Pruthvipal Rajani Katha tatha Kakjangh Kokashni Katha

Author(s): Jinendrasuri
Publisher: Harshpushpamrut Jain Granthmala

Page 31

(૨૬) પરમ પ્રીતિરસે કરીને સેવા કરવા લાગી. સતીઓનું સત્વ મહા આશ્ચર્યકારક હોય છે.'
પછી તે અગ્ય અને અસમાન બનાવ જોવાને અશક્ત હોય એમ સૂર્ય બીજા દ્વીપમાં જ રહ્યો. (અસ્ત થ.) અને તેની સ્ત્રી સંધ્યા પણ સતીની જેમ તે સૂર્યની પાછળ ગઈ પછી જ્યારે મિથ્યાત્વના સમૂહની જેમ અંધકારને સમૂહ ચેતરફ વિસ્તાર પામ્યું. ત્યારે તે કન્યાએ પતિને માટે સુંદર સંથારે પાથરી આપે.
તેમાં સુખે સુતેલા તે પતિએ તેણીની પરીક્ષા કરવા માટે તેણુને કહ્યું કે-હે ભદ્ર ! હા! હા! તુ આ મોટા દુ:ખ સમુદ્રમાં કેમ પડી? પ્રથમ તો તે ભેળીએ આ અયુક્ત કાર્ય કર્યું, ત્યાર પછી બીજુ અયુકત કાર્ય મેં ક્યું અને રાજાએ તો બહુ જ અયુકત કર્યું. કેમકે પિતા થઇને આવું અયુકત કેમ કરી શકાય ?
કહ્યું છે કે “કદાચિત અ૫ પ્રેમને લીધે છે તો કછોરૂ થાય, પણ અત્યંત પ્રેમવાળા માતાપિતા (માવતર) કુમાતાપિતા (કુમાવતર) કેમ થાય?” પણ હે સુંદરી ! હજુ કાંઈ જતું રહ્યું નથી અને કાંઇ બગડી ગયું નથી. હજુ પણ તું સ્વેચ્છાથી જ્યાં જવું હોય ત્યાં જા અને બીજા કે શ્રેષ્ઠ વરને વર, તેથી તું કૃતાર્થ થઈશ.