाणभूतजीवसत्तेहिं ते अप्पणो सच्चामोसाई एवं विउंजंति, अहं ण हतको अने हंतचा अहं ण अज्जावयचो अग्ने अज्जावेयचा अहं ण परिघेतको अजे परिघेतला अहं ण परिवावेयचो अण्णे परितावेयचा अहं ण उद्दवेयचो अण्णे उदवेयचा, एवामेव ते इत्यिकामेहि मुच्छिया गिद्धा गढिया गरहिया अज्मोववन्ना जाव वासाई चउपंचमाई छहसमाई अप्पयरो वा भुजयरो वा भुजित्तु भोगभोगाई कालमासे कालं किच्चा अन्नयरेसु आसुरिएम किन्चिसिएसु ठाणेसु उववत्तारो भवंति, वतो विप्पमुचमाणा भुजो एलमूयत्ताए तमूयत्ताए जाइयत्ताए पचायंति, एवं खलु तस्स तप्पत्तिय सावर्जति आहिजइ, दुवालसमे किरियट्ठाणे लोमवत्तिएत्ति आहिए। इयाई दुबालस किरियट्ठाणाई दविएण समणेण वा माहणेण वा सम्मं सुपरिजाणिअबाई भवंति ॥२९॥ अहावरे तेरसमे किरियट्ठाणे इरियावहिएत्ति ५७सूत्रताग- सया-२ मुनि दीपरनसागर

Loading...

Page Navigation
1 ... 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39