Siribhuyansundarikaha

Author(s): Sinhsuri, Shilchandrasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 823

८१४
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ जोगो(ग) त्ति जाणिऊणं आयारयपयंमि ठाविया दो वि । नियनियसंघसमेया विहरंति महीयलं धन्ना ॥८९२५॥ एक्कारसंगसुत्तत्थधारिणी भुयणसुंदरी गणिणी । साहुणिसंघे जाया पवि(व)त्तिणी गुणगणग्घविया ॥८९२६।। एत्तो य वीरसेणो पडिबोहंतो महीयलं सयलं । पत्तो सेत्तुज्ज(त्तुंज)गिरि सिद्धालयभूसियं रम्मं ।।८९२७।। तत्थ वि असेससुर-सिद्ध-जक्ख-विज्जाहरिंदकयसेवो । मण-वयण-कायविरओ विसुद्धसेलेसिकरणेण ।।८९२८।। निहयभवोवग्गाहगकम्मो नीसेसबंधणविमुक्को । सिवमचलमक्खयसुहं मोक्खं पत्तो निराबाहं ।।८९२९।। अह सूर-विचित्तजसो(सा) असोय-सेहरय-बंधुयत्ता य । उप्पन्नविमलनाणा सेत्तुज्जे(त्तुंजे) निब्बुई पत्ता ॥८९३०॥ तो वीर-सूरविरहे देवासुर-जक्ख-किन्नर-नराण । जायं व निरालोयं भुयणं सोयंधयारेण ॥८९३१।। 'हा निम्मलनाणपईव! वीर! हा मोहतिमिरनिम्महण! । हा हा जएक्कबंधव! तए विणा तिहुयणं सुन्नं ||८९३२।। न परं परक्कमेणं तुमए भुयणाहिवत्तणं पत्तं । अणुवमसाहुगुणेहिं वि जाओ मुणिचक्कवट्टी वि' ॥८९३३।। इयमाइ सोइऊणं पुणो पुणो तग्गुणा अणुसरंता । सुर-असुर-खइ(य)रमाई सव्वे वि गया सभवणाई ।।८९३४॥ हरिविकुमसूरी वि हु भव्वंभोरुहपबोहसूरो व्व । तिहुयणनासियदोसो पयासियासेसभवभावो ॥८९३५॥