Pruthvipal Rajani Katha tatha Kakjangh Kokashni Katha

Author(s): Jinendrasuri
Publisher: Harshpushpamrut Jain Granthmala

Page 20

( ૧૫ ) તે દેવે તેનું વચન અંગીકાર કર્યું કેમકે જે પુણ્યવંત હોય છે, તેનું કાર્ય અવશય સિદ્ધ થાય છે, અને ચિંતવ્યા કરતા પણ અધિક સમૃધિ પ્રાપ્ત થાય છે, ત્યાર પછી હર્ષ પામેલે રાજા વિચાર કરવા લાગે કે “અહીં પણ હું અધિક સુખી તે થયે, તે છતાં પણ પરીક્ષાને માટે હું પરદેશ ગમન કરૂં.' એમ વિચારીને તે રાજાએ યક્ષને કહ્યું કે- હે દેવ! મને હમણુંજ (દૂર દેશમાં) પહોંચ ડો.” એટલે દેવશકિતથી તે રાજા વાયુની પેઠે ક્ષણવારમાં પરદેશ પહેાં. ત્યાં પરમ નીતિમાં અવધિરૂપ કુશસ્થળ નામનું નગર હતું. તે નગરના સમી પના ઉધાનમાં મુસાફરની જેમ તે રાજા ગંધાતા કેઢિીયા પુરૂષ જેવું રૂપ ધારણ કરીને બેઠે.
તે કુશસ્થળ નગરમાં ચંદ્રની જેમ લેકને આનંદ કરતે ચંદ્ર નામે રાજા રાજય કરતો હતો. તે રાજા નામ વડે ચંદ્ર છતાં સૂર્યની જેમ શત્રુના તેજ નાશ કરતો હતો એ આશ્ચર્ય છે. તે રાજાએ ચંદ્ર જેવા મુખવાળી પ્રિયવચના અને પ્રિયવદના નામની બે રાણુઓ હતી, પહેલી રાણુ ગુણવડે અધિક હતી, અને બીજી ચંદ્રના જેવા સુંદર મુખવાળી હતી. પુત્રથી રહિત એવી તે બન્ને સ્ત્રીઓને અત્યંત પ્રીતિનાં પાત્રભૂત એક એક પુત્રી હતી.