________________
Y15 (છેલ્લે છેલ્લે યાદ આવ્યું તે)
1. સચિત્તત્યાગીને કાચું મીઠું પણ સચિત્ત હોવાથી 6. ઘરના રસોડે તેમજ લગ્નના માંડવે, સંઘજમણ ન વપરાય. આયંબિલમાં જે બલવન વપરાય છે, તેને સમયે જયણાનો પૂરો ખ્યાલ રાખવો જોઈએ. આજે અચિત્ત કરવાની પદ્ધતિ રાજા કુમારપાળથી માંડીને બધું જ કામ કેટરસને અપાય છે. એટલે પાર વિનાની પાટણ જેવા શહેરોમાં આજ લગી સલામત રહી છે. હિંસાઓ થાય છે. પાણી ગાળ્યા વિના વપરાય છે. નવા માટલામાં કાચું મીઠું ભરીને તેની ઉપર માટીની શાકભાજી માણસો સમારે છે. એમાં કેટલાય કીડાઓનો ઢાંકણી મૂકવામાં આવતી. કાચી ચીકણી માટીથી તે સંહાર થાય છે. લીલા શાકભાજીમાં કીડા ન હોય એવું ઢાંકણીને પેક કરી દેવામાં આવતી. પછી જ્યારે કુંભાર બનવું મુશ્કેલ છે. નોકરો કયારેય દયા પાળતા નથી. ઇટનો નિભાડો પકાવે ત્યારે નિભાડાની વચમાં માટલું ભડા અને કીડા બધું સમારીને વઘારી નાખે છે. જાહેર ગોઠવી દેવામાં આવતું. નિભાડાની આગમાં જ્યારે જમણવારોની રસોઈ જ્યારે વહેલી પરોઢે રંધાતી હોય ઇટો પાકી જતી ત્યારે સાથે સાથે મીઠું પણ પાકી જતું. ત્યારે તમે જોવા જાઓ તો જમી ન શકો એટલી આ રીતે અચિત્ત થયેલું મીઠું બે ચાર વર્ષ કે તેથી ગંદકીથી ભરપૂર હોય છે. કેટરસવાળા રસ્તે રખડતા, વધારે સમય સુધી અચિત્ત રહે છે. તાવડી પર શેકેલું નાહ્યા-ધોયા વિનાના, ભિખારી જેવા દેખાતા, રખડુ કે, ચૂલે પાણીમાં ઓગાળી ચાસણી કરીને પકાવેલું છોકરાઓને કપડાં પહેરાવીને રસોડામાં કામે લગાડી મીઠું વર્ષાઋતુમાં સાત, શિયાળામાં પંદર, ઉનાળામાં દે છે. તે રખડુઓ બીડીઓ ફૂંકતા ફૂંકતા, વાતો કરતા ત્રીસ દિવસમાં જ પાછું સચિત્ત થઈ જાય છે. કરતા, ઘૂંક ઉડાડતાં ઉડાડતાં કામ કરે છે. વચ્ચે એકી, 2. શેરડીનો રસ કાઢયા પછી બે ઘડીએ અચિત્ત બેકી પણ જઈ આવે છે. આવ્યા બાદ ગંદા પગે જ થાય છે. અચિત્ત થયા પછી બે પ્રહર બાદ અભક્ષ્ય પૂરીનો લોટ ગુંદવા મંડી પડે છે. થાય છે. એટલે વર્ષીતપના પારણાદિમાં જ્યારે આ 7. આજે લગ્નાદિ પ્રસંગોમાં હવે સિદ્ધચક્રપૂજન રસ વપરાય છે, ત્યારે આગળ પાછળના બેય સમયોની આદિ ધાર્મિક અનુષ્ઠાનો ગોઠવાઈ રહ્યાં છે. આવા મર્યાદા ધ્યાન ઉપર લેવી જોઈએ.
પૂજનોની પાછળ સ્વજનોનો જમણવાર (સ્વામિ 3. તરતનો દળેલો લોટ સચિત-અચિત મિશ્ર ગણાય વાત્સલ્ય નહિ) રાખવામાં આવે છે. સગાંઓને છે. વધુમાં વધુ પાંચ દિવસ સુધી તે મિશ્ર રહે છે. જમાડવા માટે ધર્મસ્થાનોની જગ્યાઓ છડેચોક વપરાય દળાયા બાદ ગમે ત્યારે ચાળી લીધા પછી બે ઘડીએ છે. ટ્રસ્ટીઓ બસો, પાંચસોના ભાડાની લાલચમાં અચિત થાય છે.
ધર્મસ્થાનો વાપરવા આપી દે છે અને લોકો સસ્તા 4. શ્રાવકે જયણા માટે પાણી, દૂધ, ઘી, તેલ હંમેશાં
ભાડામાં સગાંઓને જમાડવાનો વ્યવહાર પતાવી દે ગાળીને અને આટો ચાળીને જ વાપરવો જોઈએ.
છે. ધર્મસ્થાન મેળવવા ન છૂટકે સિદ્ધચક્રપૂજન કે પૂજા
વગેરે રાખવું પડે છે. એટલે જગ્યા મેળવવા માટે 5. માખણ માટે યોગશાસ્ત્ર અને જૈનતજ્વાદર્શ
પૂજનો ગોઠવાય છે. આવા પૂજનોમાં ઘરવાળા અને અંતર્મુહૂર્તથી (પાંચમી વિભક્તિ લગાડીને) એટલે બે
ગવૈયાઓ સિવાય કોઈ હોતું નથી. જ્યારે જમવાનો ઘડી પછી અભક્ષ્ય ગણાવેલ છે. જ્યારે અન્ય સ્થળે
સમય થાય ત્યારે એકીધડાકે બધાં સગાંવહાલાંઓ છાશમાંથી છૂટું પાડતાંની સાથે જ અભક્ષ્ય ગણાવેલ
તીડનાં ટોળાની જેમ ઉમટી પડે છે. કેમ કે તેમને છે. હાલ તો તરત જ અભક્ષ્ય ગણવાનો વ્યવહાર
પૂજનથી નહિ માત્ર પેટપૂજનથી મતલબ હોય છે. પ્રવર્તમાન છે.
આવી પ્રવૃત્તિ પરમાત્માની ઘોર આશાતના કરવા
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
