Samaj Gita

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 78

૧૦૨. પ્રારબ્ધ અને પુરુપાથી પુરુષાર્થે રહી લીન. પ્રારબ્ધ જાણજે ભલે કિંતુ પ્રારની વાત, પુરુષાર્થ ભૂલે રખે. થવાનું થાય છે એમ. ત્યારે જ માનવું ઘટે.
જ્યારે સિદ્ધાંતલક્ષી સૌ, કર્તવ્યો પૂરાં થે રહે. મૂઢ સ્વાર્થ ભૂલી ભાન, દૈવને દોષ દે પછી ચૂકે કર્તવ્ય મેટા, ત્યાં નાના પાસ આશશી?
૧૦૩ જ્ઞાન નમ્રતા નહીં જે જ્ઞાન. અધૂરું જ્ઞાન તે ખરે. પરચા ન પચાવે તે, ચારિત્ર તે અપૂર્ણ છે. સુનિલે પી જ લેપીનું કરે નિર્દોષ વર્ણન: પંક જ્ઞાન વિના જેમ. વૃથા પંકજ વર્ણન. સત્તાધીશે થકી જ્ઞાન, મળ તે જ્ઞાન વાંઝિયું; ગુરુ-વિનયથી જ્ઞાન, પમાય સઘળું પૂરું.
૧૦૪, ચારિત્ર છે ચમત્કારની નિષ્ઠા, અનર્થ-મૂળ વિશ્વનું યુગજને હણે એને, કરે ચારિત્ર ઊજળું. કરોડ કેષથી ખેંચે. ચારિત્ર નર–શ્રેઠનું: નામેય સુણતાં જેનું હેત હૈયે વધે ઘણું. તેવા દુર્ભાગ્યને નાશ, સુચરિએજ થઈ શકે. સુચારિત્ર્ય જ છે સાચું, કાયમી ધન આ જગે. ઊંચા વિચાર ચારિત્ર્ય, આકષાંતી પ્રજા જગે તેવી પ્રજા થકી રાષ્ટ્ર, સંસ્કૃતિ શેભતી ખરે.