Samaj Gita

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 43

૨૫. સાચા શહીદ પૈસે, પ્રાણ, પ્રતિષ્ઠા સૌ, સાચે શહીદ ત્યાગતો, કિંતુ અવ્યક્ત તત્ત્વોના સહારે પાર પામત.
૨૬. કાંતિ ખાડા ને ટેકરાવાળે, કાંતિનો માર્ગ દોહ્યલો, આત લાલચે જીતે, તેને તે સાવ સહેલે. સર્વાગી કાંતિ–પંથે તો, જોખમ ખેડવાં પડે, વિવેકબુદ્ધિને કિંતુ ન છોડવી ક્ષણેય તે. ચાલો ઘણું છતાં તોયે, કાંતિપંથ ખૂટે નહિ, માટે જ શીખજે મોજ માણવી ચાલવા મહીં. એરલક્ષી લીધેલાં જે તે વ્રતો પાળવાં સદા, સૂક્ષ્મ-સ્થળ તેય. સાચી કાંતિ થશે તદા.
૨૭. ધમ યુદ્ધ પૂર્વગ્રહ ન પ ને, ડંખ જેના દિલે નથી, તે સુગ્ય સેનાની, ધર્મયુદ્ધ કરી શકે. કટ્ટર શત્રુને જ્યારે વિશ્વાસ બેસતો ઉરે, સત્યનિષ્ઠા વિશે ત્યારે. ધર્મયુદ્ધ ગણો ભલે. યુદ્ધ ન નાશતી માત્ર, માનવ, પશુસંપદા, કૈક સંસ્કૃતિનાં સમરણો, સંગાથે નાશ પામતાં.