Samaj Gita

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 15

માણે સુખે પરપીડ આપી, લૂંટે પ્રતિષ્ઠા પરથી ઉથાપી; અન્યાય એવા અતિશે વધે જ્યાં, જાગી જતું સત્ત્વ નિસર્ગ નું ત્યાં. સુણીને સત્યને સાદ, સ્વયં પ્રકૃતિ જાગતી; એવું લાગે છતાં મૂળે, ત્યાંયે સતા હશે કહી’. પુણ્યથી પાપ ઠેલાતુ, તેમ સુકૃત્યથી સદા; નિસ નાય આઘાત, સે'વાય ધર્માંથી અયા. (શિરિણી)
પ્રભુશ્રદ્ધા રાખી, શુચિ મન કરી આત્મ પરખી, વિવેકે ઝીલી ત્યાં, ગહન ધ્વનિને જાગૃત રહી મથા સૌના શ્રેચે, કુદરત છતાં અન્ય કરશે તમે જાણા ત્યાં, તેા જરૂર ભવિતવ્યત્વ જ હશે.
૨. વિશ્વમાં પરસ્પર અનુબંધ
અન્યક્ત આત્મબળ
છે વ્યક્ત ને અવ્યક્ત, જગત બે પ્રકારનું; વ્યક્તને છેડીને નિશ્ચે, અવ્યક્તને જ સાધવું, રાગદ્વેષ તણાં કે, વ્યક્ત જગતમાં દીસે; વિકાસમાગ સાથે જે, તે અવ્યક્ત જગે વસે. જૈન દૃષ્ટિ
પ્રેરક ખળ આત્માનું, નથી તે જગવસ્તુમાં; જૈન દૃષ્ટિ મહીં તેની (જગવસ્તુની) ન મહત્તા, ન મૂલ્યતા. સત્તાનુ' પ્રેરક બળ મનુષ્યયાનિમાં જાણે, ઈશ્વરી રૂપ છે ઋતુ; કાર્ય કદર માની, ઈશ્વરી કા સમુ
૧૦
૧૧