Zaverabdhi Granthtrayi Sanuwad Nirnay Prabhakar Jinmurtipradip Jinbhakti Prakash

Author(s): Narendrasagarsuri
Publisher: Shasankantakoddharaksuri Jain Gyanmandir

Page 70

પૂ. ઝવેરાબ્ધિ ગ્રન્થત્રયી. સાતુવાદ
(૬૧
णियगणसामाचारी भेदसमावन्ना कलुस समावन्ना संकिया कंखिया कंखामोहणिज्जं कम्मं बंधंता कहंते पाविट्ठा आराहगा हविज्जा ॥ पुनस्तत्रैव ॥
एवं जंबू ! दुप्पसहो जाव बकुसकुसीलेहिं तित्थं पवट्टिसइ जहा विवाहपण्णतीओ पंचणियट्ठा इदंभूइस्स पूरओ बूइआ, तारिसाओ दिट्टीओ विहरंताणं णो आणा विराहणा ||
Iઅર્થ ॥ શ્રી સુધર્માસ્વામી પંચમ ગણધર, જંબુસ્વામીકું કહતે હૈ । હે જંબૂ ! યહ દીક્ષાકિ વિધિસે દીક્ષા દીયે થકે ભી કાલ પ્રમુખ કે દોષ કરકે, બલબુદ્ધિપ્રમુખકી હાનિ હોનેસે, પ્રમાદકું સેવતે હૈ તો ભી જિનમાર્ગનું જો શુદ્ધ પ્રકાશન કરતે હૈ વહ સાધૂ જાનને II ઔર દીક્ષા પાકર ભી જિનમતકું જો ઉત્થાન કર રહે હૈ ઉનકું સર્વ પાસા, દુષ્ટ, અવંદનીક જાનના હૈ જંબૂ ! જો જિનમાર્ગકું શુદ્ધ ભાષણ કરતે હૈ, પ્રરૂપણ કરતે હૈ, અપને પ્રમાદ જાહિર કરતે થકે. વે સર્વ શ્રાવક શ્રાવિકાકે વંદના કરને યોગ્ય હૈ । સત્કાર કરને યોગ્ય હૈ । સન્માન કરને યોગ્ય હૈ । વસ્રપાત્ર-ઔષધ-અશન-પાન-ખાદિમ-સ્વાદિમ-શય્યા-સંથારા પ્રમુખ કરકે પડિલાભને યોગ્ય હૈ, ઇસ વિધિસે પ્રતિલાભે થકે શ્રાવક શ્રાવકાકી ભક્તિરાગ કરનેસે વે અપને વેષકી લજ્જા કરકે, આપહી સરમાએ થકે, અપનેકું પ્રમાદસે નિકલેગે, ઔર સારણ-વારણ-ચોયણ-પડિચોયણમેં કુશલ હોગે, શ્રાવકો કે ભક્તિરાગ રખનેસે ફિ૨ ૨સ્તે પર આવેંગે-ઉસકા લાભ શ્રાવકશ્રાવિકાકું અપાર હોગાઃ જિસતરે પંથક મુનિ કે નમસ્કાર કરનેસે શૈલકાચાર્ય ભ્રષ્ટ હુએ થકે ભી ફિર અપ્રમાદી હોકર મુક્તિ ગએ-જિનકા વિસ્તાર અધિકાર, જ્ઞાતાની મેં લિખા હૈ,
પરંતુ હૈ જંબૂ ! કોઇ ગૃહસ્થ પ્રમુખ વ્યાભિલાખી પાસસ્થોકે પાસ સૂત્ર અર્થ પઢકર મેરી પરંપરાગત સાધુ સાધ્વીઓંકા અત્યંત બહૂત પ્રમાદ દેષ કર આપહી દીક્ષા લે લેંગે- આપહી સાધુ બન જાયેંગે- આપહી વસ્ત્ર પાત્રાદિક ઉપધિ ગ્રહણ કરેંગે-ગુરુઆજ્ઞા વિના હી શિરકા લોચ કરેંગે, આપહી તપસ્યા કરેંગે, આપહી ભિક્ષાકો જાયેંગે-અર્થાત જિનમતમેં સર્વકાર્ય અપને મનસે હી કરેંગે હે જંબૂ ! વે પાખંડમતી જાણણે, દૂષ્ટિ કરકે ભી દેખે થકે મહામિથ્યાત્વકે કરને વાલે, સમ્યકત્વકી હાનિ કરનેવાલે, અજ્ઞાન ઔર અસંયમકે આરાધને વાલે, ‘હમ ગુણવાન હૈ. હમ શુદ્ધ જિનમાર્ગક ચલાનેવાલે હૈ' ઐસા બોલતે થકે, મેરી પરંપરાકે સાધુ સાધ્વીયોં કિ હીલના/નિંદા કરતે થકે, બહુત ભવ કરકે અનંતકાલ તક સંસારમેં ભમેંગે,