________________ તો પછી -- (59) ' ભજન વખતે સર્વે અંત:પુરની રાણીઓ ત્યાં આવી હતી. મારા વિયોગથી તેઓનું શરીર કૃશ થઈ ગયું હતું. અને તેઓએ પરપુરૂષને સ્પર્શ તો હતો. મારી પૂર્વ ભવની સ્ત્રીઓને જોઈને મેં પરણાની પેઠે વિચાર્યું કે આ બધી રાણુંઓમાં આ રાજાની માતા અને મારા પા, લેનારી નયનાવની અહીં કેમ દેખાતી નથી ? તેને આવા પ્રકારનાં કાર્યમાં અને પુત્રના મહત્સવમાં તો ભાકરે ઉદ્યમ છે, માત્ર ધર્મ કાર્યમાં જ પ્રમાદ છે. પણ અત્યારે અહીં ન દેખાવાથી એમ જણાય છે કે તે માંદી હશે અથવા મરી ગઈ હશે, બેમાંથી એક જરૂર બન્યું હોવું જેઈએ, કારણ કે નહિતો પ્રિયપુત્રના કામમાં શા માટે ન આવે? અથવા તો ન આવવાનું કારણ સમજાયું પ્રાણવલ્લભ કુજને પૂછતાં તેને આટલો વિલંબ થયો હશે, માટે ક્ષણવારમાં તે અહીં આવવી જોઈએ. આવી રીતે હું વિચારતો હતો તેવામાં ત્યાં આવતી બે દાસીઓ વચ્ચે આ પ્રમાણે વાતચીત થતી મેં સાંભળી: પહેલી–હે સખી! આજે રાજાની આજ્ઞાથી કાંઈ ઘાત કર્યો છે? બીજી આજે પાડાંઓને મારી, દેવીને બલિદાન આયું છે, પહેલી–એ પ્રમાણે છે ત્યારે રાજ્યગ્રહમાંથી ઘણી તીવ્ર દુર્ગધ શેની આવે છે? મારેલ જંતુની આવી દુધ હેય નહિ, P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust