Ratnachuda Rasa

Author(s): H C Bhayani
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 60

रत्नचूड-रास
बेहु हाथ बिहूं ऊपरि धरि ऊंदिरि दीवटि लेई संचरी हाथ न कीधा पाछा बेह जाणिउं रखे जागेसिइ तेह २८९ घर लागउं बलि डाढी मूछ मूह-सरीखउनही कोई भूछ मूरखपणा माहि पहिली लिही धर्मलाभ तउ मई संग्रही २९० तेह मूरख-सरिखा जाणिवा लहुडा मोटा मनि नाणिवा यमघंटा इम कहि-नइ रही सहू विसर्जिउ साथिइ सही २९१ राति रहिउ रणघंटा-पासि वात करइ बिन्हइ आवासि माहरउं जीविउं तउ परमाण तुझ-नई साथ लिउ निरवाणि २९२ प्रभाति रणघंटा इम भणइ ऊठउ स्वामी आवउ आंगणइ ऊठिउ कुमर ऊतारइ गयउ मित्र-आगलि वृत्तांत जि कहिउ २९३
कुमर भणइ तुम्हे आवउ साथि जीत आपणि टली अणाथि कही जोयउं सम-दानि करी पछइ राउलि लीधा धरी २९४ कुमर सुलक्षण दीठउ राइ हियडइ हरख किमिहि न समाइ आप आपणउ झगडउ कहिउ राउ सुणी अणबोलिउ रहिउ २९५ ततक्षणि कुमर करइ वीनती सावधान तुम्हे रहउ एक रती प्रवहण लीधां बोलिउं इसिडं जं मागिसिउ भरी आपिसिउं २९६
२८९. १. ख. बिन्हई हाथ; ग. बे हाथ. २. ख. दीवउ; झ. दीवा. ५. ग. जागई.
२९०. क. ठ. मां नथी. १. ग. नई बलीउ कूच, झ. बली मंछ दाढी तिणि वारि, हसिवा जागी वह नारि. ३. ग. लीह. ४. ग. लेसिङ सवि दीह; झ. लेसिङ थई सीह.
२९०. पछी. झ. मां वधारो : ते तु च्यारि वढता रहा, ते लोके पणि मूरिष ते कह्या.
२९१. १. ग. ठ. जाणि. २. क. तुम्हो हवइ इहां नाविवा; ख. बुधिवंत छ। पणि नवनवा. आ पछी ख.मां वधारो: रत्नचूड कुमर सहू ते कह्यउ, एड्नु काम विसेष ययय । एहवा मूरिष छठ तुम्हि जाण, धन नीगमस्यउ पणि निर्वाण | ग. धन नीगमीठं सो पुण निरवाणि. ठ. डाहापण आवशि माहि निरवाणि. ३. क.ठ. रणघंटा.
२९१. ३-४.ने बदले झ.मां : जूजूया बोल विचारी कह्या, तेउ सधला ऊठीना गया । कुमरइ ते तु प्रीछिउं सहू, इम करतां असुर थिउबहू ॥
२९२. २. झ. मन उल्हासि. ४. झ. मुझ. २९२. २. ग. सूर आव्यो . २९३थी ३१६ सुधी झ.ना पाठ स्वतंत्र-जुदा शब्दोमां ए ज वस्तु .
२९४. ३. क. साजना नइ फरी, ख.च. समदाइ'. ग. सामदामई. ४. क. जईइ फिरी; : ग. पछइ लिवारु राउलि धरी.
२९६. २. ग. सुणो.