Vishvoddharaka Shree Mahavir 02

Author(s): Mafatlal Sanghvi
Publisher: Sanskruti Rakshak Sastu Sahitya Mandal

Page 8

વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર
મધ્યમ અપાયા પૂતિ મંગલ પ્રયાણ-ઉપદેશ વૃથા જતાં કેવળ જ્ઞાની શ્રી વીર બીજે જવા તૈયાર થયા. સૂર્ય ડૂબી ગયા હતા. અજવાળી રાતને ચન્દ્રમાં આકાશમાં ચળકતો હતો. મધ્યમ અપાપા પુરીને રસ્તે શ્રી મહાવીર ચાલવા માંડયા જાંભક ગામથી અપાપા બાર યોજન થાય બાર બાર ગોજન એટલે અડતાળીસ નાઉ. એક રાતના રબાર કલાકમાં અડતાળીસ ગાઉની સફર પૂરી કરીને શ્રી મહાવીર મહાજ્ઞાની મધ્યમ અપાપાની પવિત્ર ભૂમિમાં પધાર્યા. ત્યાંના મહાસેન નામે ઉદ્યાનમાં તેમણે વાસ કર્યો
તે સમયે આપાપામાં સામીલ નામે એક ધનાઢય બ્રાહ્મણને ત્યાં યજ્ઞ વિધિની ધામધૂમ થઇ રહી હતી. યજ્ઞવિધિમાં ભાગ લેવા સારૂ તેણે અગ્યાર વિચક્ષણ પંડિતોને પિતાને ઘેર આમંચ્યા હતા. તે પંડિતે ચાર વેદના પારગામી હતા. તર્ક અને ન્યાયનો તખ્તો અભ્યાસ ઊંડે હતા. વેદમાં ફરમાવેલ સિદ્ધાન્તો પ્રમાણે તેઓ વર્તતા હતા. તે અગીયારે પંડિતાનાં નામ, ગામ ને જ્ઞાતિ નીચે પ્રમાણે છે –
–અગ્નિભૂતિ ને વાયુભૂતિ આ ત્રણ ભાઈઓ હતા. વસુભૂતિ તેમના પિતા, પૃથ્વી તેમની માતા, ગૌતમ તેમનું ગોત્ર. મગધ દેશમાં આવેલા ગાબર ગામના તેઓ વાસી. વ્યક્તિ અને સુધર્મ ઘનુમિત્ર વ્યક્તિના પિતા. ઘસ્મિલ ‘સુધર્માના પિતા. પહેલાની માતા વાર બીજાની ભકિલા. કલ્લાક તેમનું ગામ. મંદિક ધનદેવ તેના
(૧) આ પ્રમાણે અત્યારનું માપ છે. પરંતુ તે વખતે જુદુ પણ હાય વળી જુદા જુદા પ્રદેશમાં જુદું જુદું માપ હોય છે જેમ કે, ગાઉ માઈલ વીધું . ઈનાં માપ ભિન્નભિન્ન છે.
(૨) હવે કલ્પાતીત થયા હેઇને રાત્રિના વિહારનો તેમને બાદ , ન ગણાય, સામાન્ય–કલ્પીને તો રાત્રિને વિહાર જ ન કલ્પે.