________________ || (103) ધનુષ રાખીને, વેગવાન અપર આરૂઢ થઈ માલગંગા (સિમા) નદીને કાંઠે આમ તેમ ભમવા લાગ્યા. જેમ પિશાચે ભેરવની પછવાડે જાય છે તેમ શ્વાન સહીત શીકારીએ અને પારાધીએ તેની પછવાડે ચાલ્યા. અત્યંત ત્વરાથી દોડતો તેને અશ્વ જાણે આકાશમાં ચાલ તે હેય નહિ તેમ દેખાતો હતો; તે અશ્વ અને રાજા એક મહાવનમાં પિઠા. આ વનમાં એક વૃક્ષનાં મૂળ પાસે બે ઠેલા, મેહરૂ૫ અંધકારને નાશ કરવામાં સૂર્ય સમાન મુનિને જોયા; પરંતુ જેમ જવાસાને વર્ષાઋતુ અને ઘુવડને સૂર્ય ગમતો નથી તેમ તે રાજાને આ મુનિદર્શન બીલકુલ. રૂપું નહિ, એટલું જ નહિ પણ મૃગયા માટે જતાં શુકન માંજ આ મુડે, મળધારી અને પાપી મળવાથી અપશુકન થયું એમ ધારી તે પાપી રાજાએ આંખની અસારત કરી, ને તે મુનીશ્વર ઉપર ઘણું શિકારી કૂતાં મૂક્યાં. . તોફાની પવન જેમ વૃક્ષને ઉડાડી નાંખે છે તેમ હમણ આ કૂતરા મુનિને પાડી નાંખશે એમ વિચારતો અને ખુશી થતો તે રાજા પરિણામ જોવા માટે દૂર ઊભે રહ્યા ધનુષમાંથી બાણ મૂકે તેમ હુંકાર સહીત મૂકેલા તે દુરા તમા કૂતરાએ મુનિ તરફ દોડયા પણ તેની નજીક પહોંચ્યાં એટલે તે રાજર્ષિએ જાણે આણ દીધી હોય તેમ તેની છાયાને પણ ઉલંધી શક્યાં નહિ, તે પછી બળતા અંગ્નિ અને પ્રચંડ સૂર્યને જેમ ન અડી શકાય તેમ તે મુનિને P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust
