________________ - ~ (58) રાજાએ બ્રાહ્મણે નમીને કહ્યું કે આ બ્રાહ્મણની પંક્તિ મારા પિતાના હિતને માટે થાઓ; આ પંક્તિ માકરી કુળ દેવીની ભક્તિ માટે થાઓ; એવી રીતે રાજાએ કહ્યું ત્યારે બ્રાહ્મણે બોલ્યા “હે રાજન! તારે જય થાઓ, જય થાઓ! તારૂં હમેશાં કલ્યાણ થાઓ ! તારા પિતૃઓ બ્રિજ શરીરમાં સંક્રમીને વેચ્છાથી પિંડ ગ્રહણ કરી ચંદ્ર લોકને પામે.” * તેઓનું આવું વચન સાંભળીને મેં મનમાં વિચાર ક. યા કે “અ! હું મદ ભાગ્યવાળે છું. મારી આશા બધી ભંગ થયેલી છે, કારણ કે મારે પુત્ર ગુણધર મારે માટે આપે છે પણ દુર્ભાગ્યનાં દોષથી હુ દુ:ખી જશું. હે પુત્ર! તારૂં દીધેલું કાંઈ ન પહોંચતું નથી, આ સવે. દ્વિજ લેકે વેચ્છાથી ભલે મને પિત લોક પામવાનું કહે પણ હું તો કર્મના ઉદયથી બકરે છું અને આ સર્વે મેટિ કુક્ષીવાળાને ખવરાવવાથી હું કંઈ સ્વર્ગ પામું એમ નથી. એવી રીતે હું વિચાર કરૂં છું એટલામાં તે રાજાએ ત્રણવાર પ્રદક્ષિણા કરી, સુવર્ણ દક્ષણ આપી, નમસ્કાર કરીને તેઓને વિસર્જન કર્યા. તે વખતે આ રે જ્ય મારૂં છે, આ રાજ્ય વર્ગ મારે છે, આ હાથી ઘોડાએ મારાં છે, આ ધરે મારાં છે, એમ વારંવાર " મારૂં મારૂં” એમ હું બોલતો હતો પણ મારી ભાષા ન સમજવાથી કે તે સાંભળતું નહતું, - - - P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust
